.Όλα για την καρέκλα και όποιος αντέξει

Ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας και οι βασικοί συνεργάτες του κάνουν ό,τι μπορούν για να παρατείνουν την παραμονή τους στην εξουσία. Δεν τους ενδιαφέρει η πολιτική που εφαρμόζουν ούτε τα αποτελέσματά της αρκεί να ελέγχουν την εξουσία και τη νομή της. Η ριζοσπαστική Αριστερά, η οποία αξιοποίησε πολιτικά το ανύπαρκτο, όπως αποδείχτηκε, ηθικό πλεονέκτημά της, αποδεικνύεται έτοιμη να κάνει σχεδόν τα πάντα για την καρέκλα της εξουσίας. 

Αριστερή παρένθεση

Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδείχτηκε αριστερή παρένθεση, με την έννοια ότι δεν είχε ολοκληρωμένη εναλλακτική στρατηγική, και όταν η κυβέρνηση Τσίπρα βρέθηκε αντιμέτωπη με την προοπτική της αναγκαστικής εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη έκανε στροφή 180 μοιρών υιοθετώντας ένα πολύ σκληρότερο πρόγραμμα-μνημόνιο από αυτό που ήρθε για να καταργήσει. 

Εάν τα κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης είχαν στοιχειώδη συνέπεια θα παραδέχονταν την πολιτική αποτυχία τους και θα αναλάμβαναν τις ευθύνες τους. Προτίμησαν όμως να μείνουν στην εξουσία υποκρινόμενοι ότι με αυτόν τον τρόπο έδωσαν την καλύτερη απάντηση σε αυτούς που μιλούσαν για αριστερή παρένθεση. Μετατράπηκαν ευχαρίστως σε παρένθεση σε ό,τι αφορά την πολιτική που εφαρμόζεται, για να παραμείνουν, ανεξάρτητα από το οικονομικό και κοινωνικό κόστος, στην εξουσία. 

Καμμένος και Πολύδωρας

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ μας είχε προειδοποιήσει για την έλλειψη αρχών και τον πολιτικό καιροσκοπισμό της, όταν προχώρησε σε κυβερνητική συνεργασία με τον κ. Καμμένο και τους συνεργάτες του. Ο αυτοπροσδιοριζόμενος σαν προοδευτικός ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε κανένα πρόβλημα να συνεργαστεί με το χειρότερο λαϊκίστικο τμήμα της ΝΔ, το οποίο μετεξελίχτηκε στους Ανεξάρτητους Έλληνες και με τον σκληρό πυρήνα του ΠΑΣΟΚ της συστηματικής νομής της εξουσίας, το οποίο ελέγχει γύρω στο 1/4 του υπουργικού συμβουλίου. 

Προτείνοντας τον Βύρωνα Πολύδωρα για πρόεδρο του Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου, η κυβερνητική ηγεσία επιβεβαίωσε ότι είναι έτοιμη να κάνει τα πάντα στην προσπάθεια να εξασφαλίσει πρόσθετο πολιτικό χρόνο. Ο κ. Πολύδωρας απομακρύνθηκε τα τελευταία χρόνια από τη ΝΔ, κινούμενος στον εθνικολαϊκό χώρο που βρίσκεται στα δεξιά της. 

Αυτό δεν αποτέλεσε πρόβλημα γι’ αυτούς που υποτίθεται ότι θέλουν να μετασχηματίσουν την ελληνική κοινωνία και να αναμετρηθούν με τα μεγάλα συμφέροντα, αντίθετα θεωρήθηκε πολιτικό πλεονέκτημα, με το σκεπτικό ότι θα μπορούσε να προσφέρει δεξιά έως ακροδεξιά πολιτική κάλυψη στους κυβερνητικούς χειρισμούς στον χώρο των ΜΜΕ. 

Επενδύοντας στον κ. Πολύδωρα, ο κ. Τσίπρας δεν έλυσε βέβαια το πρόβλημα που του δημιούργησε η αρνητική απόφαση του ΣτΕ για τη συνταγματικότητα του νόμου Παππά ενώ προκάλεσε τεράστια σύγχυση στη ριζοσπαστική Αριστερά, τουλάχιστον μεταξύ εκείνων οι οποίοι τη στηρίζουν σε ιδεολογική και πολιτική βάση. 

Τα λάθη και οι παραλείψεις της κυβέρνησης οδηγούν στην επιδείνωση της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης και εξηγούν τη μεγάλη δημοσκοπική πτώση του ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά του κ. Τσίπρα. Η απάντηση του Μαξίμου στις αρνητικές εξελίξεις δεν θα είναι βέβαια πολιτική ούτε θα έχει σχέση με τις αναγκαίες διορθωτικές κινήσεις σε ό,τι αφορά τις κυβερνητικές επιλογές.

 Το μόνο που μπόρεσαν να σκεφτούν ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του είναι η δημιουργία πέντε νέων υπουργείων που θα επιτρέψουν το βόλεμα περισσότερων κομματικών στελεχών και συνεργαζόμενων και την καλύτερη οργάνωση της νομής της εξουσίας μέσω του επικείμενου κυβερνητικού ανασχηματισμού. Όλα για την καρέκλα, είναι το μήνυμα που στέλνει σε κάθε κατεύθυνση ο ΣΥΡΙΖΑ και όποιος αντέξει, προσθέτω εγώ. 

.Το παράλληλο νόμισμα πρό τών πυλών...

 Το παράλληλο νόμισμα (ευρωδραχμή ή GR-Euro) πρό τών πυλών καί πιθανότατα από 1.1.2017.

Όλως, εντελώς τυχαίως, ο υπέρμαχος ενός παράλληλου οικονομικού συστήματος, είναι ο νέος υπουργός Οικονομίας, Δημήτρης Παπαδημητρίου, πρόεδρος του Ινστιτούτου Levy, πού αποτελεί ένα από τά think tank που στήριξαν και στηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ. 

Όλως, εντελώς τυχαίως, βγήκε καί ο Γιωργάκης Παπανδρέου (τό πτηνό), ζητώντας από τόν Τσίπρα νά καλέσει όλες τίς πολιτικές δυνάμεις νά διαμορφώσουν μιά «ενιαία πρόταση προοδευτικών μεταρρυθμίσεων». 
Όλως, εντελώς τυχαίως…

Πανδαισία γιά τόν ελληνικό λαό. «κόφτης», Capital Control καί «ευρωδραχμή». Τρείς χωριστές αξιοπρέπειες στήν συσκευασία τής μίας. Τριάδα ομ(ι)ούσιος καί αδιαίρετος. Εκκλησία τό “ταμείο διαχείρισης δημόσιας περιουσίας” καί υπόσχεση καλοζωΐας στόν παράδεισο. Κατά συντυχίαν, πνευματικός εξομολογητής ο Ζουράρις.

Γιά τήν επόμενη διετία υπάρχει ένα χρηματοδοτικό κενό, εκτιμούμενο, σε περίπου 16 δισ. ευρώ. 

Παράλληλα η κυβέρνηση καί διάφοροι «παράγοντες» τών πιστωτών (πολιτικοί, τραπεζίτες, μεγαλοδημοσιογράφοι, «έγκυρα» ΜΜΕ καί γενικώς διεθνείς χαρτορίχτρες, μεθύστακες, Ομπάμες καί τό κακό συναπάντημα) πιέζουν γιά τό κλείσιμο τής αξιολόγησης μέχρι τέλους τού χρόνου, μέ παράλληλη υπόσχεση γιά μιά «βολική» για όλους αντιμετώπιση τής κατάστασης τού χρέους, με επιμήκυνση αποπληρωμής του σέ βάθος χρόνου δεκαετιών και μέ μείωση των επιτοκίων, ακόμα καί σταθερά επιτόκια καί γενικώς ότι προσφέρεται γιά νά χαρακτηρισθεί «βιώσιμο».

Συγχρόνως, πρέπει νά κινηθεί κάπως (προσωρινά) καί η ελληνική οικονομία, νά πέσει «ρευστό», αλλά χωρίς νέα δανεικά!!! από τούς πιστωτές.

Πώς θά γίνει όλο αυτό; Μά μέ ένα παράλληλο πρόγραμμα πλασματικής ρευστότητας, πανομοιότυπο μέ τίς μεταχρονολογημένες επιταγές, πού γνώρισαν δόξες στίς εποχές τής ευμάρειας καί όταν έσκασαν τήν νύφη τήν πλήρωσαν οι «παραγωγικοί μαλάκες».

Βάλτε ένα 10% γιά ΑΕΠ γιά τό χρηματοδοτικό κενό καί ένα άλλο 10% τού ΑΕΠ γιά τό παράλληλο πρόγραμμα καί εγεννήθη η ευρωδραχμή ή GR-Euro, μέ τίς ευλογίες τής ΕΚΤ, τών πιστωτών, τής κυβέρνησης καί τού Διευθυντηρίου τής ΕΕ.
Όλως τυχαίως τήν άποψη γιά παράλληλο νόμισμα, μέ ποσότητα κυκλοφορίας τού 20% τού ΑΕΠ είχε ο νέος υπουργός Οικονομίας, Δημήτρης Παπαδημητρίου, πρόεδρος του Ινστιτούτου Levy.

Αλλά, προσέξτε. Θά είναι προσωρινό (θεός φυλάξει), θα είναι υποχρεωτικά ανταλλάξιμο εντός τής χώρας μόνο, δηλαδή θά υποχρεούται ο καθένας πού ζεί καί συναλλάσσεται εντός τής Ελλάδος νά τό αποδέχεται καί η ισοτιμία τού εν λόγω (προσωρινού) νομίσματος πρός τό ευρώ, θά είναι 1:1.

Η ποσότητα κυκλοφορίας τού παράλληλου εθνικού νομίσματος θά καλύπτει τό κενό πού υπάρχει στην αγορά (!!!) καί έμμεσα, θά αποτελεί άτοκη αυτοχρηματοδότηση τής κρατικής δομής καί υποτίθεται γενικά τής οικονομίας. Θά αποτελεί ένα είδος εσωτερικού δανεισμού, δεδομένου ότι μέ τήν αυξημένη κυκλοφορία χρήματος στην Ελλάδα λόγω του παράλληλου νομίσματος, θά καταστεί δυνατή η συλλογή σέ ευρώ τού ποσού πού είναι αναγκαίο γιά τήν κάλυψη τού χρηματοδοτικού κενού καί τών κρατικών επενδύσεων.

Φυσικά καί θά δοθούν όρκοι βεβαίωσης, ότι τό προτεινόμενο παράλληλο νόμισμα θά είναι προσωρινό, δηλαδή περιορισμένης διάρκειας (2-4 ετών). 

Μετά το πέρας της συγκεκριμένης περιόδου θα αποσυρθεί σταδιακά από τήν κυκλοφορία καί θά παραμείνει σέ κυκλοφορία μόνο τό ευρώ. Επίσης θα είναι ισότιμο διά νόμου με το ευρώ, θά είναι διά νόμου υποχρεωτικά αποδεκτό από όλους εντός τών συνόρων τής χώρας καί θά κυκλοφορεί μόνον εντός τής ελληνικής επικράτειας καί οι αποδέκτες του δέν θά έχουν τίποτα νά φοβηθούν.

Καί, όπως αναφέρθηκε, μετά το πέρας της συγκεκριμένης περιόδου θα αποσυρθεί σταδιακά από τήν κυκλοφορία.

Σταδιακά. Άν δέν ξανασφραγισθεί…

Ιαπετός

.Περιπλανώμενα υπουργεία…

Στην αρχή λεγόταν ανασχηματισμός. Ο Ανδρέας Παπανδρέου τον ονόμασε αναδόμηση για να δείξει ότι  δεν αλλάζουν μόνο τα πρόσωπα των υπουργών, αλλά και οι δομές του υπουργικού συμβουλίου.  Αργότερα ο ίδιος χρησιμοποίησε τον όρο δομικός ανασχηματισμός για να περιγράψει την ίδια κατάσταση. Την εποχή εκείνη οι αλλαγές των υπουργών γίνονταν σχεδόν ανά εξάμηνο και είχαν καταντήσει ρουτίνα. Χρειαζόταν, λοιπόν, η αλλαγή και των λέξεων για να δοθεί η εντύπωση ότι κάτι αλλάζει πραγματικά.

  

Από τότε έχουν γίνει δεκάδες “δομικοί ανασχηματισμοί”, πλήθος αναδιαρθρώσεων στα υπουργεία χωρίς να  μεταρρυθμιστούν και να εκσυγχρονιστούν οι γραφειοκρατικές δομές της διοίκησης. Αντί να αλλάζουν όσα ταλαιπωρούσαν τους πολίτες και καθήλωναν το κράτος στις συνήθειες περασμένων αιώνων, άλλαζαν τα ονόματα των υπουργείων και πηγαινοέρχονταν οι αρμοδιότητες. Ας αντιπαραβάλουμε αυτό το πηγαινέλα με ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις στη διοίκηση, όπως ήταν η συνένωση δήμων και κοινοτήτων και η ίδρυση των ΚΕΠ…

Από τη συγχώνευση των υπουργείων Εμπορίου και Βιομηχανίας προέκυψε το Υπουργείο Ανάπτυξης. Όταν ο Γιώργος Παπανδρέου το 2009 όρισε υπουργό τη Λούκα Κατσέλη,το μετονόμασε σε Υπουργείο Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, ίσως για να ταιριάζει με το πολιτικό μέγεθος της υπουργού. Όταν η Κατσέλη μετακινήθηκε στο υπουργείο Εργασίας, το Οικονομίας μετονομάστηκε ξανά σε Υπουργείο Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας για να ονομαστεί ξανά τον Ιανουάριο του 2015 Υπουργείο Οικονομίας, Υποδομών Ναυτιλίας και Τουρισμού.

Κατά τη μετακίνησή της η Κατσέλη, πήρε μαζί της και τις αρμοδιότητες της προστασίας του καταναλωτή  που περιελάμβανε και την προστασία των δανειοληπτών. Οι αρμοδιότητες αυτές άνηκαν πάντοτε στο υπουργείο Εμπορίου και το ακολούθησαν και στο Ανάπτυξης. Όμως η Κατσέλη είχε δημιουργήσει πελατεία με τις ρυθμίσεις της για τα δάνεια και για να δεχτεί τη μετακίνησή της στο Εργασίας απαίτησε να πάρει μαζί της και τη σχέση με τους πελάτες της.

Οι μετονομασίες, οι συνενώσεις, οι διαχωρισμοί δεν συμβαίνουν μόνο όταν ο ένας πρωθυπουργός διαδέχεται τον προηγούμενο. Πολύ συχνά συμβαίνουν με τον ίδιο  πρωθυπουργό, που μετά λίγους μήνες επανιδρύει υπουργεία που ο ίδιος κατάργησε ή διαχωρίζει υπουργεία που ο ίδιος  συνένωσε. Οι υπάλληλοι του υπουργείου Τουρισμού, για παράδειγμα, την τελευταία δεκαετία έχουν βρεθεί να ανήκουν διαδοχικά σε αυτόνομο υπουργείο, στο Πολιτισμού και στο Οικονομίας.

Ανάλογη είναι η περιπλάνηση του Υπουργείου Ναυτιλίας που αντάμωσε κάποια στιγμή με το Τουρισμού στο Υπουργείο Οικονομίας, Υποδομών Ναυτιλίας και Τουρισμού .

Η Φαντασία οργιάζει όχι μόνο στους συνδυασμούς των αρμοδιοτήτων, αλλά και στις ονομασίες. Στο Υπουργείο Παιδείας και θρησκευμάτων προστέθηκε το 2009 το “και δια βίου μάθησης” λες και η δια βίου μάθηση δεν συμπεριλαμβάνεται στην Παιδεία. Κατά καιρούς έχουν συμμετάσχει στον τίτλο του υπουργείου και οι λέξεις Πολιτισμού, Έρευνας, Αθλητισμού.

Σε κάθε μετονομασία υπουργείου θα πρέπει να αλλάξουν επιγραφές, χιλιάδες σφραγίδες, φάκελοι επιστολόχαρτα, έντυπα και πολλά άλλα. Ειδικά για το Υπουργείο Παιδείας κάθε αλλαγή θα πρέπει να περάσει σε εκατοντάδες χιλιάδες τίτλους σπουδών που εκδίδονται κάθε χρόνο. Το κόστος της τελευταίας μετονομασίας του συγκεκριμένου υπουργείου υπολογίστηκε από την εφημερίδα Έθνος (25-9-15) περίπου στις 800.000 ευρώ.

Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι η χρεοκοπημένη Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια στην ευρηματικότητα, όταν πρόκειται για ξόδεμα χρημάτων και ουραγός όταν πρόκειται για εξοικονόμηση. Είναι και η τεράστια σπατάλη ανθρώπινου δυναμικού και ενέργειας για δραστηριότητες που η ματαιότητα και η εμμονική επανάληψη τις καθιστούν γελοίες. Πάνω από όλα είναι η προτεραιότητα που δίνει το πολιτικό σύστημα στο εμπόριο των λέξεων και των εντυπώσεων για να παραπλανά τους πολίτες.

Ο νυν πρωθυπουργός, ακριβώς όπως και οι προκάτοχοί του, υποσχέθηκε ένα μικρό και ευέλικτο σχήμα. Αφού στη δεύτερη κυβέρνησή του διαχώρισε τα υπουργεία που είχε ενώσει λίγους μήνες πριν, αποφάσισε τώρα την ίδρυση μερικών νέων υπουργείων και τη μετονομασία άλλων. Συμπλήρωσε, μάλιστα, το  νέο ανακάτεμα  με πρόσωπα στα οποία η γραφικότητα συναγωνίζεται την γελοιότητα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν διόρθωσε τις  κακές συνήθειες του παλιού πολιτικού συστήματος, αλλά τις επανέλαβε και τις πολλαπλασίασε. Όπως, άλλωστε, έκανε σε όλα τα ζητήματα.

Σπύρος Βλέτσας

Athens Voice

.Έλεος ρε συ Αλέξη…

Κοιτούσα την νέα κυβέρνηση και είπα τώρα κλαίμε η γελάμε; Μήπως  και τα δύο μαζί;

 Υπουργός Εργασίας ένα νέο κορίτσι με διδακτορικό και προϋπηρεσία στα κινήματα και στις συλλογικότητες… δουλειά σε επιτροπές στην Ευρώπη… και διαλέξεις, λέει, διαλέξεις παντού... η ίδια που αποκαλούσε την κυβέρνηση Σαμαρά ως ακροδεξιούς, έρχεται σήμερα να συνεχίσει μια πολιτική την οποία έβριζε εκ μέρους των κινημάτων…

 Όσο για δουλειά, μέχρι τα 31 της δούλευε σε επιτροπές  στην ΕΕ και διευθύντρια του απερχόμενου υπουργού εργασίας (του μαντηλάκια). Φυσικά δεν ξέρει τι σημαίνει δουλειά στην πατρίδα της οποίας σήμερα προίσταται ως υπουργός στο υπουργείο Εργασίας!!!!!!

Ενας άνθρωπος δηλαδή, που δεν έχει δουλέψει ούτε για μια ώρα στην Ελλάδα θα λύσει το εργασιακό. Μάλιστα! Η πολιτική Σαμαρά για τα εργασιακά δεν άρεσε στην νέα υπουργό, αυτή θα δώσει προφανώς την 13η και 14η σύνταξη και θα αυξήσει τους μισθούς... Έλεος δηλαδή κε Τσίπρα

Παρακολουθείς την Πράβντα 1 (συγνώμη την ΕΡΤ1) και νομίζεις ότι ζεις σε άλλη χώρα…

Σε θέσεις κλειδιά, θιασώτες του παράλληλου νομίσματος, λάτρεις του αρχαιοελληνικού κάλους που το μετατρέπουν σε "κάλο στον εγκέφαλό μας", υπουργίνες που θεραπεύουν ασθένειες, με συμπαντική ενέργεια, νέοι με περγαμηνές και φρου φρου και αρώματα, αλλά καμιά σχέση με την πραγματικότητα. 

Ένα άλλο νέο παιδί νομικός που δεν δούλεψε και αυτός ποτέ, είναι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, ένας άλλος δούλεψε μόνο ως manager εδω manager παραπέρα, manager παρακάτω, πήρε και αυτός θέση… Μπροστά του μέχρι και ο Καρανίκας μοιάζει με εργασιομανή!

Δώσε και σε μένα μπάρμπα είναι η νέα κυβέρνηση

Κατά τα άλλα οι ηλικιωμένοι είναι στους δρόμους, οι εργαζόμενοι είναι άνεργοι εν δυνάμει, γιατί η ανάπτυξη έγινε το πιο σύντομο ανέκδοτο στην Ελλάδα.

Το μόνο που θυμόμαστε μια ημέρα μετά τον ανασχηματισμό, είναι ότι κάποιοι έχουν κατάληξη επιθέτων  σε -όγλου, ότι είναι εκ των μεγαλυτέρων κυβερνήσεων που θα πληρώνει τα μιστά τους ο Λαός, και ότι η ελπίδα χάθηκε κάπου μεταξύ Βρυξελλών, Αθήνας και Ουάσιγκτον…

Επίσης να μη το ξεχάσω, έχουμε και υφυπουργό Παιδείας που πιστεύει ακράδαντα ότι τελούμε υπό κατοχή! Την ίδια ώρα που εισπράττει κανονικά τα μιστά του…

Μπιάνκα

ΥΓ- Ούτε ο Ομπάμα σας σώζει σύντροφοι, γιατί οι φονιάδες των λαών οι Αμερικάνοι που διατυμπανούσατε σας έχουν σφιχταγκαλιάσει…

.Κυπριακό ώρα μηδέν

Πυκνό πλέγμα σοβαρότατων ζητημάτων, καλείται η Ελλάδα να αντιμετωπίσει το αμέσως επόμενο διάστημα. Ήδη, υπό την πίεση για επίλυση του Κυπριακού -με συνοπτικές διαδικασίες- σήμερα ξεκίνησαν κεκλεισμένων των θυρών στο ξενοδοχείο “Le Mirador Resort & Spa”, στις πλαγιές του βουνού Μοντ Πελεράν, στη λίμνη Λεμάν, στην Ελβετία, οι δικοινοτικές συνομιλίες.

 Στο μεταξύ, ανάλογα με το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών, αναμένονται σοβαρές εξελίξεις στην περιοχή μας, αλλά και σημαντικές παρεμβάσεις εκ μέρους της Ουάσιγκτον προς την κατεύθυνση να κοπούν τα πολλά – πολλά ανάμεσα σε Αθήνα και Μ... περισσότερα »

.Ναι, αυτή είναι η Αριστερά!

Δεν τους αρέσει μία δικαστική απόφαση; Την εφαρμόζουν, αλλά δεν την σέβονται. Τάδε έφη Λευτέρης Κρέτσος, ο γνωστός και ως γενικός γραμματέας ενημέρωσης. Δεν τους αρέσει μία δημοσκόπηση; Απολύουν τον δημοσκόπο. Βλέπε ανακοίνωση Public Issue στο twitter για τη διακοπή της συνεργασίας τους με την Αυγή. Ναι, αυτή είναι η Αριστερά. Το παραμύθι αυτό δεν έχει στο τέλος χαρούμενο τέλος…

Σύμφωνοι, στα χρόνια του ψυχρού πολέμου, στις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού και της ανύπαρκτης Δημοκρατίας, οι Αριστεροί έκαναν χειρότερα πράγματα. Όχι, δεν φτάσαμε ακόμη εκεί. Προς το παρόν οι άνθρωποι απειλούν να εξαφανίσουν τους «άλλους». Πώς το είχε πει ο πρωθυπουργός μας; Ή αυτοί ή εμείς; Θα τους εξαφανίσουμε ή θα μας εξαφανίσουν; Κάτι τέτοιο, τέλος πάντων. Σαν να ακούς τον Πολάκη σε μία πιο εξευγενισμένη έκδοση.

Η Ελλάδα δεν είναι μία κανονική χώρα. Ουδέποτε γνώρισε αυτήν την πλευρά της ζωής. Περισσότερο θυμίζει μία χώρα χωρισμένη σε δουκάτα, όπου ο κάθε ευγενής έχει την απόλυτη εξουσία απέναντι στους υπηκόους του. Η Ελλάδα του 2016 είναι μία χώρα που θα μπορούσε να επιβιώσει από τον θεματικό τουρισμό, σαν να ταξιδεύει κάποιος στον μεσαίωνα και να συναντά ακόλαστους αριστοκράτες και τρομαγμένους κολίγους.

Πολλοί συμπολίτες μας, κουρασμένοι από αυτήν την κατάσταση, πίστεψαν ότι η χώρα θα πήγαινε προς το καλύτερο με τον Αλέξη Τσίπρα. Ότι οι ολιγάρχες θα δεχόντουσαν ένα αποφασιστικό κτύπημα κι ότι έτσι η χώρα θα άφηνε πίσω της τον θλιβερό μεσαίωνα και θα προχωρούσε προς τον διαφωτισμό, έστω και με καθυστέρηση μερικών αιώνων. Ξεγελάστηκαν. Συνέβη. Ο Αλέξης Τσίπρας αποδείχτηκε κατώτερος των περιστάσεων.

Οι τηλεοπτικές άδειες ήταν μία ευκαιρία. Δεν ξέρουμε ποια θα είναι η απόφαση του ΣτΕ. Ανεξάρτητα από αυτή, ο Αλέξης Τσίπρας είχε χτες και προχτές μία ευκαιρία. Να ακυρώσει με δική του πρωτοβουλία τον Νόμο Παππά και να ζητήσει τη βοήθεια της αντιπολίτευσης για να προχωρήσουμε με συναίνεση σε μία νέα περίοδο. 

Όχι μόνο για το νέο τοπίο στην τηλεόραση, αλλά συνολικά για τη χώρα και το πολιτικό σύστημα. Αλλά δεν το έκανε. Αντίθετα, στήριξε με όση δύναμη του απέμεινε τον Νίκο Παππά και επέτρεψε στον κ. Κρέτσο να κάνει αυτήν την απαράδεκτη δήλωση. Οι άνθρωπο αυτοί δεν σέβονται τη Δικαιοσύνη, δεν σέβονται τη Δημοκρατία. Πώς είναι δυνατόν να συνεργαστεί κανείς μαζί τους; Και σε ποια ακριβώς βάση θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο; 

Πώς μπορεί να υπάρξει συναίνεση;

Το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι αν θα έχει κανάλι ο Σαββίδης ή ο Βαρδινογιάννης. Αυτά είναι μεγάλα παιδιά και ξέρουν καλά το συμφέρον τους. Το πρόβλημα είναι ότι η Αριστερά της… ηθικής υπεροχής προσπάθησε να δημιουργήσει ένα περιβάλλον Βενεζουέλας, ελέγχοντας τα κανάλια και την πληροφόρηση. Έτσι έγιναν τα πράγματα στη χώρα του Τσάβες. Αυτό ονειρεύονται και για την Ελλάδα οι καθεστωτικοί του ΣΥΡΙΖΑ.

Η Ελλάδα αντιμετωπίζει πλέον πρόβλημα Δημοκρατίας. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ επιχειρεί με την πλειοψηφία των 153 εδρών να καθίσει στο σβέρκο μας; Δεν σέβονται τους κανόνες, όπως οι ίδιοι το δηλώνουν. Απλά τους εφαρμόζουν. Ίσως επειδή δεν μπορούν σήμερα να κάνουν αλλιώς. Αύριο;

Θανάσης Μαυρίδης

thanasis.mavridis@liberal.gr

.Οι πέντε αυταπάτες του Αλέξη και η πικρή αλήθεια για την χώρα

Τον Αύγουστο τα έσοδα του τουρισμού υποχώρησαν για πρώτη φορά έπειτα από αρκετά χρόνια. Τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο το λιανεμπόριο υπέστη μία ήττα δίχως προηγούμενο. Αυτό το πολυδιαφημισμένο ελατήριο της Οικονομίας δεν λέει να εκτιναχτεί. Δεν θέλουμε να σκεφτούμε την πιθανότητα να συμμετέχει – το ελατήριο- σε κάποια σκοτεινή συνωμοσία και να φυλάσσει την ενεργητικότητά του για τον … Κυριάκο! 

Στην κυβέρνηση πιστεύουν ότι θα περάσουν με άνεση την δεύτερη αξιολόγηση και ότι στην συνεχεία οι δανειστές θα μας δώσουν για επιβράβευση την ρύθμιση του χρέους κι ακόμη - ως πρόσθετο μ... περισσότερα »

.Όποια πράξη και αν κάνει κανείς με το μηδέν, το αποτέλεσμα παραμένει μηδέν

Αν τελικά στη ζωή δεν είναι όλα πολιτική, σίγουρα όλα είναι μαθηματικά. Και αν πιστέψει κανείς τον Πολωνό γνωμικογράφο Stanislaw Jerzy Lec ο οποίος έγραφε ότι «το άθροισμα πολλών μηδενικών είναι ένας πολύ επικίνδυνος αριθμός», ο ανασχηματισμός της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ αποτελεί την καλύτερη απόδειξη.

 

Όχι μόνο γιατί οι υπουργοί της νέας ανασχηματισμένης συγκυβέρνησης Τσίπρα- Καμμένου, δεν έχουν να προσθέσουν τίποτα στην εθνική προσπάθεια αλλά θα υπηρετήσουν τις ίδιες ακριβώς ιδεοληψίες, τις ίδιες ακριβώς κακές πρακτικές και τις ίδιες ακριβώς παρωχημένες πολιτικές των προκατόχω... περισσότερα »