.Υπάρχει κίνδυνος ριζοσπαστικοποίησης στην Ελλάδα;

Η αντιμετώπιση της ριζοσπαστικοποίησης (πολύ μικρού αριθμού, ευτυχώς, σε σχέση με το σύνολο) μουσουλμάνων σε ευρωπαϊκές χώρες είναι εξαιρετικά δύσκολη και απαιτεί τον σχεδιασμό και την υλοποίηση μιας πολυδιάστατης πολιτικής που θα επιχειρεί να θεραπεύσει όχι μόνο τα συμπτώματα, αλλά και τις γενεσιουργές αιτίες του προβλήματος.

 Η μέχρι τώρα εμπειρία χωρών όπως η Γαλλία, το Βέλγιο, η Βρετανία, αλλά και η Γερμανία, στις προσπάθειες πρόληψης της ριζοσπαστικοποίησης δεν είναι ιδιαίτερα θετική. Η διαπίστωση αυτή πιστοποιείται τόσο από τον σημαντικό αριθμό (6.000+) Ευρωπαίων πολιτών που μετέβησαν στη Συρία για να πολεμήσουν στις τάξεις του «Ισλαμικού Κράτους», όσο και από τις βίαιες ενέργειες στις οποίες έχουν προβεί σε ευρωπαϊκό έδαφος. Η Ελλάδα δεν έχει αντιμετωπίσει ακόμη τέτοια προβλήματα, παρά το γεγονός ότι φιλοξενεί εδώ και αρκετά χρόνια μια ευμεγέθη κοινότητα μουσουλμάνων μεταναστών.

 Η απουσία εμφανούς ριζοσπαστικοποίησης ελάχιστα οφείλεται σε μια επιτυχημένη κρατική πολιτική ένταξης και θα πρέπει να αποδοθεί σε άλλους παράγοντες. Σε κάθε περίπτωση, η εικόνα αρχίζει να αλλάζει, τόσο λόγω της εισροής αυξανόμενου αριθμού προσφύγων και μεταναστών, όσο και της συνεχιζόμενης οικονομικής και ευρύτερης κρίσης (που, ειρήσθω εν παρόδω, συνεχίζει να προκαλεί φαινόμενα ριζοσπαστικοποίησης στη μη μουσουλμανική νεολαία της χώρας) που δυσχεραίνει σημαντικά την υποδοχή, φιλοξενία και ένταξη των νέων προσφυγικών και μεταναστευτικών ομάδων. 

Η αναγκαστική παραμονή των ανθρώπων αυτών στην Ελλάδα όχι μόνο θα προκαλέσει προβλήματα εγκληματικότητας (δράση διακινητών, μικρο-παραβατικότητα, πορνεία), αλλά και σε συνδυασμό με τις κατά κανόνα κακές συνθήκες διαβίωσης και τη γενικότερη δυσκολία ένταξης μπορεί να οδηγήσει σε ριζοσπαστικοποίηση μικρού αριθμού νέων ανθρώπων και σε πράξεις βίας όπως αυτές που βίωσαν πρόσφατα άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Η Ελλάδα δεν αποτελεί –για μια σειρά από λόγους– στόχο υψηλής προτεραιότητας για τζιχαντιστικές τρομοκρατικές οργανώσεις. Η εμπειρία έχει δείξει, ωστόσο, ότι όταν αυξάνει η δυσκολία πληγμάτων εναντίον στόχων υψηλής προτεραιότητας λόγω μέτρων ασφαλείας, τότε οι τρομοκράτες «κατεβαίνουν πιο κάτω» στη λίστα, αναζητώντας πιο τρωτούς στόχους. Είμαστε μια χώρα γεωγραφικά προσβάσιμη από τη Μέση Ανατολή και ασφαλώς δεν θα θέλαμε να μετατραπούμε στο μαλακό υπογάστριο ασφαλείας της Ευρώπης, με την εύκολη διέλευση ριζοσπαστικών στοιχείων. Να σημειωθεί, βεβαίως, ότι στην προσπάθεια εκτίμησης της απειλής καλό θα ήταν να αποφύγουμε, στο μέτρο του δυνατού, φοβικές προσεγγίσεις και γενικόλογες διαπιστώσεις. 

Σε κάθε περίπτωση, για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας και της ριζοσπαστικοποίησης απαιτείται μια πολυεπίπεδη στρατηγική, που θα περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, αποτελεσματικότερη συνεργασία με άλλα κράτη και οργανισμούς, βελτίωση της εκπαίδευσης των υπηρεσιών ασφαλείας, έγκαιρη ετοιμασία μιας πολιτικής πρόληψης της ριζοσπαστικοποίησης και, κυρίως, μια στρατηγική εσωτερικής ασφαλείας (οι βασικές αρχές της οποίας σκιαγραφήθηκαν στη Λευκή Βίβλο του ΕΛΙΑΜΕΠ για την Ελληνική Εξωτερική Πολιτική, Ασφάλεια και Αμυνα [Εκδόσεις Σιδέρη, Αθήνα, 2016]). Είναι θετικό ότι εσχάτως παρατηρείται μια κινητικότητα των αρμοδίων υπηρεσιών προς αυτή την κατεύθυνση. 

 ΘΑΝΟΣ Π. ΝΤΟΚΟΣ*

.«Εν οίδα», όλα τα είδα

Καθώς για πολλούς η ποίηση είναι λογοτεχνικό είδος αχρείαστο, ακαταλαβίστικο ίσως, ξόδεμα χρόνου, αυτεπίστροφο εγχείρημα για τους αναρίθμητους θεράποντές της, είναι αλήθεια ότι οι μελοποιήσεις στίχων προσφέρουν έργο χρήσιμο, ενίοτε εθνικό. Ακούγοντας ας πούμε τις δύο τετράστιχες στροφές από τον «Υμνον εις την Ελευθερίαν», κατά την ανάκρουση του εθνικού ύμνου μάς κατακλύζει περηφάνια που εξαίρεται μαζικά όταν συνοδεύεται και από ολυμπιακά μετάλλια. 

Ωστόσο εκείνες τις ώρες, αλλά και πριν και μετά, ίσως εφ’ όρου ζωής, αναρωτιέται κανείς από πόσες στροφές αποτελείται ο εθνικός μας ύμνος και πόσους άλλους στίχους γνωρίζει; Μάλλον όχι. «Περιττή» πληροφόρηση. Και ποιος δεν βρίσκεται στην εμπροσθοφυλακή διεθνούς υπεροχής, μνημονεύοντας τους δύο νομπελίστες ποιητές μας, Σεφέρη και Ελύτη; 

Η φωνή του Μπιθικώτση (κυρίως αυτού) μάς δονεί, του οφείλουμε τα ακούσματα –άρα και κατασταλαγμένη άποψη– για την ποιότητα του έργου τους, το πεντάγραμμο μας φέρνει κοντά στους μεγάλους γραφιάδες. Οι στίχοι βεβαίως επιστρατεύονται –πρωταθλητής εδώ ο Καβάφης– από χρήστες του γραπτού λόγου και από κάθε λογής παρλάτορες, ως ενισχυτικά συστατικά επιχειρημάτων και επίδειξης ευρύτερης παιδείας.

Συγγενής με τα παραπάνω αλήθεια: αρκεί μία και μόνον επίσκεψη στον Ιερό Βράχο, σε σχολική εκδρομή, για να αισθάνεσαι περήφανος ως Ελλην, μια ζωή, για το κορυφαίο μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς, από εκεί πάνω η θέα είναι μαγευτική, χάνουν όσοι δεν ανέβηκαν καν δεύτερη φορά – πόσο μάλλον πρώτη. Πλάτων και Αριστοτέλης; Και τίποτα να έχεις αποταμιεύσει, αρκεί που ήταν αρχαίοι Ελληνες, όμαιμοί μας, η δόξα τους είναι κληρονομιά μας. Τα παραπάνω συνθέτουν μια συνθήκη με παραγράφους υποκρισίας και ανοικτή συμμετοχή. 

Πλην των επιστημόνων-ερευνητών και των παθιασμένων φιλαναγνωστών που κλέβουν χρόνο (αφού μπορούν) ώστε να μεριμνούν σ’ αντικείμενα τερπνά χωρίς χρησιμοθηρία, για πολλούς η λύση είναι δοκιμασμένη και μεταξύ κατεργαραίων πειστική. Υποδύομαι ότι γνωρίζω, κρατώντας τα μπόσικα· είναι η σοβαροφάνεια, ο θεατρινισμός πρωτοετούς της αμάθειας, η γονυκλισία στο κοινώς αποδεκτό, από τον φόβο μη δηλώσω άγνοια και εκτεθώ. Ερχεται ως φυσικό επόμενο το φαινόμενο του νεοελληνικού ξερολισμού, ο πληθυσμός όσων μιλούν επί παντός είναι ασύγκριτα μεγαλύτερος. Πόσοι απέμειναν να ξέρουν-μπορούν ν’ ακούν;

Εν οίδα ότι ουδέν οίδα; Απεταξάμην. Συμπυκνώνει ο Κωστής Παπαγιώργης στο έξοχο «Σωκράτης – Ο νομοθέτης που αυτοκτονεί»: «Δεν δίδαξε τίποτε, δεν γνώριζε το παραμικρό, δεν άφησε γραπτά, παραδίνεται στον νόμο της πολιτείας και δεν διστάζει στιγμή να υποταχτεί στην αδικία, προσφέροντας στην πόλη σφάγιο τον εαυτό του». Πριν από κοντά σαράντα χρόνια πήραμε μέρος, ως Ελλάς, στον διαγωνισμό της Γιουροβίζιον με το τραγούδι «Σωκράτη εσύ σούπερ σταρ». Με περηφάνια. 

 ΚΩΣΤΑΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΔΗΣ

.Η “συνιστώσα Σόρος” στην κυβέρνηση και στον ΣΥΡΙΖΑ

Εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία, επανειλημμένα είναι τα δημοσιεύματα που κάνουν λόγο για χρηματοδοτήσεις ελληνικών “Μη” Κυβερνητικών Οργανώσεων, αλλά και ατόμων που διατηρούν στενές σχέσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση, από το Ίδρυμα Σόρος. Οι χρηματοδοτήσεις ρέουν με πρόσχημα ή με αιτία την καταπολέμηση της ξενοφοβίας, την στήριξη μιας πολυ-πολιτισμικής κοινωνίας, την αντιμετώπιση του νεοφασισμού, ή, όπως εσχάτως αποδείχτηκε από έγγραφα που δημοσιοποιήθηκαν, την καταπολέμηση της “ρωσικής διείσδυσης” στην Ελλάδα. 

Παλαιότερα, βέβαια, άπαντες ενθυμούνται τη δράση του Ιδρύματος Σόρος στην Ελλάδα -που προφανώς συνοδευόταν από τις σχετικές χρηματοδοτήσεις- υπέρ της ονομασίας των Σκοπίων ως “Μακεδονίας”. Τότε, μάλιστα, είχε γίνει λόγος για έμμεση πλην σαφή -”ιδεολογική”- στήριξη αυτής της δράσης από κύκλους προσκείμενους στον Γιώργο Παπανδρέου, καθώς και ανθρώπους του στο υπουργείο Εξωτερικών και στις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ. Ακόμα και στα μεγάλα επεισόδια, με αφορμή τη δολοφονία Γρηγορόπουλου, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που έκαναν λόγο για προσπάθεια αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης της ΝΔ, με την ... ευγενή χορηγία του Σόρος, εξαιτίας κυρίως της προσπάθειάς της για επαναπροσέγγιση της Αθήνας με τη Μόσχα.

Τώρα, για πρώτη φορά έρχονται στο φως της δημοσιότητας επίσημα έγγραφα του Ιδρύματος Σόρος (Open Society) που δείχνουν κάποιες από τις χρηματοδοτήσεις -και- προς την Ελλάδα, μόνον όμως για το 2014. Εκεί, εκτός των άλλων, φαίνεται πως δόθηκαν 26.000 δολάρια για τέσσερις μήνες στο γνωστό Athens Pride (από 23-8 έως 9-12-2014). Πράγμα, που δεν ξενίζει, βέβαια, αν ληφθεί υπόψιν ότι φέτος ανακοίνωση “συμπαράστασης” στην Gay parade στην Αθήνα, εξέδωσε η ίδια η αμερικανική πρεσβεία στην Ελλάδα. Όμως, ανάμεσα στα άλλα ενδιαφέροντα αυτού του εγγράφου, υπάρχει και η χρηματοδότηση σε μια ΜΚΟ, υπεύθυνη της οποίας εμφανιζόταν ηΕλένη Τάκου.Η τελευταία ήταν διευθύντρια του πολιτικού γραφείου της πρώην υπουργού Μετανάστευσης, Τασίας Χριστοδουλοπούλου, θέση την οποία κατέχει και σήμερα επί υπουργίας Γιάννη Μουζάλα. 

Φέρεται, επίσης, να έχει άμεση πρόσβαση στο μέγαρο Μαξίμου, ενώ λέγεται ότι κατ' επανάληψη συνόδευσε τον Α.Τσίπρα σε ταξίδια του. Από άλλα έγγραφα που δημοσιοποιήθηκαν, επίσης, φαίνεται ότι ο άνθρωπος που προσελήφθη στο μέγαρο Μαξίμου για να χειρίζεται τα social media του πρωθυπουργού, είχε λάβει μέρος στην εκστρατεία που χρηματοδότησε το Ίδρυμα Σόρος στην Ελλάδα, το 2015, για να δυσφημιστεί η Ρωσία και να αναστραφεί το όχι και τόσο θετικό κλίμα στην ελληνική κοινή γνώμη για την κυβέρνηση του Κιέβου και την Ουκρανία.

Το 2014, όπως είναι γνωστό, κατά τη διάρκεια της “εξέγερσης του Μαϊντάν” στο Κίεβο, ανατράπηκε η φιλορωσική κυβέρνηση της Ουκρανίας, στη συνέχεια ξέσπασε εμφύλιος πόλεμος, με αποτέλεσμα την αυτονόμηση -με τη βοήθεια της Μόσχας- της Ανατολικής Ουκρανίας, και τέλος η Κριμαία πέρασε στην “αγκαλιά” της Ρωσίας. Έκτοτε, οι Ηνωμένες Πολιτείες διαθέτουν ιδιαίτερα σοβαρά κονδύλια για τον εξοπλισμό των ενόπλων δυνάμεων της νέας φιλοαμερικανικής κυβέρνησης του Κιέβου, ενώ έχουν ρίξει μεγάλο πολιτικό και στρατιωτικό βάρος ούτως ώστε να μην περάσει και πάλι η Ουκρανία στην επιρροή της Ρωσίας. 

Στο πλαίσιο, λοιπόν, της αντιρωσικής καμπάνιας που έπρεπε να γίνει στην Ελλάδα, εντός του 2015, ένα από τα σχέδια του Ιδρύματος Σόρος προέβλεπε το λόμπινγκ σε σειρά ελληνικών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, ώστε να αναστραφούν οι φιλορωσικές διαθέσεις της ελληνικής κοινής γνώμης. Αυτό φαίνεται σαφώς από την επιστολή που είχε στείλει το Μάρτιο του 2015 ο Γιάννης Καρράς, ως άτυπος (;) εκπρόσωπος του Ιδρύματος Σόρος (https://www.opendemocracy.net/author/iannis-carras), στον Ματθαίο Τσιμιτάκη. Την επιστολή αυτή του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, έφεραν στο φως της δημοσιότητας αμερικανοί χάκερ – ακτιβιστές στην ιστοσελίδα DCLeaks, η οποία φιλοδοξεί να γίνει κάτι αντίστοιχο της ιστοσελίδας WikiLeaks, η οποία, ως γνωστόν, βγάζει στη φόρα υποκλαπέντα έγγραφα.

Ο Μ.Τσιμιτάκης, εργαζόμενος παλιότερα στην “Αυγή”, και στον ραδιοσταθμό του ΣΥΡΙΖΑ “Στο Κόκκινο”, φέρεται να διαθέτει σχέσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και προσωπικά με τον Αλέξη Τσίπρα, ενώ λέγεται ότι παλαιότερα έπαιξε σημαντικό ρόλο στις καμπάνιες του ΣΥΡΙΖΑ μέσω του διαδικτύου και των social media. Πολλοί επίσης, τον θυμούνται να εμφανίζεται, ουκ ολίγες φορές, στα στούντιο της ΕΡΤ, όταν μετά το “λουκέτο”, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε κάνει σημαία του τη συγκεκριμένη υπόθεση. 

Ο ίδιος προσελήφθη μάλιστα, στο μέγαρο Μαξίμου (Φεβρουάριος 2015) για να διαχειρίζεται τα social media του πρωθυπουργού, δεδομένου ότι χαρακτηρίζεται ως ειδικός σε αυτόν τον τομέα. Ενδιαφέρον είναι ότι ο ίδιος είναι ένας από εκείνους που δημόσια, στα social media, είχε υπερασπιστεί τον Γιάννη Μουζάλα, όταν αυτός είχε αποκαλέσει τα Σκόπια, “Μακεδονία”. Χαρακτηρισμός που είχε προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων στους κόλπους της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί ο Γ.Μουζάλας σε επανειλημμένες δηλώσεις “μετανοίας”. Τι να πει κανείς; Προφανώς, οι απόψεις της “συνιστώσας Σόρος” στον ΣΥΡΙΖΑ για το Μεταναστευτικό, το Σκοπιανό, και σειρά άλλων ζητημάτων, συμπίπτουν πλήρως με αυτές του Σόρος και της παρέας του.