Για ακόμη μια φορά το ελληνικό πολιτικό
σύστημα εμφανίζεται ανίκανο να δει τα σημεία των καιρών και να προβλέψει τις
διεθνείς εξελίξεις ώστε να έχει πλεονεκτήματα στα κρίσιμα ζητήματα που
απασχολούν τη χώρα.
Καλά, η ελληνική κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ
ειδικά είναι ανίκανος να κάνει προβλέψεις και να χαράξει στρατηγική για
μικρότερα θέματα, όχι για τις εκλογές στις ΗΠΑ. Χαρακτηριστικό της πλήρους
αποτυχίας της ελληνικής διπλωματίας είναι το γεγονός ότι το Μαξίμου πόνταρε όλα
του τα λεφτά στην επίσκεψη Ομπάμα πιστεύοντας ότι μόλις έρθει εδώ ο Αμερικανός
πρόεδρος θα λυθούν ως δια μαγείας το θέμα του χρέους και το θέμα του
προσφυγικού. Άσε δε που κάποιοι μόνο… Ομπαμάκη δεν τον βάπτισαν εκτιμώντας ότι
είναι τόσο φιλέλληνας που θα λύσει και τα ελληνοτουρκικά.
Η κυβέρνηση αιφνιδιάστηκε από τη νίκη
Τραμπ, είναι χαρακτηριστικό ότι δεν υπάρχουν καν δίαυλοι επικοινωνίας της…
αριστερής κυβέρνησης με ένα υπερσυντηριτικό αμερικανικό κόμμα και με έναν νέο
πρόεδρο που πόρρω απέχει από το να χαρακτηριστεί προοδευτικός.
Η ελληνική διπλωματία φάνηκε ξεκάθαρα
να μην περίμενε ότι θα γίνει η έκπληξη πιστεύοντας, λανθασμένα όπως πάντα, ότι
είναι αδύνατη η στροφή του κόσμου σε πιο… δεξιές, συντηρητικές κατευθύνσεις.
Ούτε καν να αναλύσουν τα θέματα που έκαιγαν τους Αμερικανούς, όπως το
προσφυγικό, η ασφάλεια, η ευημερία των χαμηλών κοινωνικών στρωμάτων, και τα
οποία τους έκαναν να ψηφίσουν αντισυστημικά, δεν μπόρεσε η Αθήνα.
Εδώ ασχολούμαστε με τον Μουζάλα και τον
Κυρίτση μαζί με την κυρά Τασία για το πώς θα λιάζονται οι πρόσφυγες στα
ελληνικά νησιά ή πώς θα πλακώνονται με ντόπιους, όπως έγινε σήμερα το πρωί.
Επίσης, η αριστεροδεξιά κυβέρνηση θα ασχολείται
με ανοησίες όπως οι άδειες του Παππά, κι όχι πώς θα φτιάξει μια ισχυρή
οικονομία που θα αντέχει τις διεθνείς αναταράξεις και κυρίως θα εφαρμόζει
κοινωνική πολιτική όταν αντέχουν τα ταμεία.
Στην Ελλάδα του ΣΥΡΙΖΑ δεν αντιλήφθηκαν
ότι σε παγκόσμιο επίπεδο ο κόσμος κάνει πιο συντηρητική στροφή γιατί τρέμει την
παγκοσμιοποίηση όπως αυτή δομήθηκε πάνω από τα πτώματα των εθνικών χωρών ή πάνω
στην ισοπέδωση ολόκληρων κοινωνικών ομάδων που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα.
Σε άλλα κράτη οι πολίτες στρέφονται στην
ασφάλεια, στην παράδοση, στην προστασία του λαού ενώ εδώ ο ΣΥΡΙΖΑ κοιμάται με
τα τσαρούχια και δίνει αγώνα για τη… διαπλοκή κι όχι για το πώς θα κάνει την
Ελλάδα ισχυρότερη.
Μεγάλο είναι, όμως, το πρόβλημα και για
τη Νέα Δημοκρατία. Ο Κυριάκος κινδυνεύει να εκλεγεί πρωθυπουργός με μια ατζέντα
που κάποιοι την χαρακτηρίζουν πολύ… φιλελέ όταν άλλες είναι οι βουλές του
πλανήτη. Όταν στη ΝΔ δεν τολμούν να μιλήσουν και να κάνουν ρήξεις για το
προσφυγικό, όταν βγάζουν ανακοινώσεις φοβισμένες για μια σειρά από θέματα όπως
η εκπαίδευση, η θρησκεία, οι σχέσεις των πολιτών με την ιστορία τους και με την
πατρίδα τους, τι να περιμένει κανείς από μια νεοδημοκρατική διακυβέρνηση;
Όταν στη ΝΔ σκέφτονται μόνο πώς θα
λειτουργήσουν σε ένα «πολιτικώς ορθόν» πλαίσιο όταν ο Τραμπ τους απέδειξε ότι
οι πολίτες στον κόσμο δεν θέλουν τους συστημικούς, τις οικογένειες, τους
διαπλεκόμενους, τους στημένους από το σύστημα πολιτικούς, τότε υπάρχει πολύ
σοβαρό πρόβλημα που πρέπει να λύσουν στην οδό Πειραιώς.
Εμείς τους τα λέγαμε. Η χαλαρή
αντιπολίτευση δεν κάνει καλό, αντιθέτως στρέφει τον κόσμο σε πιο ακραίες
καταστάσεις. Όσο για εκείνα τα πολιτικά νούμερα και στη δεξιά που ακόμη και
σήμερα μιλάνε για «συμμαχίες» με την Αριστερά και για οικουμενικές κυβερνήσεις
στο πλαίσιο μιας προγραμματικής συμφωνίας που θα βασίζεται σε ψευτοπροοδευτικές
και θολοκουλτουριάρικες απόψεις, τι να πούμε. Είναι τόσο αποτυχημένοι που
καλύτερα να σιωπήσουν.
Το έχουμε
γράψει και σε άλλο άρθρο. Η νίκη Τραμπ είναι πέρα και πάνω από το νέο ένοικο
του Λευκού Οίκου. Είναι μια γενικότερη τοποθέτηση των λαών στα προβλήματά τους
και στο πώς τα πολιτικά συστήματα μπορούν να τα λύσουν. Είναι ένα ηχηρό χτύπημα
στους επαγγελματίες πολιτικούς, στους «διορισμένους» πρωθυπουργούς, στους
πορφυρογέννητους όπως η Χίλαρι και σ’ εκείνους που μετρούν τα λόγια τους μη
τυχόν και θίξουν την πολιτική ορθότητα κάποιων.
