.ΔΝΤ: Μόνο με περισσότερες εγγυήσεις για το χρέος συμμετέχουμε στο πρόγραμμα

Χωρίς μεταρρυθμίσεις το ελληνικό χρέος δεν θα γίνει βιώσιμο, ακόμη και με εμπροσθοβαρή ελάφρυνση, δήλωσε ανώτερο στέλεχος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου μιλώντας σε δημοσιογράφους στην Ουάσινγκτον, προσθέτοντας ότι το ΔΝΤ δεν συμφωνεί με την ανάλυση βιωσιμότητας των υπολοίπων θεσμών, αλλά αντίθετα εμμένει στις δικές του εκτιμήσεις. Σημειώσε, ακόμη, ότι αν δεν εφαρμοστεί το πρόγραμμα στήριξης της Ελλάδας, δεν θα υπάρξει ελάφρυνση.

«Δεν βρισκόμαστε ακόμη σε μια κατάσταση, όπου το ΔΝΤ να μπορεί να πει 'είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε', αλλά (...) πιστεύω ότι μπορούμε να φθάσουμε εκεί ως το τέλος της χρονιάς» ανέφερε το στέλεχος του Ταμείου, μετά τη συμφωνία για το ελληνικό πρόγραμμα που επιτεύχθηκε στο Eurogroup.

Ο αξιωματούχος του ΔΝΤ ανέφερε ότι ο οργανισμός δεν θα λάβει μέρος στο πρόγραμμα, ώσπου να λάβει περισσότερες εγγυήσεις για την ελάφρυνση του δημοσίου χρέους της Ελλάδας.

«Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια κατάσταση που έχει ανάγκη μια εκταμίευση και είμαστε ασφαλώς έτοιμοι να κάνουμε παραχωρήσεις. Αλλά δεν έχουμε υποχωρήσει στο ότι χρειαζόμαστε επιπρόσθετες εγγυήσεις για την ελάφρυνση του χρέους της» είπε το υψηλόβαθμο στέλεχος του Ταμείου, το οποίο ζήτησε να μην κατονομαστεί.

.Άρατε πύλας, έρχεται ο Ευκλείδης νικητής!

Πήραμε άμεσα μέτρα 5,5 δισ. ευρώ, νομοθετήσαμε τον ντροπιαστικό κόφτη σε μισθούς και συντάξεις προληπτικά. Ιδρύουμε Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων για 99 χρόνια και όλα αυτά γιατί;

Για να πάρουμε 10,3 δισ. ευρώ σε δύο δόσεις; Η μία να δοθεί τον Ιούνιο για να αποπληρωθούν χρέη. Δηλαδή από τη μια τσέπη θα μπουν, από την άλλη θα βγουν.

Και η άλλη που περίμενε η αγορά θα πάει για Σεπτέμβριο. Βράσε όρυζα δηλαδή...

Όμως, γιατί όλη αυτή η φορολογική λαίλαπα; Γιατί η δήμευση της περιουσίας για έναν αιώνα; Για να έρθει ο Τσακαλώτος και να μας ξαναπεί «Νενικήκαμεν, ήταν ένα θετικό Eurogroup;» Είναι σίγουρο ότι αυτό θα είναι από σήμερα το επικοινωνιακό παιχνίδι του Μαξίμου. Σα να ξέρουμε τα λόγια τους. Μέσα από τις τεχνικές λεπτομέρειες και τις λέξεις του ανακοινωθέντος θα πουλήσουν ξανά στον κόσμο την μεγάλη τους επιτυχία.

Αλλά για ποια επιτυχία μιλάνε; Αλίμονο αν είναι επιτυχία που θα πάρουμε 7,5 δισ. ευρώ για να πληρώσουμε τα χρεολύσια. Εδώ κατεβάσαμε κανονικά παντελόνια και δεν θα παίρναμε ούτε τη δόση;

Ο Τσίπρας και η παρέα του δε μας έλεγαν ότι θα υπάρξει λύση για το χρέος; Γιατί ουσιαστικά η συζήτηση μετατίθεται γι' αργότερα, πιθανότατα και μετά το 2018, όπως ήθελαν οι Γερμανοί; Μήπως τελικά ο μεγάλος νικητής είναι ξανά ο Σόιμπλε;

Το καλό νέο, παρά τα σκληρά μέτρα, είναι ότι δεν θα ζήσουμε το περσινό τραγικό καλοκαίρι. Ένα πιο ήρεμο καλοκαίρι θα είναι χωρίς εντάσεις, Eurogroup, ξενύχτια, Βαρουφάκηδες και δράματα. Με πόνο στην κοινωνία, με φόρους, ανατιμήσεις στα προϊόντα και γενική στάση πληρωμών.

Και θα έρθει το φθινόπωρο όπου θα κριθούν όλα. Πρώτον ότι θα διαπιστωθεί μια τρύπα στα έσοδα λόγω των υπέρμετρων φόρων. Δεύτερον ότι θα ξεκινήσει μια συζήτηση για την ενεργοποίηση του «κόφτη» με μέτρα που θα ενταχθούν στον επόμενο προϋπολογισμό.

Και τρίτον με την οργή της κοινωνίας να έχει ξεχειλίσει και με τον κόσμο να μην συγκρατείται και να μην τσιμπάει πλέον με τα ψέματα του Τσίπρα.

Κι όλα αυτά χωρίς να υπάρχει ουσιαστική λύση για το χρέος. Από σήμερα το «παραμύθι» του Μαξίμου θα είναι ότι έκλεισε ο «οδικός χάρτης» για την αναδιάρθρωσή του. Δηλαδή τίποτε. Ένα απόλυτο μηδέν.

Και ξανά ρωτάμε τους εγκληματίες του Μαξίμου: Γιατί τόσος πόνος και τόσος κόπος αφού κάνατε μια τρύπα στο νερό; Αφού αποτύχατε παταγωδώς; Εκτός κι αν πράγματι έχουμε βγει από το Μνημόνιο, που έλεγε και ο Καμμένος, και δεν το ξέρουμε.

Αλλά προσέξτε παιδιά εκεί στο Μαξίμου. Κλείστε τις πόρτες μη τυχόν και φύγει η ανάπτυξη που ήρθε.

Πάντα θα νικά ο... Γερμανός

Όπως έλεγε και ο Γκάρι Λίνεκερ: «Το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι που παίζεται από 22 ανθρώπους που τρέχουν τριγύρω, κλωτσάνε την μπάλα, με έναν διαιτητή που κάνει μερικά λάθη και στο τέλος κερδίζουν πάντα οι Γερμανοί».

Κάπως έτσι μοιάζει και το χθεσινό Eurogroup όπου αποδείχθηκε για ακόμη μια φορά ότι ο Γερμανός Σόιμπλε πήρε και την πίτα ολάκερη και τον σκύλο χορτάτο. Όσο κι αν η κυβέρνηση πανηγυρίζει κι ετοιμάζεται να βγει στο... Σύνταγμα να κάνει γιορτή για τις «επιτυχίες» της η αλήθεια είναι άλλη. Και η αλήθεια είναι ότι ο Τσίπρας δεν μπορεί πλέον να κάνει πίσω. Έγινε ο καλύτερος φίλος των δανειστών, έστω κι αν πληρώσαμε ακριβά την πολύ προσπάθειά του να βρει το δρόμο του.

Πέρυσι, στις 19 Ιουνίου και με την κυβέρνηση να χορεύει λεβέντικα η γαλλική σατιρική εφημερίδα «Le Canard Enchaîné» έγραφε για μια εξομολόγηση που έκανε ο πρωθυπουργός στον Φρ. Ολάντ, ότι αν «ο Αλέξης Τσίπρας ενδώσει σε πολλές από τις απαιτήσεις της τρόικας, ρισκάρει όχι μόνο να χάσει το κόμμα του, αλλά και τη σύντροφό του που είναι σφόδρα πολέμια των δανειστών και πολύ πιο αριστερή από αυτόν».

Έλεγαν τότε δηλαδή ότι η Περιστέρα Μπαζιάνα, η σύζυγος του πρωθυπουργού και Κνίτισσα μέχρι το κόκκαλο θα τον χώριζε τον Τσίπρα αν ενέδιδε στους δανειστές. Το δημοσίευμα δεν διαψεύστηκε ποτέ και πιθανότατα να ήταν αληθινό ή «στημένο» από το Μαξίμου τότε για να δείξει την αποφασιστικότητα του κ. Τσίπρα να πάει κόντρα στους δανειστές και να... αλλάξει την Ευρώπη.

Ένα χρόνο μετά θα περιμέναμε το... διαζύγιο του Αλέξη με την Περιστέρα αφού όχι μόνο υποχώρησε απέναντι στους δανειστές, αλλά ουσιαστικά συνθηκολόγησε ταπεινωτικά. Και το ερώτημα είναι γιατί έπρεπε να φτάσουμε μέχρι εδώ, γιατί έπρεπε η χώρα να υποστεί ζημιά 86 δισ. ευρώ προκειμένου να έρθει η ώρα που θα έκλεινε μια συμφωνία με πολύ χειρότερους όρους απ' ότι παλαιότερα.

 Το Eurogroup ανέδειξε στην πραγματική του διάσταση την πιο ντροπιαστική συμφωνία που θα μπορούσε να υπογράψει ελληνική κυβέρνηση. Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν δεν υπήρχε η «περίοδος Τσίπρα – Βαρουφάκη». Πόσα λιγότερα μέτρα θα είχαμε υπογράψει αν δεν είχαν γίνει εκλογές το 2015 αλλά λίγους μήνες αργότερα;

Πόσο καλύτερα θα ήταν τα πράγματα αν δεν οδηγούμαστε στην ξεφτίλα του δημοψηφίσματος. Τώρα έρχεται η ώρα της σκληρής αντιμετώπισης της πραγματικότητας. Η Ελλάδα μπορεί να είναι περήφανη χώρα αλλά για να διατηρήσει την περηφάνια της πρέπει να είναι και οικονομικά ανεξάρτητη. 

Μέχρι να γίνει αυτό, μέχρι να βάλουμε τάξη στα οικονομικά μας, μέχρι να πάψουμε να διορίζουμε Καρανίκες, μέχρι να σταματήσουμε να ξοδεύουμε περισσότερα από αυτά που παράγουμε και μέχρι να πληρώνουμε κανονικά τα δανεικά μας χωρίς να χρειάζεται να πάρουμε άλλα, πάντα θα νικά ο... Γερμανός. Και πάντα θα υπάρχει κάποιος «δουλοπρεπής» Τσίπρας που θα υποχωρεί σε όλα, που θα λέει «ναι σε όλα» μόνο και μόνο για να κρατήσει το «μαγαζάκι» του όρθιο.