.Το κόστος της «τζάμπα μαγκιάς»

Οι «μαγκιές», πολιτικές και άλλες, πληρώνονται ακριβά. Τα παραδείγματα, πολλά και νωπά. Κανείς δεν ξέρει πόσο κόστισε η «μαγκιά» της πρώτης περιόδου της κυβέρνησης Τσίπρα, σίγουρα όμως κινείται στη σφαίρα των πολλών δισεκατομμυρίων.

Ο Ερντογάν πληρώνει τώρα τις δικές του «μαγκιές». Επαιξε και έχασε σε σχέση με τη Ρωσία και το Ισραήλ. Τα αδειανά τουρκικά παράλια και οι χαμένες μπίζνες φανερώνουν το τεράστιο κόστος που επωμίσθηκε η Τουρκία. Δεν είναι εύκολο για έναν ηγέτη σαν τον Ερντογάν να ζητήσει συγγνώμη και να κάνει τη δική του κωλοτούμπα στην παγκόσμια σκηνή. 

Πρέπει να είναι άθλος για τους γύρω του να τον πείσουν για την ανάγκη της κωλοτούμπας και εξαιρετικά επώδυνο για τον ίδιο να την κάνει. Είναι όμως τα καταραμένα οικονομικά δεδομένα που έχουν έναν αμείλικτο τρόπο να επιβάλλονται ακόμη και στους πιο αποφασισμένους ή αλαζονικούς ηγέτες...

Μεθάει ένας ηγέτης την ώρα που κάνει τη «μαγκιά» του και αποθεώνεται, αλλά ξεμεθάει, μαζί με τον λαό του, μόλις ξημερώσει η επόμενη ημέρα με τις παρενέργειές της και τον πονοκέφαλο που φέρνει πάντα η συνειδητοποίηση της πραγματικότητας.

Τώρα έχουμε τους Βρετανούς που έκαναν τη δική τους «μαγκιά» με το δημοψήφισμα. Δεν μοιάζουν να έχουν συνειδητοποιήσει την πραγματική ζημιά που θα υποστούν η οικονομία και η ισχύς τους σε διεθνές επίπεδο. Οι θυμωμένοι ψηφοφόροι άκουσαν τις σειρήνες του λαϊκισμού και πείσθηκαν για το Brexit, χωρίς κανείς να τους έχει παρουσιάσει ένα ρεαλιστικό Plan B. 

Εχω την υποψία ότι η Γερμανίδα καγκελάριος δοκιμάζει τη «μέθοδο Τσίπρα» απέναντι στη Μ. Βρετανία. Αποφεύγει την όξυνση και τις άγαρμπες ακρότητες, κερδίζοντας χρόνο. Ελπίζει ίσως έτσι ότι οι Βρετανοί, πολιτικοί και πολίτες, θα καταλάβουν το μέγεθος του κόστους της απόφασής τους. Ισως ακόμη να θεωρεί πλέον ότι στην πολιτική όλα γίνονται, αφού έχει δει τον δικό μας πρωθυπουργό να μετατρέπεται από ακραίος αντισυστημικός ηγέτης σε αξιόπιστο συνομιλητή που «δεν λέει ποτέ ψέματα». Την έκβαση της βρετανικής «μαγκιάς» δεν μπορούμε να την προβλέψουμε με ευκολία.

Η Ιστορία γράφεται και πάει μπροστά με «μαγκιές», αυτό το γνωρίζουμε. Πολλές ρήξεις και τομές δεν θα είχαν γίνει χωρίς παράλογες κινήσεις. Οταν επισημαίνουμε το κόστος διαφόρων ειδών «μαγκιάς», δεν είναι επειδή λατρεύουμε την αδράνεια ή τη διατήρηση του στάτους κβο. Απλώς να επισημάνουμε ότι όταν πίσω από τις «μαγκιές» δεν υπάρχει σχέδιο ή παράτολμο θάρρος ή, ακόμη καλύτερα, και τα δύο, η καταστροφή παραμονεύει. Να το πούμε και απλά, λαϊκά; Τζάμπα μαγκιά δεν υπάρχει, ούτε στις διεθνείς σχέσεις...

 ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ

.Φοβισμένη Πολιτεία

Μετά την αλλαγή των δρομολογίων λεωφορείων και τρόλεϊ που περνούσαν μπροστά από το Πολυτεχνείο τα Παρασκευο-σαββατόβραδα (έξι οχήματα έχουν πυρποληθεί μέσα στο 2016), μετά την απόσυρση αγαλμάτων από το κέντρο υπό τον φόβο βανδαλισμών και κλοπών, τη μετακίνηση της δις βανδαλισμένης στάσης τηλεματικής από το Πολυτεχνείο προς το Αρχαιολογικό Μουσείο, από σήμερα και τα ΕΛΤΑ Εξαρχείων αναστέλλουν τη λειτουργία του υποκαταστήματος «μέχρι νεότερης σχετικής απόφασης», εξαιτίας «των αλλεπάλληλων κακόβουλων και βανδαλιστών επιθέσεων που έχει δεχθεί το τελευταίο χρονικό διάστημα το Ταχυδρομικό Κατάστημα».

Σίγουρα όταν μια γειτονιά, παρά τις προσπάθειες κατοίκων, μετατρέπεται σταδιακά σε ένα ιδιότυπο άβατο, όταν το κράτος υποχωρεί και αποχωρεί από ό,τι επέτρεψε να γίνει σύνηθες πεδίο μαχών με τους «μπαχαλάκηδες», τότε η επιστροφή είναι δύσκολη αφού πρόκειται για «κατεστημένο» που δεν αντιμετωπίζεται μόνο με διμοιρίες των ΜΑΤ (κατά την πάγια τακτική, όταν ο κόμπος φτάσει στο χτένι, με τα γνωστά επακόλουθα, οδομαχίες και νέες καταστροφές δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας), αλλά με τήρηση των κανόνων, συνέπεια λόγων - έργων, εκπολιτισμό, κοινωνικό αυτοέλεγχο – δηλαδή υγιή διοίκηση και πολυετείς διαδικασίες.

Ο δημόσιος χώρος προστατεύεται κυρίως από τους ίδιους τους πολίτες, που τον πονάνε. Οι περισσότεροι δεν νοιάζονται, αδιαφορούν, τον βρωμίζουν, τον βανδαλίζουν, γιατί δεν τον θεωρούν κοινό κτήμα, αλλά σκουπιδότοπο ή «βιτρίνα» ενός κατεδαφιστέου συστήματος.

 Οι αλλεπάλληλες καταστροφές και οι κλοπές στα ανώτατα ιδρύματα έχουν τις ρίζες τους στις μικρές υποχωρήσεις που ξεκίνησαν εδώ και δεκαετίες στο πλαίσιο μιας παρανόησης της έννοιας της ελευθερίας (δεν είναι άμοιρες ευθυνών οι διοικήσεις των ιδρυμάτων), η οποία οδήγησε σε πλήρη απαξίωση όσων οικοδομούνται με μεράκι, προσφορά, δημόσιο χρήμα. 

Είναι ισχυρή η έλξη του αυθαίρετου, της έλλειψης ορίων, των ακραίων πράξεων, η μέθη που γεννά η τόση εξουσία (επί αγαλμάτων, πινάκων, αρχείων, τοίχων, θυρών, ηλεκτρονικών εξοπλισμών, στάσεων λεωφορείων, λεωφορείων, αυτοκινήτων, βιτρινών, κάδων, πεζοδρομίων κ.ά.), το άπειρο των «πρωτοβουλιών», η κραιπάλη των «αποφάσεων», ο ίλιγγος σε έναν χώρο όπου μπορεί κάποιος να χρησιμοποιήσει απεριόριστα την ελευθερία του... Πολλά εξαρτώνται από εμάς, από το πώς αισθανόμαστε τα όρια, ως νοερό πλαίσιο προστασίας ενός χώρου όπου κινούμαστε ελεύθερα, με ασφάλεια, ή ως δεσμά, ως αλυσίδες που λαχταράμε να σπάσουμε.

Και το νοερό αυτό πλαίσιο, το οποίο δεν βιώνεται ως φυλακή αλλά ως ομαλότητα, το διδάσκει η Πολιτεία. Με την καλλιέργεια της φροντίδας για το κοινό κτήμα, την εξομάλυνση των σχέσεών της με τον πολίτη, τη διαφάνεια, την εντιμότητα, τις διεξόδους (αλλιώς ως μόνη διέξοδος από τα παράδοξα, τα αντιφατικά και τα απαράδεκτα που συμβαίνουν σε αυτόν τον κόσμο φαντάζει ο βανδαλισμός, η καταστροφή, η πυρκαγιά, η καταπάτηση, η διαφθορά, η βία), τις πολιτικές που επιτρέπουν τη συμπαράσταση πάνω από την εχθρικότητα, τη μοναξιά, το κενό, τον φόβο.

.Ευρωπαίος και ευρωσκεπτικιστής - Ο Τσίπρας στην «Ευρώπη των θαυμάτων»

Η πολιτική απατεωνιά και ο πολιτικός αμοραλισμός είναι δεύτερη φύση για το ΣΥΡΙΖΑ. Γι’ αυτό δεν είχαμε καμία αμφιβολία. Απλά, η διαχείριση του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος στη Βρετανία που έβγαλε Brexit είναι ένας ακόμα μάρτυρας της υποκρισίας και της διπλοπροσωπίας του Τσίπρα. 

Είπε λοιπόν στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα ότι δεν πρέπει να κατηγορήσει κανείς του Βρετανούς ψηφοφόρους για το αποτέλεσμα αλλά τις ευρωπαϊκές ηγεσίες για την ακραία πολιτική λιτότητας στην οικονομική κρίση και για την άρνηση επιμερισμού των βαρών στην προσφυγική κρίση. Σωστά όλα αυτά. Κανείς λογικός άνθρωπος ... περισσότερα »

.Ο Ολοκληρωτισμός προ των πυλών;

*Τα όνειρά σου μην τα λες, γιατί μια μέρα κρύα,μπορεί και οι Φροϋδιστές, να ’ρθουν στην εξουσία…* Αυτό τραγούδησε πριν 35 χρόνια περίπου ο Διονύσης Σαββόπουλος. Προφητικό, όπως τόσα και τόσα άλλα… Οι «Φροϋδιστές» δεν ήλθαν, βέβαια, στην εξουσία… Αλλά ο κόσμος αρχίζει να τρελαίνεται. Κι όχι μόνο μέσα στην Ελλάδα…

 Να δούμε ένα Ευρωπαϊκό παράδειγμα: Λένε τώρα πως το Brexit μπορεί και να… ΜΗ γίνει τελικά! Να αρνηθούν, δηλαδή, την ψήφο του Βρετανικού λαού, με το πρόσχημα ότι, έτσι κι αλλιώς, το δημοψήφισμα ΔΕΝ είναι «δεσμευτικό»… Δηλαδή βάζουν τον κόσμο να ψηφίζει, κι αν δεν τους αρέσει το... περισσότερα »