.Το τυράκι της επικοινωνίας

Τελικώς, «το χαμογελαστό παιδί που κάθε μάνα θα ήθελε να κάνει γαμπρό», έχασε προχθές την ψυχραιμία του και μάλιστα απέναντι στον πιο αδύναμο της σύναξης, που ονομάζεται «συνέντευξη Τύπου του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ». Επέπληξε τη δημοσιογράφο κ. Ευαγγελία Τσικρίκα, η οποία μαζί με 1.700 άλλους εργαζομένους αντιμετωπίζουν το φάσμα της ανεργίας, χρησιμοποιώντας τα γνωστά αριστερίστικα κλισέ ότι, δηλαδή, «και η κρίση βασανίζει τους μαύρους».

 «Ενδιαφερόμαστε», είπε ο κ. Αλέξης Τσίπρας, «για τις θέσεις εργασίας σας όπως ενδιαφερόμασταν και για τις 2.000 από τις 4.000 που υπήρχαν στον χώρο των ΜΜΕ το 2008. Γι’ αυτούς τους 2.000 εργαζόμενους δεν έκλαψε κανείς, δεν είχαν μάνα αυτοί...». Και προφανώς, από το πολύ ενδιαφέρον και το πολύ κλάμα η κυβέρνησή του αποφάσισε τους 2.000 απολυμένους, λόγω της κρίσης, να τους κάνει 3.700.

Από κοντά ο θεριακλής υπουργός Υγείας, κ. Παύλος Πολλάκης, έκανε λιανά όσα είπε ο κ. Τσίπρας: «Βρε βρε την κυρία Τσικρίκα που την “απολύει” η κυβέρνηση επειδή δεν πήρε άδεια το αφεντικό της. Το 2011-12-13-14 δεν πόναγε, δεν δάκρυζε, δεν ρωτούσε αλλά ως θεραπαινίδα και λιβανιστήρι των παράνομων καναλαρχών και του Σαμαρά έβγαζε μόνο ευτυχισμένες “οικογενειακές” φωτογραφίες».

Κάθε κυβέρνηση σε αποδρομή εμφανίζει σημάδια πανικού. Ποτέ όμως τόσο πολλά και ποτέ σε τέτοιο βαθμό αντιδημοκρατικά. Κάθε πρωθυπουργός δηλώνει πως εμπιστεύεται τη Δικαιοσύνη, αλλά ποτέ δεν προδικάζει απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, για τον απλό λόγο ότι εκθέτει τον πρόεδρό του, τον οποίο διορίζει ο ίδιος διά του υπουργικού του συμβουλίου. 

Πολλοί έχουν παράπονα από την ιεράρχηση των θεμάτων στα δελτία των καναλιών, αλλά ουδείς κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε ότι «έχει το δικαίωμα να παρεμβαίνει». Ειδικά τώρα που η ίδια η κυβέρνηση έχει δικαίωμα ζωής ή θανάτου ενός καναλιού, αφού ο κ. Νίκος Παππάς κούρσεψε αντισυνταγματικώς τη δικαιοδοσία από το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο.

Είναι κατανοητός ο εκνευρισμός του κ. Τσίπρα, αφού επιχείρησε να κάνει ένα επικοινωνιακό κόλπο γκρόσο με τα κανάλια και τώρα βλέπει να του γυρνά μπούμερανγκ. Γράφαμε και παλιότερα (5.4.2016) ότι «η κυβέρνηση έχει μια μοναδική ικανότητα. Βάζει η ίδια μπροστά της τις πέτρες στις οποίες θα σκοντάψει... Τα αδιέξοδα που δημιουργεί η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν οφείλονται μόνο στην απειρία των κυβερνητικών στελεχών. Πρόκειται για ένα μείγμα αμάθειας, αλαζονείας και ωχαδελφισμού. Πρωτίστως όμως οφείλονται σε μια αντίληψη της πολιτικής, που όπως έλεγε και νεότερος ο κ. Τσίπρας “μεγάλη (σ.σ.: επικοινωνιακή) φασαρία, θαυμάσια κατάσταση”. Για όλα τα προβλήματα η κυβέρνηση δεν παρουσιάζει κάποια λύση.

 Εχει έτοιμη μια καμπάνια που εμπεριέχει τη σπίλωση όλων των άλλων (και ουχί μόνο των αντιπάλων της) και κατόπιν τη δικαιολόγηση των δικών της καταστρεπτικών πεπραγμένων». Κάπως έτσι εξελίσσεται η ασχεδίαστη «μάχη κατά της διαπλοκής». Προχειροδουλειά, με εμφανείς αντισυνταγματικές αποφάσεις, και με γνώμονα μόνο την επικοινωνιακή εκμετάλλευση του θέματος. Μόνο που, όπως στη διαπραγμάτευση με τα πουκάμισα έξω, βλέπουν το τυράκι της επικοινωνίας και αδιαφορούν για τη φάκα της πραγματικότητας. Ετσι αυτοκαταστρέφονται, αλλά –δυστυχώς– καταστρέφουν και τον τόπο...

 ΠΑΣΧΟΣ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗΣ

.Το Σύνταγμα θα λυτρώσει τη χώρα από τους δικτατορίσκους

Πώς θα πέσει αυτή η κυβέρνηση; Με ποιο τρόπο θα εξαναγκαστεί ο Τσίπρας να πάει σε εκλογές και να τις χάσει;

Είναι τα ερωτήματα που τίθενται άμεσα, έπειτα από την τραγική εμφάνιση του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ. Η πρώτη περίπτωση, να περιμένουμε να πέσει σαν ώριμο φρούτο δημιουργεί μεγάλους κινδύνους για τη χώρα. Δεν μπορεί να περνούν οι μήνες και η χώρα να μπαίνει όλο και πιο βαθιά στον «γύψο» της ψευτοαριστεράς.

Δεν μπορεί να βρισκόμαστε εν αναμονή του πότε ο Τσίπρας θα καταλάβει ότι είναι ανεπιθύμητος. Και δεν μπορεί να μας συγκρίνουν με το λαό της Βενεζουέλας που περιμένει πότε θα υπάρξουν νεκροί στους δρόμους για να κάνει την οριστική επανάστασή του και να διώξει με τις κλωτσιές τον Μαδούρο. Ε, λοιπόν, κι εδώ δεν μπορεί να περιμένουμε πότε θα ξεσηκωθεί ο κόσμος.

Η πτώση της κυβέρνησης Τσίπρα πρέπει να γίνει πολιτικά. Με συνεχή πίεση στη Βουλή, με γενικευμένη επίθεση της ΝΔ σε όλα τα μέτωπα, με καθημερινό «σκίσιμο» της κυβερνητικής ανοησίας από τα κανάλια. Και κυρίως με το να πειστεί ο κόσμος ότι αυτό που ζούμε είναι ένα κοινοβουλευτικό πραξικόπημα της παρέας του Τσίπρα που δεν πρέπει να περάσει για πολύ χρόνο.

Ωστόσο, έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα και με δεδομένη την εμμονή της παρέας Τσίπρα – Παππά στην «κάθαρση» του τηλεοπτικού τοπίου μέσω του διαγωνισμού για τις άδειες, μια μόνο λύση βλέπουμε αυτή τη στιγμή για να τελειώσει η κυβέρνηση μια ώρα αρχύτερα. Κι αυτή δεν είναι η οικονομία η οποία έτσι κι αλλιώς είναι σε κακή κατάσταση.

Αυτή είναι η Δικαιοσύνη. Στα χέρια των δικαστών του ΣτΕ βρίσκεται το πολιτικό τέλος του Τσίπρα και του αριστερού μπαχαλιστάν που μας κυβερνά. Οι δικαστές πρέπει να αρθούν στο ύψος των ιστορικών περιστάσεων και να αποφασίσουν με βάση το Σύνταγμα και τους νόμους και κυρίως με βάση τη φωνή της συνείδησής τους.

Δεν παρεμβαίνουμε στη Δικαιοσύνη, όπως κάνει ο Τσίπρας. Αυτό που λέμε είναι να διαβάσουν κατά γράμμα το άρθρο του Συντάγματος που αναφέρεται συγκεκριμένα στο θέμα. Το διάβασε πριν από μερικές ημέρες ο Κ. Μητσοτάκης και ο ΣΥΡΙΖΑ το θεώρησε παρέμβαση. Το Σύνταγμα λέει ξεκάθαρα ότι το ΕΣΡ αποφασίζει για τα κανάλια κι όχι ο καναλάρχης – υπουργός. Κι αυτό δεν μπορεί να το αλλάξει καμιά ανόητη προσέγγιση του στυλ «είναι εθνικής σημασίας γεγονός και έκτακτη ανάγκη».

Οι δικαστές, λοιπόν, πρέπει να αποφασίσουν με το γράμμα του νόμου και να μην επηρεαστούν από την ωμή παρέμβαση του πρωθυπουργού στη Δικαιοσύνη. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι πρέπει να αποφασίσουν κατά του νόμου επειδή είναι εξοργισμένοι από τον Τσίπρα. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το ΣτΕ πρέπει να κρίνει αντισυνταγματικό το νόμο Παπά προκειμένου να εκβιαστεί η Πολιτεία και να δώσει αυξήσεις στους δικαστές.

Τίποτε από αυτά δεν πρέπει να μπει στο μυαλό του κάθε έντιμου δικαστή. Μόνο το Σύνταγμα. Ας ελπίσουμε λοιπόν ότι η εξέλιξη θα κινείται προς την υπεράσπιση του Συντάγματος. Αν εκδοθεί λοιπόν μια απόφαση που ακυρώνει το έκτρωμα τι θα κάνει ο Τσίπρας; Μια ακόμη κωλοτούμπα; Η μόνη του επιλογή θα είναι να στήσει κάλπες, έστω κι αν αρχίσουν όλοι να «αλιχτάνε» ότι τους πολεμά η διαπλοκή.

Έτσι μόνο μπορεί να ξεκουμπιστούν και να φύγουν. Είναι η ώρα των δικαστών, στα χέρια τους η τύχη της χώρας.

.Κι όμως! Είπε και μιαν αλήθεια ο… Πινόκιο!

Καλοί μου άνθρωποι (που έλεγε ο Βέγγος), βοηθήστε με γιατί θα τρελαθώ.

Ρώτησαν τον Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη για τις διαφορές του με την προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά (ή κάτι τέτοιο, τέλος πάντων) και η απάντησή του με «κούφανε»:

Η κυβέρνηση Σαμαρά, είπε, αντιδρούσεστις απαιτήσεις των δανειστών. Ενώ εμείς εφαρμόζουμε το σχέδιο που οι ίδιοι πιστεύουμε.

Τι θέλει να πει ο… «ποιητής»;

Ότι ο Σαμαράς προέβαλε αντιρρήσεις στην Τρόϊκα, ενώ ο ίδιος όχι μόνο δεν αντιστέκεται, αλλά τα κάνει γιατί τα πιστεύει κι όλα;

Δηλαδή μας λέει πως ΔΕΝ ήταν ο Σαμαράς… «Τσολάκογλου» και «γερμανοτσολιάς» (όπως τον κατηγορούσε τότε), αλλά το ρόλο αυτό τον διεκδικεί ο ίδιος ο Τσίπρας!

Ουάου,που θα έλεγε και ο Βαρουφάκης!

Τι εννοεί ο… «παίχτης»;

Ότι ο Σαμαράς δεν ήθελε αύξηση του ΦΠΑ, αντίθετα τον μείωνε από το 23% στο 13%; Δίκιο έχει. Έτσι ακριβώς συνέβαινε…

Κι ότι ο Τσίπρας πιστεύει στην αύξηση του ΦΠΑ στο 24% και στους φόρους και στις ασφαλιστικές εισφορές (που δεν τις πληρώνουν);

Πάλι δίκιο έχει! Το είπαν και οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι: ότι οι αυξήσεις στους φόρους και τις ασφαλιστικές εισφορές που επέβαλε ο Τσίπρας ήταν δική του επιλογή. Άλλο αν δεν βγαίνουν…

Αλλά αφού συμφωνούμε, βρε παιδιά, «προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός»;

Ο Σαμαράς αντιστεκόταν στους δανειστές, αλλά έπιανε τους στόχους του προγράμματος, μας έβγαζε από την κρίση, μας έβγαζε από τα μνημόνια και μας είχε βγάλει στην ανάπτυξη.

Ενώ ο Τσίπρας εφαρμόζει τα Μνημόνια που τα «πιστεύει» κιόλας (προφανώς μόνον ο Τσίπρας τα πιστεύει, γιατί όλοι οι δικοί του από κάτω έχουν φρικάρει) δεν πιάνει τους στόχους και μας επανέφερε στην κρίση και στα μνημόνια.

Επί τέλους, μια φορά μας είπε και μιαν αλήθεια.

Του ξέφυγε βέβαια, δεν το εννοούσε ακριβώς έτσι, τον είχαν συγχύσει και οι δύο δημοσιογραφίνες προηγουμένως, αλλά δεν έχει σημασία.

Είπε την πρώτη του αλήθεια ο...Πινόκιο!

Ωσαννά!