.Εγκλωβισμένοι στην πραγματικότητα

Το αναμενόμενο συνέβη. Αν στην Αθήνα κυβερνούσε ο ρεαλισμός και όχι η ιδεολογία, θα το είχαμε προλάβει. Η κυβέρνηση Τσίπρα περίμενε να λάβει εύσημα για το «ανθρώπινο πρόσωπο» με το οποίο προσκαλούσε τους μετανάστες να περάσουν από την Ελλάδα στη διαδρομή τους προς την κεντρική Ευρώπη. Η ψεύτικη εκείνη εντύπωση έδωσε ήδη τη θέση της, στην εικόνα ανθρώπων που βουλιάζουν στον βούρκο των χωραφιών της Ειδομένης.

Στον χρόνο που διέρρευσε ανάμεσα στις δύο καταστάσεις, η κυβέρνηση είχε όλον τον χρόνο για να προλάβει το χειρότερο, που ζούμε τώρα. Πεντακόσια εκατομμύρια ευρώ είχαν εγκριθεί από το καλοκαίρι για τη διαχείριση του προβλήματος. Μόνον τα 40 χρησιμοποιήσαμε, ενώ άλλα 60 χάθηκαν στους λογαριασμούς του δημόσιου λογιστικού.

Οσοι γνωρίζουν καλύτερα τα χαρακτηριστικά άλλων προσφυγικών κρίσεων εξηγούν, καιρό τώρα, σε όποιον κυβερνητικό παράγοντα έκανε τον κόπο να τους ακούσει, πόσο γρήγορα γιγαντώνεται η κρίση, μόλις κλείσουν οι δίοδοι διαφυγής των ανθρώπων.

Είναι ακόμη πιο απογοητευτικό, όταν με μια απλή αναδρομή εύκολα θα καταγράψουμε τη μεγάλη εμπειρία που διαθέτει η χώρα μας από παλαιότερες τραγωδίες προσφύγων, Ελλήνων και άλλων, ακόμη και με την κατάρρευση των σοβιετικών κρατών. Δυστυχώς όμως, η παρούσα πολιτική ηγεσία ούτε που ενδιαφέρθηκε να κινητοποιήσει τον κρατικό μηχανισμό. Εμεινε με τη μικρή ομάδα ανθρώπων γύρω από τον δυστυχή αρμόδιο υπουργό Μουζάλα, αφημένος κι αυτός να παραδέρνει στα κύματα της ευρωπαϊκής τρικυμίας.

Είχε, πάντως, προειδοποιήσει ο κ. Μουζάλας: «τα σύνορα θα κλείσουν». Αυτή είναι η πραγματικότητα κι όχι εκείνη που προσπαθούσε το Μαξίμου, μέχρι και χθες το βράδυ, να περάσει στη δικαίως πιεζόμενη ψυχολογικά κοινή γνώμη. Δεν φταίνε μόνον τα γνωστά «κακά κράτη» της Βαλκανικής και κεντρικής Ευρώπης, επειδή έκλεισαν τον δρόμο διαφυγής. Στο κάτω-κάτω, μας είχαν προειδοποιήσει.

Ο πανικός αποκαλύφθηκε όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός τα έβαλε με τον πρόεδρο του Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ, επειδή ο τελευταίος, σε μια πράξη τήρησης ισορροπιών, «ευχαρίστησε» τα κράτη μη μέλη της Ευρώπης. Πλην όμως, ο κ. Τουσκ μετάφερε χωρίς καμία υπερβολή όσα περιλαμβάνει η δήλωση των αρχηγών της Ευρώπης. 

«Να κλείσουν οι οδοί λαθραίας διακίνησης ανθρώπων» και «να προστατευθούν τα εξωτερικά μας σύνορα», είπαν, που σε πολύ απλά ελληνικά σημαίνει ότι είναι η Ευρώπη αυτή που κλείνει τα σύνορα. Θέλουμε τον «τερματισμό της προσέγγισης της διέλευσης χωρίς διατυπώσεις (wave through)», ακριβώς το αντίθετο από αυτό που έκανε η χώρα μας από τότε που ανέλαβε η παρούσα πλειοψηφία.

Ο κ. Τουσκ έχει το δίκιο με το μέρος του, αφού και η δήλωση των αρχηγών ζητεί με τον πλέον ευθύ τρόπο πως «πρέπει να υπονομεύσουμε την ιδέα ότι η επιβίβαση στις βάρκες ισοδυναμεί με εγκατάσταση στην Ευρώπη». Τι δεν κατάλαβε ο κ. Τσίπρας;  

ΜΠΑΜΠΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

.Τουρίστες, πρόσφυγες, μετανάστες και κράτος

Παρ’ όλες τις δυσκολίες, ο τουρισμός συνέχισε να αναπτύσσεται μέσα στα χρόνια της κρίσης, με τις αφίξεις και εισπράξεις να αυξάνονται συνεχώς, από 15,5 εκατ. άτομα και 10,4 δισ. ευρώ το 2012 έως 23,5 εκατ. άτομα και 14,2 δισ. ευρώ πέρυσι. Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων, Ανδρέας Ανδρεάδης, εκτιμά πως οι αφίξεις ξένων τουριστών θα φθάσουν τα 25 εκατ. φέτος και οι εισπράξεις τα 15 δισ. ευρώ. Προϋπόθεση, όμως, είναι η ολοκλήρωση της αξιολόγησης από τους δανειστές, ώστε να λήξει η αβεβαιότητα, και η επιτυχημένη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης.

«Η αύξηση δεν θα είναι οριζόντια σε όλη τη χώρα. Συγκεκριμένοι προορισμοί που πλήττονται από το προσφυγικό θα παρουσιάσουν σημαντική πτώση στις αφίξεις τους», προειδοποίησε ο κ. Ανδρεάδης προχθές από το Βερολίνο, όπου βρισκόταν με αφορμή τη διεθνή έκθεση τουρισμού ΙΤΒ. 

Ασφαλώς, ο τουριστικός τομέας απαιτεί σταθερότητα στην οικονομία και γαλήνη στην κοινωνία. Ετσι, η αξιολόγηση και το προσφυγικό θα διαδραματίσουν κρίσιμο ρόλο στις εξελίξεις. Αλλά και τα δύο ζητήματα δεν παρουσιάζουν μόνο κινδύνους, προσφέρουν και ευκαιρίες. 

Οι σωστές κινήσεις μπορούν να έχουν θετικότατα αποτελέσματα. Η σταθεροποίηση της οικονομίας θα επιτρέψει επενδύσεις και ανάπτυξη στον τουρισμό· η αντιμετώπιση των προσφύγων και μεταναστών με ανθρωπιά και αποτελεσματικότητα θα δημιουργήσει θετική εντύπωση για τη χώρα.

Είναι απαραίτητο το κράτος να πετύχει τον σωστό συνδυασμό συμπόνιας και αποφασιστικότητας, που θα εξασφαλίσει ανθρώπινες συνθήκες διαμονής των δεκάδων χιλιάδων εγκλωβισμένων προσφύγων και μεταναστών, καθώς και την αρμονική συνύπαρξή τους με τις τοπικές κοινωνίες όπου εγκατασταθούν. Αυτό μπορεί να συμβεί μόνο σε συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, με τους εταίρους μας στην Ε.Ε., με διεθνείς οργανισμούς, με Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και τους εθελοντές. 

Απαιτεί, δηλαδή, τη συμμετοχή όλων – από τον μεμονωμένο πολίτη μέχρι την Ε.Ε. και τον ΟΗΕ. Πιστεύω ότι πολλοί άνθρωποι σε όλο τον κόσμο βλέπουν με συμπάθεια τις προσπάθειες των Ελλήνων και άλλων που έσπευσαν σε βοήθεια των προσφύγων, και εάν δεν υπάρξει φόβος πως η χώρα κινδυνεύει από χάος θα προτιμήσουν να έρθουν εδώ για διακοπές το καλοκαίρι, όσο κι αν είναι μειωμένες οι κρατήσεις σε κάποιους προορισμούς σήμερα.

Ας μην αφεθούμε, όμως, στη σκέψη ότι μόνον η αξιολόγηση και το προσφυγικό θα κρίνουν το μέλλον του τουρισμού. Η έκθεση του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) για την Ελλάδα, που δόθηκε στη δημοσιότητα χθες, επισημαίνει και άλλους τομείς που χρήζουν προσοχής. Μεταξύ αναπτυξιακών μέτρων θα ήταν η αξιοποίηση, μέσω παραχωρήσεων ή ιδιωτικοποίησης, μεγάλης δημόσιας περιουσίας που σήμερα παραμένει ανεκμετάλλευτη, καθώς και η απλοποίηση διαδικασιών και η άρση εμποδίων για επενδύσεις.

Η εύρυθμη σύμπραξη ιδιωτών και κράτους είναι πάντα το ζητούμενο, αλλά και σπάνιο φαινόμενο στη χώρα μας. Η έκθεση του ΟΟΣΑ υπογραμμίζει την ανάγκη αυτής της συλλειτουργίας και προτείνει μέτρα, όπως κάνει χρόνια τώρα. Σήμερα έχουμε μόνο δύο επιλογές: όσο η οικονομική αβεβαιότητα και η προσφυγική κρίση θα είναι καταστροφικές, εάν συνεχιστούν, τόσο η θετική έκβαση και των δύο θα είναι άλμα λύτρωσης και ανάπτυξης.

 ΝΙΚΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ

.Έξι κυπαρίσσια κι άλλα έξι...

Αυτά που συμβαίνουν δεν είναι ατυχήματα, αποτέλεσμα αγραμματοσύνης κι ανικανότητας. Τα ‘χουν αυτά τα «προσόντα» οι αριστεροί του φρεντοτσίνο αλλά αυτό που συμβαίνει είναι επιλογή τους. Το ταξίδι στην Σμύρνη ήταν αποκαλυπτικό. Αυτό το ανθρωπάκι πήγε στην πόλη που ο Κεμάλ έπνιξε στο αίμα των Ελλήνων κατοίκων της, όπου ο Ορθόδοξος ποιμένας της μαρτύρησε σαν το Χριστό κι η θάλασσα της πλημμύρισε πτώματα αμάχων. Ομαδικοί βιασμοί, φόνοι, εξανδραποδισμοί και φωτιά αφάνισαν την «άπιστη Σμύρνη».

Η σημερινή πόλη είναι αποτέλεσμα Γενοκτονίας, μνημείο του τουρκικού φονικού ολοκληρωτισμού, της αρπαγής και του αφανισμού ενός ολόκληρου λαού από τις εστίες του.

Το ανθρωπάκι που πήγε εκεί, μίλησε για πόλη πολυπολιτισμού κι αδερφοσύνης που μας ενώνει. Ο Κοτζιάς απεδείχθη ολίγιστος, ας δάγκωνα καλύτερα την γλώσσα μου όταν ανέλαβε, για τον έπαινο των υποτιθέμενων προσόντων του, που «συχωρέθηκαν» στην πράξη αλλά Ιστορία ξέρει. Δεν μπορεί αυτός ή κάποιος άλλος από τους ανακυκλωμένους ψιλομπολσεβίκους της αντιπροσωπείας να μην ξέρει πως η Σμύρνη μας «ενώνει» με τους Τούρκους, όσο κι όπως το Άουσβιτς «ενώνει» τους Εβραίους με τους Γερμανούς και το Κατύν τους Πολωνούς με τους Ρώσους.

Δεν είναι λοιπόν ζήτημα αγραμματοσύνης κι επιπολαιότητας, δεν θα απαλλαγούν, διότι τάχα προέβησαν σε ανήκεστο βλάβη των εθνικών συμφερόντων εξ ευηθείας. Όταν κάτσουν στον πάγκο, δεν μπορεί να έχουν τέτοια υπεράσπιση.

Ό,τι κάνουν είναι ιδεολογική επιλογή, προσπαθούν πάση δυνάμει να ξεσκίσουν το Έθνος, να υλοποιήσουν όλη την βλαμμένη ατζέντα τους σε σχέση με τα «ανοικτά σύνορα», την δημιουργία «πολυπολιτισμικής Ελλάδας», τα ελληνοτουρκικά, το ψευδομακεδονικό, την μετατροπή της Παιδείας σε τουβλοποιείο «προοδευτικών πολιτών του κόσμου», τον ευνουχισμό της Εκκλησίας, την προώθηση όλης της νεοταξίτικης γελοίας και πολιτικά «ορθής» ατζέντας κι ό,τι κατεβάζει η μειοψηφική εξαρχειώτικη και κολωνακιώτικη κούτρα τους.

Τα ανοικτά σύνορα, το κλείσιμο των κέντρων κράτησης, ήτοι η ουρανομήκης κραυγή «ΑΝΟΙΞΑΜΕ ΚΑΙ ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ», ήταν πολιτική τους θέση και τώρα πράξη. Από τον διαρκή «Ξένιο Δία» και τους κλιματιζόμενους οικίσκους του κακού Σαμαρά στην Αμυγδαλέζα, στην λάσπη και στην εξαθλίωση στην Ειδομένη του Μουζάλα. Απόβλητοι της Ευρώπης, χρήσιμοι ηλίθιοι του ισλαμοφασισμού και των δουλεμπόρων, αυτοκτονούμε από …ανθρωπισμό.

Ο Αλέξης κι η υπουργός του ευθύνονται για τους πνιγμένους, για τα παιδιά που σέρνονται στις λάσπες και στους δρόμους, για τους φανατικούς ισλαμιστές ανάμεσα τους, αυτοί εξέπεμψαν το μήνυμα του ΜΗ ΚΡΑΤΟΥΣ, της ανομίας και της αφασίας. Αυτοί ευθύνονται για το γελοίο να τους πηγαίνουν στην Ειδομένη ή στο Σχιστό κι ύστερα αυτοί να ροβολάνε ξανά για την Πλατεία Βικτωρίας και την Ομόνοια, γιατί εκεί είναι οι διακινητές κι ύστερα ξανά πίσω και τούμπαλιν, διότι η σχιζοφρενική κυβέρνηση μας είναι κατά των κλειστών κέντρων κι ενός σοβαρού ελέγχου για την ασφάλεια της χώρας.

Η κυρά Τασία θα έπρεπε ήδη να έχει σιδερένια μπάλα στα πόδια και ριγωτή στολή και το αφεντικό της να προαυλίζεται κι αυτό στο ακτινωτό ευαγές ίδρυμα της γειτονιάς μου. Αντ’ αυτού την συνεχάρη προσφάτως ο Φλαμπουράρης για τα έργα και τις ημέρες της.

Η βαρύτατη προσβολή του Τσίπρα στην μνήμη των νεκρών μας στην Σμύρνη, η σιωπή αυτού και του υπουργού του στις απανωτές προκλήσεις και προσβολές των τούρκων υπουργών, δεν είναι γκάφες. Είναι συνειδητές πολιτικές πράξεις.

Ο ΣΥΡΙΖΑ κι ο αστείος αλλά μοιραίος ψευτοδεξιός κολαούζος του, μας φτιάχνουν μια μεγάλη σουνίτικη μειονότητα, τον τελικό αριθμό της οποίας θα αποφασίσει ο τρομοκράτης και αρχιδουλέμπορος Ερντογάν. Διότι μπορεί, αν του κάνει κέφι, να μας τους κάνει τρακόσιες, τετρακόσιες, πεντακόσιες χιλιάδες. Κι αν εξεργερθούν από σχέδιο ή απλά πείνα κι απόγνωση, θα μπορεί να επέμβει για να «σώσει» τα ομόθρησκα αδέρφια του.

Ο δε Μάρδας, ο «σοβαρός» και δυο τρομάρες, είπε για τα θέματα με την Τουρκία πως «ή τα επιλύουμε διπλωματικά ή πάμε σε πόλεμο». Πέσατε μερικοί να τον φάτε για γεράκι. Μα δεν έχει καλσόν για σκίσιμο ο σύντροφος υπουργός. Σιγά μην θέλει πόλεμο. Μέχρι μαξιλαροπόλεμο μπορεί κι αν… Απλά επανέλαβε την ηλίθια θέση της αριστεράς κι ενίων χαζοδεξιών: «ή συμβιβασμός ή πόλεμος». Το «ξεβράκωμα» σας προαναγγέλει, που θα βαφτιστεί συμβιβασμός. Γι’ αυτούς δεν υπάρχουν άλλα χρώματα ανάμεσα στο άσπρο και στο μαύρο, δεν υπάρχει η έννοια της αποτροπής, που σου επιτρέπει την διεκδίκηση και προστασία των συμφερόντων σου και χωρίς πόλεμο. 

Απλά πρέπει να δείχνεις πως δεν τον φοβάσαι και πως έχεις κάκαλα. Έχει κάποιες προϋποθέσεις η αποτροπή: δημιουργία πολυποίκιλης ισχύος και να εκπέμπεις το μήνυμα πως αν περάσει ο εχθρός τις κόκκινες γραμμές σου, θα την χρησιμοποιήσεις. Πως ας πούμε, θα στείλεις τον Κορωνάκη και τον Καρανίκα. Φονικά όπλα. Αυτοί εδώ τι μήνυμα αποτροπής να εκπέμψουν; Αφού ο καταληψίας του Λυκείου του ΔΕΝ θεωρεί εχθρό την Τουρκία. Εδώ δεν ξέρει πως το casus belli χρονολογείται από το 1995 κι όχι 60 χρόνια πριν. Για τον Αλέξη το Αιγαίο πρέπει να ανήκει στα ψάρια του, να κάνουμε τα κανόνια αλέτρια και τις φρεγάτες κρουαζιερόπλοια, όλοι αδερφωμένοι κλπ.

Η μακρά παράδοση και η εξαιρετικά επιθετική θεωρητική και υλική συγκρότηση του τουρκικού επεκτατισμού, η γενοκτόνα φύση του, τα θύματά του από την Αμμόχωστο ως την Θράκη, κι από τα Ίμια και την Κύναρο ως το Σίρνακ και το Ντιγιάρμπακιρ, είναι ψιλά γράμματα, αφού η «θεωρία» της αριστεράς του φραπόγαλου λέει άλλα, πως φταίμε κι οι δυο, ο εκατέρωθεν «εθνικισμός», κυρίως ο δικός μας κλπ.

 Είπαμε, ο ιδανικός άνθρωπος για τον Αλέξη και την λαθρολάγνα κομπανία του, είναι gay πακιστανός λαθρομετανάστης, που εκτρέφει καρέτα – καρέτα, πήρε μέρος στα μπάχαλα του 2008, θέλει να κάνει σύμφωνο συμβίωσης με σκοπιανό και να υιοθετήσει Τσάμη και να διαβάζουν τα βράδια Αύγουστο Κορτώ και ποίηση Κουράκη στο hot spot, όπου θα σερβίρει χαλάλ κοτόπουλο ο Πανάρας με πλάκα όλες του τις μαϊμού πουλάδες. Οι σκέτοι Έλληνες και τα συμφέροντα τους είναι μπανάλ.

Και μην έχετε ψευδαίσθηση πως αυτός ο καταστροφικός έμπρακτος διεθνισμός δεν έχει καθοδήγηση. Υπάρχουν οι λιακοφίληδες και οι αναμαλλιασμένες θείτσες, κάτι βοηθοί πιστολάκια στο κομμωτήριο μιας επιστημοσύνης επιπέδου Ζιμπάμπουε. Αυτοί που ανέλαβαν να «αναμορφώσουν» την Παιδεία, ήτοι να την απονευρώσουν από κάθε τι εθνικό και έντονα ελληνικό, απ’ οτιδήποτε θυμίζει το ηρωϊκό πρότυπο, την φλόγα του ελληνικού εθνισμού και τα συμφέροντά του.

Προσπέρασαν τον Κονδύλη και πήγαν αμέσως στις αμπελοφιλοσοφίες της «Αυγής» και των καμμένων εθνοαποδομητών, που ανδρώθηκαν ως βδέλλες στο σώμα των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων που έχτισαν οι μεγάλοι εθνικοί ευεργέτες. Εν ολίγοις, ο λαός πλήρωνε χρόνια τους εχθρούς του, μισθοδοτούσε γενίτσαρους για να διδάσκουν τα παιδιά του να μισούν τη γη που πατάνε και να αποδομούν τις ιδέες, τους ήρωες και τα σύμβολα του Έθνους, να το αρνούνται ως ύπαρξη και ιστορική συνέχεια. Αυτοί που κυβερνούν σήμερα είναι οι καλύτεροι μαθητές του εσμού των ολοκληρωτικών μηδενιστών, που αυτοκτονικά εργοδότησε ο λαός και ανέχτηκε ή και σιγόνταρε η κεντροδεξιά. Ας προσέχαμε και να γίνει μάθημα για το μέλλον. Δεν ανατρέφεις φίδια στον κόρφο του λαού. Τους λειώνεις το κεφάλι.

Αφού στην οικονομία έγιναν πρωταθλητές της αποτυχίας, περίγελος του πλανήτη, και απλά παίζουν με τον φθόνο και το ταξικό μίσος, θέλουν λοιπόν, πριν πέσουν, να προλάβουν να ξεχαρβαλώσουν όλα όσα μισούν: τα σύνορα της Πατρίδας, την εθνική της ομοιογένεια, την οικογένεια, την Παιδεία, τις αξίες της κοινωνίας, να ανοίξουν διάπλατο δρόμο σε παραχωρήσεις στην Τουρκία στο Αιγαίο, να κλείσουν το Σκοπιανό ενδίδοντας στις απαιτήσεις του VMRO, των επιγόνων των συνεργατών των SS και σίγουρα δεν θα αντισταθούν ιδιαίτερα σε ένα νέο σχέδιο Απαρτχάϊντ – Ανάν για την Κύπρο. 

Παράλληλα θέλουν να υλοποιήσουν και τον κοινωνικό μετασχηματισμό, ήτοι την προλεταριοποίηση των πάντων, τον αφανισμό της μεσαίας τάξης. Αυτοί, ως κρατική νομενκλατούρα κι από κάτω το εξαθλιωμένο πόπολο, 500 ευρώ το μήνα έκαστος και πολλά θα μας είναι. Και θα κάνουμε πορείες κάθε μέρα, για να είμαστε fit, όπως χαριτωμένα υπονόησε ο Κουρουμπλής χλευάζοντας το σύνολο της επιστημονικής τάξης της χώρας που απεργεί δυο μήνες τώρα. Από τη μνημονιάρα που εφαρμόζει, απέκτησε και χιούμορ ο ανακυκλωμένος τάχα αντιμνημονιακός πασόκος.

Οι επιλογές τους λοιπόν είναι σκληρά ιδεολογικές, αδίστακτες και τις προωθούν με φόρα.

Η απάντηση της Δεξιάς, Κεντροδεξιάς, πείτε την όπως θέλετε, πρέπει να είναι εξίσου ιδεολογική αλλά και ορθολογική, σε αντίθεση με τον ανορθολογισμό της ανιστόρητης και καταστροφικής πολιτικής του ψιλοηγεμόνα της Βλαχίας, που πήγε σκυφτός στην Σμύρνη της Γενοκτονίας, της αρπαγής και του αίματος για να λουστράρει τα σκαρπίνια του Νταβούτογλου. Η απάντηση μας πρέπει να είναι ιδεολογική κι η στάση μας δυο φορές πιο σκληρή από την δική τους. Η καρδιά κι η Ιστορία των Ελλήνων θα είναι μαζί μας, αν κάνουμε το καθήκον μας.

Εάν θα χορεύουμε καντρίλιες στο παράφωνο βιολί της πολιτικής «ορθότητας», αν ο αστικός χώρος δεν κάνει τα αυτονόητα απέναντι στο Έθνος και την Πατρίδα, τότε το κενό θα το καλύψουν άλλοι κι από την πολυδιάσπαση του χώρου των εθνικών αστικών αξιών θα βγει πάλι ωφελημένη η τυχοδιωκτική αριστερά, που ήδη προδίδει τα εθνικά συμφέροντα.

Η Πατρίδα είναι το κοινό μας σπίτι. Δεν μπορούμε αδρανείς να παρακολουθούμε την αριστερά των φρικιών και το κράτος συμμορία του Ερντογάν να το διαλύουν.

Δεν υπάρχει πλέον χώρος για δισταγμούς και αστικές ευγένειες.

Όποιοι υπονομεύουν με αυτό τον τρόπο την εθνική ασφάλεια και συνοχή πρέπει να πληρώσουν. Δεν χωράνε κολλητηλίκια με αυτούς, ούτε αβρότητες. Δεν μπορεί να υπάρξει εθνική ενότητα με ανθρώπους που δεν πιστεύουν στο Έθνος, το μισούν και διαλύουν την χώρα.

Ανεβαίνοντας την Μεσογείων δεξιά έξι κυπαρίσσια φυτεύτηκαν μετά το 1922, εις μνήμιν. Ε, να τους τάξουμε κι άλλα έξι. Είναι καλό ν’ αυξάνεται το πράσινο, δεν είναι;