.Αμάν η γκρίνια!

Καθώς περνούν τα χρόνια μου σκέφτομαι πως αν έκανα μιαν ευχή, αυτή θα ήταν να μη καταντήσω σαν τους γκρινιάρηδες γέροντες του Μάπετ σόου. Να μην ξινίζω με τις νεότερες γενιές, να μη γενικεύω ανοήτως, να μη χλευάζω όσους δεν συμφωνούν μαζί μου, διαλαλώντας, εμμέσως αλλά σαφέστατα, ότι εγώ ανήκω -φυσικά!- στους πεφωτισμένους και στους ακέραιους. 

Τέτοιες ισοπεδωτικές απόψεις, δεν απογυμνώνουν μόνο τις προθέσεις των γκρινιάρηδων (ελάχιστα μ’ ενδιαφέρει), αλλά στερούν και τους νεώτερους από το όφελος ενός αφιλοκερδούς απολογισμού σαράντα ετών και μιας ψύχραιμης και «υποκειμενικά έντιμης»...περισσότερα »

.Εμείς και η γενιά μας

Η σχέση του νέου με το παλιό, του καινούργιου με το δοκιμασμένο, του άγνωστου με το οικείο είναι κυρίαρχο στοιχείο στην πολιτική διαδικασία. Ισως είναι το σημαντικότερο αν και συχνά δεν διεξάγεται με αυτούς τους όρους. Η ανανέωση πάντα έχει κάτι το ελκυστικό, αλλά δεν οδηγεί μόνη της πάντα στα υπεσχημένα θετικά αποτελέσματα. 

Η εμπειρία και η γνώση του πολιτικού παιχνιδιού συχνά κερδίζει το παιχνίδι, αλλά πάλι δεν ωφελεί πάντα την κοινωνία. Η μείξη των δύο στις σωστές αναλογίες είναι η «ευτυχία» της Δημοκρατίας, αλλά και αυτή δεν είναι πάντα στα «καλύτερά της». Η σύγκρουση του νέ... περισσότερα »

.Σχέδιο για τους αγρότες

Η ανάκαμψη* της ελληνικής οικονομίας και η ανόρθωση της χώρας θα στηριχτούν σε μεγάλο βαθμό στον πρωτογενή τομέα. Εκεί που για δεκαετίες η Ελλάδα ως μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας είχε το συγκριτικό πλεονέκτημα, χωρίς όμως ποτέ να το εκμεταλλευτεί. 

Ο αγροτικός* τομέας, με την ένταξη της χώρας στην τότε ΕΟΚ, αντί να αρπάξει τη μεγάλη ευκαιρία που προσφερόταν και να κυριαρχήσει στην παραγωγή καλών ποιοτικά, βιολογικών και ανταγωνιστικών προϊόντων, εκφυλίστηκε σε μια χοάνη που καταβρόχθιζε κοινοτικούς πόρους υπονομεύοντας την ελληνική οικονομία. *Τα παραδείγματα* είναι γνωστά σε ...περισσότερα »