Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας
για τα τηλεοπτικά κανάλια απέδειξε τη χρησιμότητα των ανεξάρτητων εξουσιών και
των ανεξάρτητων θεσμών για τη λειτουργία της Δημοκρατίας. Η αντίδραση της
κυβέρνησης στην απόφαση αυτή, απέδειξε την ανωριμότητα και τον αυταρχισμό της
που κατά πάσα πιθανότητα οφείλεται σε αριστερά δόγματα και ιδεοληψίες.
Όσον αφορά στην αντίδραση της κυβέρνησης,
τόσο οι ανακοινώσεις της Γεροβασίλη, όσο και οι ανακοινώσεις Παππά, ότι δηλαδή
σεβόμαστε την απόφαση του ΣτΕ αλλά θα φέρουμε (εμείς ξανά και όχι το
ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο) άλλο νόμο που θα ρυθμίζει το θέμα, οι δηλώσεις
"δεν κάνω πίσω", αποδεικνύουν την απόλυτη έλλειψη σεβασμού στους
θεσμούς του κράτους, στις Ανεξάρτητες Αρχές, ακόμη και στη Δικαιοσύνη.
Πριν ακόμη διαβάσουν την τελική απόφαση η
οποία λέει οτι το Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο και μόνο αποφασίζει για τα
τηλεοπτικά ζητήματα, έσπευσαν να ανακοινώσουν ότι θα φέρουν άμεσα νέο νόμο που
θα ρυθμίζει την κατάσταση, ότι θα επιβάλουν νέο τέλος αδείας ύψους 7
εκατομμυρίων κλπ. Παρά την απόφαση που λέει οτι δεν είναι αρμόδιοι, επιμένουν
να αποφασίσουν οι ίδιοι.
Και μάλιστα ειρωνεύονται το ΣτΕ και εμμέσως το
κατηγορούν ότι βγάζει παράξενες αποφάσεις και οτι εξυπηρετεί πολικές και άλλες
σκοπιμότητες, λέγοντας οτι χρειάζονται τα λεφτά που είχαν πληρώσει οι νέοι
καναλάρχες για να προσλάβουν νοσοκόμους και βρεφοκόμους, λες και οι
σκοπιμότητες της κάθε κυβέρνησης είναι ανώτερες του Συντάγματος. Λένε επίσης
οτι το ΣτΕ ενέκρινε ως συνταγματικά τα μνημόνια και το PSI (υπονοούν δηλαδή ότι
κα
κώς το έκανε) και θεωρούν την απόφαση του για τις τηλεοπτικές άδειες
λανθασμένη.
Από την αρχή της διακυβένρησης του, ο
ΣΥΡΙΖΑ έχει εμφανίσει έντονα αυταρχικές τάσεις, ιδιαίτερα ορισμένα πρόσωπα τα
οποία έχουν αποχωρήσει από το κόμμα, αλλά και άλλα που σήμερα συμμετέχουν στην
κυβέρνηση σε καίρια πόστα. Οι τάσεις αυτές είναι πάρα πολύ εμφανείς στον
επίσημο αλλά και στον ανεπίσημο λόγο των κυβερνώντων και δυστυχώς και στις
αποφάσεις τους. Με το έτσι θέλω προσπαθούν να εφαρμόσουν ένα πρόγραμμα άλωσης
του κράτους, δε διστάζουν να επιτίθενται φραστικά και νομικά σε όποιον αντιμιλά
και κατηγορούν όσους διαφωνούν ως Γερμανοτσολιάδες, ως μέρος του παλιού
"συστήματος διαπλοκής", ενοχοποιούν επαγγελματικούς κλάδους και
κατηγορίες πολιτών αλλά και συγκεκριμένα πρόσωπα και κινούνται με πρωτοφανή
λύσσα εναντίον προσωπικοτήτων των μέσων ενημέρωσης και των επιχειρήσεων.
Είναι προφανές ότι οι ιδεοληψίες κάθε
τύπου, οι θεωρίες συνωμοσιών του καφενείου, τα "οράματα" περί
"Δρακογεννιάς", η αντιμετώπιση όλων των θεσμών και των λειτουργιών
του κράτους ως "σύστημα", ο αριβισμός και η αυταρχικότητα είναι τόσο
βαθειά ριζωμένα στα μυαλά τους, που είναι αδύνατον ακόμη και τώρα να
αντιληφθούν ότι είναι κυβέρνηση, ότι πρέπει να διοικήσουν με στόχο το καλό της
χώρας και ότι πρέπει να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα, την εγχώρια και τη
διεθνή και να εγκαταλείψουν την ψευδή κοσμοθεωρία που επί δεκαετίες έπλαθαν στο
μυαλό τους.
Νοιώθουν σαν τον Τσε Γκεβάρα με τον Φιντέλ
Κάστρο στην επανάσταση της Κούβας, μόνο που δεν είναι ούτε ο Φιντέλ ούτε ο Τσε,
εδώ δεν είναι Κούβα και επανάσταση δεν έγινε. Εδώ είναι κοινοβουλευτική
δημοκρατία και οι ίδιοι είναι προσωρινοί (πιο προσωρινοί από όσο νομίζουν) και
ελεγχόμενοι. Αυστηρά. Πιο αυστηρά από όσο νομίζουν.
Γρηγόρης Νικολόπουλος
