.Είναι τόσο εύκολο να βρίσκεις κορόιδα…

Ο Αρτέμης Σώρρας καταδικάστηκε σε κάθειρξη οκτώ ετών, χωρίς αναστολή, για κομπίνες της κακιάς ώρας. Βούτηξε εκατό χιλιάρικα από πρώην συνεργάτη του, ενώ πλήρωσε για την αγορά σπιτιού με ληγμένα δηνάρια Κουβέιτ, κοινώς με χρήματα που είχαν αποσυρθεί και τα έπαιρνες με το κιλό.

 Αυτή τη στιγμή αναζητείται προκειμένου, μαζί με τη σύζυγο του, να οδηγηθούν στη φυλακή, καθώς η ποινή τους δεν έχει ανασταλτικό χαρακτήρα. Και λογικά, κάπου εδώ θα σχολάσει και η Ελλήνων Συνέλευσις, δηλαδή η κίνηση που ίδρυσε ο Σώρρας. Τα μέλη θα γυρίσουν στα καφενεία τους και θα ξεχάσουν την υπόθεση, μαζί με τα κατοστάρικα που ακούμπησαν για τα πληρεξούσια για εξόφληση χρεών από τα δισεκατομμύρια του Σώρρα…

 Κάποιοι από αυτούς θα πουν ότι η καταδίκη μεθοδεύτηκε από τον διεθνή σιωνισμό προκειμένου η ελληνική ψυχή να μη λυτρωθεί από τα δεσμά των δανειστών. Ακούγεται λογικό όταν έχεις πιστέψει την ιστορία με τα δισεκατομμύρια. Όμως αν το κεντρικό πρόσωπο είναι πίσω από τα κάγκελα και μακριά από την κάμερα, το ενδιαφέρον του ακροατηρίου θα σβήσει σαν τσιγάρο που ξέμεινε στο τασάκι.

Ο Αρτέμης Σώρρας απευθύνθηκε στο πανελλήνιο, ισχυριζόμενος ότι διαθέτει δισεκατομμύρια, ικανά να εξαγοράσουν όχι μόνο το εθνικό χρέος, αλλά και να καλύψουν τις υποχρεώσεις ιδιωτών. Είχε για όλους. Ωστόσο δεν καταδικάστηκε για αυτό. Για την ακρίβεια η Δικαιοσύνη δεν άγγιξε ούτε μία τρίχα από την πονηρή κεφαλή του για τη συγκεκριμένη υπόθεση. 

Ακόμα και όταν το θέμα έφτασε στο ακροατήριο, μετά από πρωτοβουλία του Αδωνι Γεωργιάδη, ήταν οι αντίδικοι που κλήθηκαν να αποδείξουν ότι ο κουμπαράς του είναι άδειος. Ο Σώρρας δεν υποχρεώθηκε να ανοίξει το πορτοφόλι και να αδειάσει τις τσέπες του για να δούμε πόσα κουβαλάει.

Αργότερα, όταν το θέμα του πήρε περισσότερο χρόνο στα δελτία ειδήσεων, κάποιοι δικαστικοί λειτουργοί κινήθηκαν αυτεπαγγέλτως.

 Εδώ, λοιπόν, είναι το πρώτο σημείο στο οποίο αξίζει να σταθούμε. Ζούμε σε μία χώρα που μπορείς να πεις οτιδήποτε, να ισχυριστείς τερατώδη πράγματα αναζητώντας κορόιδα και κανείς, μα κανείς, να μην ασχοληθεί μαζί σου. Θεωρητικά εγώ δύναμαι να σταθώ αύριο μπροστά σε μία κάμερα και, ισχυριζόμενος ότι συνομιλώ με Ελληνες από τον Σείριο, να αρχίσω τη συγκέντρωση χρημάτων για την πραγματοποίηση διαστημικής πτήσης. Είναι πιο πιθανό να βρεθώ στο Δρομοκαΐτειο, παρά στη ΓΑΔΑ. Ναι, κάποιος θα πει ότι δεν είναι απολύτως σαφές πού τελειώνει η ελευθερία του λόγου και πού αρχίζει η κοινή απάτη, αλλά, εν προκειμένω, στην περίπτωση του Σώρρα, γύριζαν από μόνες τους οι σελίδες του ποινικού κώδικα.

Η Δικαιοσύνη, λοιπόν, αν δεν επέδειξε ανοχή, αδράνησε σε ακραίο βαθμό. Καθόταν και άκουγε τον Σώρρα να δίνει συνεντεύξεις και να απαγγέλλει όρκους στον Δία. Και πίσω του να στέκονται, σε στάση προσοχής, μερικές χιλιάδες συμπολιτών μας.

Πόσοι άνθρωποι ακολούθησαν τον Σώρρα; Δεν ξέρουμε τον ακριβή αριθμό, αλλά έχουμε μία αίσθηση του όγκου. 

Ανοιξαν γραφεία ανά τη χώρα, ενώ οι πολίτες συμμετείχαν κατά εκατοντάδες στις τελετές ορκωμοσίας. Μιλάμε για χιλιάδες ανθρώπους. Τον πίστεψαν όλοι; Όχι απαραιτήτως. Κάποιοι μπορεί να νόμιζαν ότι είναι πιο πονηροί από τον ίδιο. Κάποιοι άλλοι θα έκριναν ότι δεν έχουν να χάσουν τίποτα πέρα από τα χρέη τους. Οι περισσότεροι, όμως, το κατάπιαν αμάσητο.

Την τελευταία φορά που το θέμα Σώρρα ήταν σε έξαρση, το «Ο,τι να’ ναι», των Βουλαρίνου-Νικολάου στον ΣΚΑΙ έκανε ένα πείραμα. Ρωτούσε ανθρώπους στο δρόμο πόσα εκατομμύρια έχει το δισεκατομμύριο. Η απελπιστικά συντριπτική πλειοψηφία δεν γνώριζε. Η εκπομπή υπέθεσε ότι όταν ο Σώρρας έκανε λόγο για 300 δις. ευρώ, ένα μεγάλο κομμάτι του ακροατηρίου δεν είχε συναίσθηση του ύψους στο οποίο ανέρχεται αυτό το ποσό. 

Είναι θλιβερό και συνάμα συναρπαστικό. Σε απογοητεύει, αλλά την ίδια στιγμή σε βάζει σε πειρασμό. Βρες ένα μικρόφωνο βγάλε από το στόμα τέρατα ολόκληρα. Τεράστια φίδια με δέρμα από χρυσό και δόντια από διαμάντια. Κάνε ιππασία με τον Πήγασο. Ντύσου ναύαρχος και κάλεσε σε πλιάτσικο της αρχαίας Ατλαντίδας. Πες τα πιο μεγάλα ψέματα που μπορεί να γεννήσει το μυαλό σου. Δεν θα βρεις, μόνο, ανθρώπους να σε σηκώσουν στους ώμους τους. 

Θα βρεις και βήμα και κάμερες και μικρόφωνα και σπουδαίους δημοσιογράφους για να διαδώσουν παντού τα καλά νέα της άφιξής σου. Διότι από τη μία είναι η δεξαμενή με το λογικό ποσοστό ηλιθίων και αφελών που αναλογεί σε κάθε κοινωνία. Και από την άλλη, ένα επικοινωνιακό περιβάλλον το οποίο θέλει το μερίδιό του σε τηλεθέαση, ακροαματικότητα και κλικ. Η Ελλάδα είναι μία υπέροχη χώρα για να ψαρέψεις κορόιδα ή να γοητεύσεις αφελείς. Τα κοινωνικά και επικοινωνιακά αντανακλαστικά θα είναι πάντα με το μέρος σου.

Και αν ο Σώρρας είναι στην άκρη του άξονα, θυμηθείτε πώς συντονίστηκε ο μηχανισμός στην περίπτωση του αντιπολιτευόμενου ΣΥΡΙΖΑ. Μέρα με τη μέρα ο ηγέτης και τα στελέχη του φούσκωναν τα ψεύδη τους, βρίσκοντας πρόθυμα αυτιά και φιλικά μικρόφωνα. Στο τέλος δεν είχαν πρόβλημα να υποσχεθούν οτιδήποτε. Λίγο πριν τις εκλογές φτάσαμε να συζητάμε, με απόλυτη φυσικότητα, την κατάργηση του μνημονίου και του ΕΝΦΙΑ καθώς και την επαναφορά του βασικού μισθού στα 751 ευρώ. 

Μιλάμε δηλαδή για προφανή ψέματα τα οποία πέρασαν στο πολιτικό ακροατήριο ως εκδοχές της αλήθειας, ως πραγματικά δεδομένα που ανέμεναν την επιβεβαίωσή τους την επομένη των εκλογών.

Χρειάστηκε να κλείσουν οι τράπεζες και ένα μνημόνιο για να αγοράσουμε, επιτέλους, αλήθεια. Τώρα δεν μπορείς να πιάσεις κορόιδα με την απόχη, χρειάζεσαι πετονιά. Μέχρι, βέβαια, οι άνθρωποι να ξεχάσουν ή να ποθήσουν μία πλάνη για να τους γλιτώσει από την αλήθεια.

.Αγαπητέ ανταποκριτή του Reuters. Την πατήσατε κι εσείς;

Ακούσατε τις φήμες ότι ο κ. Τσίπρας θα προσφύγει στις κάλπες, επειδή νιώθει τύψεις για την… διαπραγμάτευση; Και σπεύσατε να δώσετε στο πρακτορείο σας το σχετικό ρεπορτάζ. Εμείς, φίλτατε, δεν τσιμπάμε! Πλέον! Στην αρχή πιστέψαμε ότι έχουμε να κάνουμε με κανονικούς ανθρώπους. Αλλά ποιος κανονικός άνθρωπος δηλώνει στο βιογραφικό του ως προσόν την συμμετοχή του στα επεισόδια του 2008;

Αυτοί, φίλτατε, έχουν κατσικωθεί στην εξουσία και δεν έχουν την παραμικρή διάθεση να εγκαταλείψουν. Να φύγουν, δηλαδή, και να παραδώσουν πού; Στον Κυριάκο τον Μητσοτάκη, τον υιό του Κωνσταντίνου; Α πα πα πα! Προτιμούν να εγκαταλείψουν την Αριστερά και να γίνουν πιο κεντρώοι κι από τον Πάνο τον Καμμένο. Αυτό ναι, μπορούν να το κάνουν. Αλλά να πάνε σε εκλογές που ξέρουν ότι θα τις χάσουν και μάλιστα με μεγάλη διαφορά;

Η μεγάλη ευκαιρία για τον Αλέξη Τσίπρα ήταν στο τέλος του 2016. Όταν τα ποσοστά του στις δημοσκοπήσεις ήταν ακόμη συμπαθητικά και υπήρχε χρονικό περιθώριο για την επόμενη κυβέρνηση να κλείσει αξιοπρεπώς την αξιολόγηση. Ήταν ο μόνος τρόπος για να αποφύγει αυτό ακριβώς που συμβαίνει σήμερα: Την πλήρη κατάρρευσή του. Θα είχε τον χρόνο να ανασυγκροτήσει τις δυνάμεις του και να διεκδικήσει με αξιώσεις την εξουσία και πάλι σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα. Στο κάτω – κάτω της γραφής, δεν τον πήραν και τα χρόνια!

Μέσα σε δύο μήνες, όμως, τα ποσοστά του Αλέξη Τσίπρα έχουν υποχωρήσει δραματικά. Αν πάει τώρα σε εκλογές, απλά θα καταγράψει ποσοστά ΠΑΣΟΚ. Η χειρότερη στιγμή για να πηδήξει κανείς από το τραίνο είναι μεταξύ δύο στάσεων. Δεν το έκανε στο τέλος του 2016. Τώρα είναι αργά. Όχι ότι απαγορεύεται σε κάποιον να πηδήξει στο κενό, αλλά περί αυτού θα πρόκειται. Κι επειδή μπορούμε να τους κατηγορήσουμε για οτιδήποτε, αλλά όχι για αυτοκτονικές τάσεις, το θεωρούμε εξαιρετικά δύσκολο να πάνε σε εκλογές οικειοθελώς…

Σε δημοψήφισμα; 

Ναι, αυτό είναι πιο πιθανό! Αν βρεθούν σε αδιέξοδο, το πιο πιθανό σενάριο είναι να μεταθέσουν την ευθύνη των αποφάσεων στον ελληνικό λαό μέσω ενός δημοψηφίσματος. Να επιχειρήσουν, δηλαδή, να παίξουν τον ρόλο του Πόντιου Πιλάτου.

Αγαπητέ ανταποκριτή του Reuters! Έχεις αναρωτηθεί ποιοι είναι εκείνοι που βγάζουν από καιρό σε καιρό τις σχετικές φήμες; «Ο Αλέξης είναι κουρασμένος», «ο Αλέξης είναι "σκασμένος" και θα προσφύγει σε εκλογές», «πιέζεται ο Αλέξης για εκλογές». Κουραφέξαλα! Θα μπορούσα να δεχτώ ότι αυτές οι φήμες έχουν ένα δείγμα αλήθειας, αν οι άνθρωποι αυτοί είχαν επίγνωση της καταστροφής που έχουν προκαλέσει. Έχουν;

.Τελικά τα καταφέραμε και η Ευρώπη αλλάζει!

Όταν ήμουν 20 χρονών, σαν γνήσιος αριστερός τότε, ήθελα να αλλάξω τον κόσμο, στα 30 μου περιορίστηκα στην Ευρώπη, στα 40 μου επικεντρώθηκα στην Ελλάδα. Μετά τα 50 μου, και αφού είχα αποτύχει σε όλα παταγωδώς,  κατάλαβα ότι πριν από όλα έπρεπε να είχα αλλάξει εγώ.
  

Το μόνο που κατάφερα ήταν να μάθω κάποια πράγματα.

-    Έμαθα ότι είναι εντελώς ανώφελο να είμαι αρεστός, υποστηρίζοντας ατελείωτες κοινωνικές ευαισθησίες χωρίς να έχω και τις απαραίτητες λύσεις και προτάσεις…

-    Έμαθα ότι η κοινωνική πρόνοια που δεν βασίζεται στην δημιουργικότητα και στην παραγωγικότητα μιας κοινωνίας, είναι πρόνοια πρόσκαιρη που πάντα γυρίζει μπούμερανγκ στην ίδια την κοινωνία.

-    Έμαθα ότι τα όνειρα και οι ελπίδες, οι κούφιες υποσχέσεις και οι αρεστές ρητορικές, που συνήθως έχουν οπαδούς αλλά δεν έχουν σχέδιο και ρεαλιστικές πρακτικές, έχουν ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα από τα επιθυμητά.

-    Έμαθα ότι όταν δεν βλέπω καθαρά την πραγματικότητα, αλλά προσποιούμαι τα “θέλω” μου, δεν επαληθεύομαι ποτέ και κυρίως δεν μπορώ να ορίσω και το μέλλον μου.

-    Έμαθα ότι για να κάνεις κάτι σωστά πρέπει να ξέρεις, να μπορείς και να θέλεις.

-    Έμαθα ότι όταν ζω στα σύννεφα συνήθως πέφτω και από εκεί.

Αυτά κατάφερα να μάθω, τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.

Τελικά αυτό που δεν κατάφερα εγώ και η γενιά μου, να αλλάξουμε δηλαδή τον κόσμο,  το κατάφερε η Ελληνική κυβέρνηση μόλις σε δύο χρόνια. Αλλάζει την Ευρώπη, όχι βέβαια προς την κατεύθυνση που είχε οραματιστεί, αλλά ακριβώς την αντίθετη. Από την πτώση των Podemos, μέχρι τις δεξιές καταγεγραμμένες τάσεις της κεντρικής Ευρώπης και το τελευταίο αποτέλεσμα των Ολλανδικών εκλογών, όλοι καταλάβαμε ότι η Ευρώπη αλλάζει και ότι, εν μέρει τουλάχιστον, έχουμε βάλει και εμείς το χέρι μας για να γίνει αυτό.

Γίναμε η κακή είδηση των οκτώ,
ο φόβος της παγκόσμιας οικονομίας,
η κοινωνία που χρήζει προσοχής και επιτήρησης,
το παράδειγμα προς αποφυγή. 

Καταρρίψαμε όλα τα αρνητικά ρεκόρ, το ένα μετά το άλλο, και πέσαμε σημαντικά σε όλες τις παγκόσμιες λίστες που έχουν να κάνουν με την οικονομία, την ευημερία, την πολιτική σταθερότητα, το επενδυτικό περιβάλλον, την αισιοδοξία των πολιτών και την διαφάνεια. 

Πέσαμε από τα σύννεφα ακριβώς γιατί ζούσαμε εκεί. Δείξαμε σε όλον τον κόσμο και κυρίως στην υπόλοιπη Ευρώπη ακριβώς τι να μην κάνει. Και όλο αυτό δεν έγινε από μόνο του. Χρειάστηκε πολλή προσπάθεια και αρκετή αυτοθυσία για να τα καταφέρουμε. Δείτε το όμως και από την θετική του πλευρά. 

Μερικές χιλιάδες χρόνια μετά από την εποχή που δώσαμε τα φώτα του πολιτισμού σε όλο τον κόσμο, θυσιαστήκαμε για να τους δείξουμε ακριβώς τον δρόμο που δεν πρέπει να πάρουν. Κάτι είναι και αυτό.

.μπαχαλάκηδες οργανώνονται για να δώσουν το τελειωτικό χτύπημα στην Ελλάδα;

Δεν είναι η πρώτη φορά στην σύγχρονη ελληνική ιστορία να κάνουν κουμάντο στη χώρα οι μπαχαλάκηδες. Και πάλι καλά να λέμε που σήμερα κάποιοι από αυτούς… έχουν διοριστεί στην κρατική μηχανή από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Όμως, τον τελευταίο καιρό παίζεται πολύ άσχημο παιχνίδι το οποίο βολεύει τους πάντες. Και την κυβέρνηση να δημιουργείται η αίσθηση του τρόμου και του χουλιγκανισμού, και τους αντιεξουσιαστές που έχουν γίνει πιο ισχυροί από ποτέ.

Πότε με πρόσχημα συγκέντρωση Χρυσαυγιτών, πότε λόγω της αντίθεσής τους στο πολιτικό σύστημα, πότε γιατί δεν τους αρέσει ένας καθηγητής και πότε γιατί βλέπουν αστυνομικούς και παθαίνουν κάτι, δημιουργούν συνεχόμενα επεισόδια επιβάλλοντας το νόμο του χάους. Κάθε Παρασκευή στα Εξάρχεια καίγονται αυτοκίνητα, γίνονται μεγάλες καταστροφές και το Πολυτεχνείο γίνεται ορμητήριο μπαχαλάκηδων με πρόσχημα κάποιο πάρτι.

Σε όσες συγκεντρώσεις οργανώνονται (όχι πολλές διότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταφέρει να σταματήσει τους… αγανακτισμένους) εμφανίζονται και οι αντιεξουσιαστές να κάνουν επεισόδια. Ο Ρουβίκωνας έχει γίνει πιο γνωστός κι από τους… Ανεξάρτητους Έλληνες και μένει μόνο να κάνει κόμμα και να μπει στη Βουλή.

Και την ίδια στιγμή Οι Πυρήνες της Φωτιάς δρουν ανενόχλητοι, στρατολογούν νεαρούς πυρήνες, στέλνουν πακέτα – βόμβες στην Ευρώπη κι ετοιμάζονται για τη δική τους… Νέμεση. Χτύπημα σε μεγάλο στόχο, οικονομικό ή πολιτικό ή ακόμη και σε μέλος της τρόικας, όπως λένε στην Αστυνομία.

Όσο για την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Δημόσιας Αταξίας; Ο Τόσκας τα βλέπει όλα ρόδινα, δεν βλέπει το λόγο που πρέπει να αλλάξει την κατάσταση, βγαίνει και κάνει παντού δηλώσεις ότι όλα είναι καλά και κατηγορεί όλους τους άλλους για το χάλι της χώρας. Η ανασφάλεια επανήλθε στην Αθήνα και κάποιοι φοβούνται ότι αναζητούν οι μπαχαλάκηδες μια αφορμή για να… κάψουν την πρωτεύουσα. Μια μεγάλη διαδήλωση, ένα ξαφνικό γεγονός, μια σπίθα για να ανάψει η φωτιά.

Με την κοινωνία στα κάγκελα δεν θέλει και πολύ για να πάρουν μπροστά οι βάνδαλοι, σαν κι αυτούς που το 2008 διέλυσαν την Αθήνα.

Το πρόβλημα είναι ότι όχι μόνο η χώρα δεν έχει βάλει μυαλό, αλλά πάει από το κακό στο χειρότερο. Όχι μόνο δεν σταμάτησε το χάος αλλά αντίθετα ενισχύεται με νέες στρατολογήσεις και με ακόμη μεγαλύτερη ένταση.

Κι όταν, όπως λένε οι φήμες, υπουργός της κυβέρνησης λέει ότι θα πάνε σε εκλογές και η επόμενη κυβέρνηση θα βρει τον ΣΥΡΙΖΑ στους δρόμους να πετροβολά, καταλαβαίνει κανείς ότι κάτι πάει από το κακό στο χειρότερο. Τώρα που χρειάζεται η χώρα μια σχετική ηρεμία, αντιεξουσιαστές αλλά και… μπαχαλάκηδες εντός της «αριστεράς» ετοιμάζονται για νέο γύρο. Για να δούμε. Θα οργανωθούν όλοι μαζί για να δώσουν το τελειωτικό χτύπημα στην Ελλάδα; Άλλωστε δε φημίζονται για την πατριωτική τους διάθεση.