.Οι νεκροθάφτες της δημοκρατίας…

Η πορεία των πολιτικών πραγμάτων στον τόπο μας είναι εμφανής και δεν χρειάζεται κανείς να έχει υπερφυσικές ιδιότητες για να μαντέψει προς τα που πάει το πράγμα: Η Τρίτη Ελληνική Δημοκρατία βαίνει προς ταχύτατο εκφυλισμό, αποτυγχάνοντας πλέον να επιτελέσει και τις πιο στοιχειώδεις λειτουργίες αντιπροσώπευσης, κρατικής λειτουργίας, προστασίας των πολιτών, εξασφάλισης ενός στοιχειώδους μέλλοντος για τη χώρα και τον λαό της. Μια ματιά στο επίπεδο, το ήθος και τις δυνατότητες του πολιτικού προσωπικού αρκεί να πείσει για του λόγου το αληθές: Αστείοι, γελοίοι, τυχάρπαστοι, τυχοδιώκτες και...περισσότερα »

.Είναι μακρύς ο μνημονιακός δρόμος…

Η τυπική πράξη του ξεπουλήματος του Ελληνικού ολοκληρώθηκε με συνοπτικές διαδικασίες. Με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, για να μην ταλαιπωρηθούν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ από την ειρωνεία και την καζούρα των βουλευτών της υπόλοιπης μνημονιακής αντιπολίτευσης.

 (Προ)χτες, την ώρα που η «Κ» όδευε προς το τυπογραφείο, αναμενόταν να κατατεθεί στη Βουλή (πιθανόν με την κατεπείγουσα διαδικασία πάλι) το νομοσχέδιο με τα νέα προαπαιτούμενα, στα οποία θα κυριαρχεί η μεταφορά κάποιων ΔΕΚΟ στο νέο Υπερταμείο Ξεπουλήματος Κρατικής Περιουσίας.

Τις επόμενες μέρες, αναμένεται η πρόσκληση για την εκδήλωση ενδιαφέροντος για την Εγνατία Οδό και τους τρεις κάθετους άξονες…Και θα μάθουμε και τα ονόματα των μελών του Εποπτικού Συμβουλίου του Υπερταμείου Ξεπουλήματος, που θα είναι της απόλυτης επιλογής των ιμπεριαλιστών δανειστών. Οχι μόνο ο πρόεδρος και ένα μέλος, αλλά και οι τρεις Ελληνες.

Αν η «Καλογριτσιάδα» είναι κάτι που δεν το επέλεξαν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, αλλά τους προέκυψε ως μέγα πρόβλημα στη σύγκρουσή τους με το παλιό (και μη φιλικό προς τους ίδιους) μιντιακό κατεστημένο, κάτι άλλες κόντρες, όπως αυτή του Φίλη με τον Ιερώνυμο και το δεσποταριάτο, τους βολεύουν μια χαρά ως καπνός παραλλαγής

. Γι' αυτό μπορεί να τους δούμε ν' ανεβάζουν τους τόνους για ένα διάστημα. Στο τέλος, φυσικά, θα φτάσουν σ' ένα συμβιβασμό. Δεν είναι σε θέση ούτε τέτοιους αστικούς εκσυγχρονισμούς να κάνουν.
Και μετά, αφού κλείσει η πρώτη αξιολόγηση (η εκταμίευση των 2,8 δισ. ευρώ πρέπει να γίνει μέχρι το όριο της 31ης του Οκτώβρη, που έχει θέσει ο ESM, αλλιώς θ' απαιτηθεί νέα απόφαση του Eurogroup), θ' ανοίξουν οι διαδικασίες της δεύτερης αξιολόγησης, στην οποία κυρίαρχη θέση θα έχουν τα εργασιακά.

Οι πληροφορίες λένε πως οι τροϊκανοί είναι ανένδοτοι στην απαίτησή τους για ενσωμάτωση του 13ου και του 14ου μισθού (για κατάργηση πρόκειται), καθώς και για το νομικό καθεστώς κήρυξης απεργίας.  Ο Κατρούγκαλος, βέβαια, διακηρύσσει πως θα επανέλθει το προ Μνημονίων εργασιακό καθεστώς και ο Τσίπρας σιγοντάρει, με το επιχείρημα ότι έχουν σύμμαχο το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο! Υπάρχει, όμως, άφθονη πείρα πλέον, για να δώσουμε το βάρος που αρμόζει σε τέτοιες δηλώσεις. Το αντιασφαλιστικό έκτρωμα είναι πολύ νωπό, κι ακόμα δεν έχουμε δει απτές τις συνέπειές του στις νέες συντάξεις.
Ο δρόμος των Μνημονίων, ο δρόμος της κινεζοποίησης της εργατικής τάξης είναι μακρύς. Η αναπτυξιολογία, που βάζουν στην πρώτη γραμμή της προπαγάνδας τους οι συριζαίοι, προσπαθώντας να καλλιεργήσουν φρούδες ελπίδες, είναι σκέτη προπαγάνδα.

Η ισχνή ανάπτυξη του ελληνικού καπιταλισμού, που αναπόφευκτα θα έρθει μετά από τόσο χρόνια καταστροφικής ύφεσης, δε θα οδηγήσει σε καμιά βελτίωση της θέσης της συντριπτικής πλειοψηφίας του εργαζόμενου λαού. Είναι χαρακτηριστικό το ότι η αναλογία πλήρων θέσεων εργασίας προς «ευέλικτες» θέσεις εργασίας έχει ήδη γείρει υπέρ των δεύτερων. Το πεντακοσάρικο το μήνα θεωρείται πλέον… υψηλός μισθός.
Πρέπει να γίνει συνείδηση κάθε εργαζόμενου πως η κινεζοποίηση δε θα χαλαρώσει, αντίθετα, θα βαθύνει. Το κλειδί για την αντιστροφή της ροής των πραγμάτων βρίσκεται στην ταξική πάλη. Πουθενά αλλού.

.Η συνεπέστερη κυβέρνηση…

Π​​λανώνται όσοι κατηγορούν την πολυχρονεμένη μας αριστερά ότι άλλα έλεγε προεκλογικά και άλλα λέει τώρα. Προεκλογικά υποσχόταν ότι δεν θα μειώσει μισθούς και συντάξεις. Ο κ. Κατρούγκαλος λέει τώρα ότι δεν μειώθηκαν μισθοί και συντάξεις. Πού βλέπετε την αντίφαση;

 Προεκλογικά έλεγε καμία ιδιωτικοποίηση. Και τώρα λέει ότι έγιναν ιδιωτικοποιήσεις μεν, αλλά πρόκειται για τακτικό ελιγμό, προσαρμογή στις «παραμέτρους» του καιρού, απαραίτητη στον δρόμο για τον σοσιαλισμό όπου, ως γνωστόν, δεν υπάρχουν ιδιωτικοποιήσεις. Δεν άλλαξε τίποτε…

 Προεκλογικά υποσχόταν την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ. Μπορεί να μην καταργήθηκε, οι ίδιοι όμως εξακολουθούν να θέλουν να τον καταργήσουν. Η συνέπεια είναι υποδειγματική. Υπόσχονταν ότι θα πολεμήσουν τη διαπλοκή. Και τώρα εξακολουθούν να λένε ότι καταπολεμούν τη διαπλοκή.

Είναι η μοναδική ίσως κυβέρνηση της οποίας η ρητορεία έχει τέτοια συνέχεια και συνέπεια.

Η ομήγυρις που κυβερνά τη χώρα, έχοντας σπουδάσει στο μεγάλο πανεπιστήμιο της ζωής και του φραπέ, με κάνα ουισκάκι για χαλάρωση, ξέρει πολύ καλά ότι στο καφενείο δεν έχει σημασία τι κάνεις. Σημασία έχει τι λες και τι πάθος βάζεις σε αυτά που λες. Αν παρακολουθούσες συζητήσεις κινηματογραφιστών στο Φίλιον προ εικοσαετίας, όταν το Κέντρο Κινηματογράφου είχε ακόμη περισσευούμενα για να μοιράσει, θα νόμιζες ότι η Ελλάδα ετοιμάζεται να γεννήσει δεκαπέντε Ταρκόφσκι, καμιά δεκαριά Φελίνι, δυο-τρεις Μπουνιουέλ και κάναν Κιούκορ για ξεκάρφωμα. Κι ας ήξερες πως όλοι αυτοί το μόνο που έχουν κάνει είναι ένα ταινιάκι μικρού μήκους όταν αποφοίτησαν από την περίφημη Σχολή Σταυράκου. Σημασία όμως δεν είχε το έργο. Σημασία είχαν οι πολιτικές τους απόψεις και οι ιδέες τους, ιδέες για σενάρια, μεγάλες ιδέες.

Σε τι διέφεραν από τον γνωστό τύπο που λέει «αν ήμουν για μια μέρα πρωθυπουργός, εγώ όλα αυτά θα τα είχα λύσει». Ευτυχώς γι’ αυτούς, δυστυχώς για τη χώρα, η επιθυμία των νυν κυβερνώντων έγινε πραγματικότητα. Μια μέρα ξύπνησαν και έγιναν πρωθυπουργοί, υπουργοί, παρατρεχάμενοι και διοικητές. Και συνέχισαν να κάνουν αυτό που ήξεραν τόσο καλά να κάνουν. Να διατυπώνουν απόψεις και να εκθέτουν ιδέες για σενάρια. Δεν ενδιαφέρει κανέναν αν τα σενάρια έγιναν ποτέ ταινία.

Τέχνη της επικοινωνίας; Ως γνωστόν, το πρώτο μέλημα της επικοινωνίας είναι να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του κοινού. Και οι πρώην καφενόβιοι που έγιναν κυβέρνηση, επειδή έχουν θητεύσει στον ρόλο του κοινού, μπορούν να το εξυπηρετήσουν. Ξέρουν πολύ καλά, για παράδειγμα, ότι η συλλογική ψυχοσύνθεση του «Ελληνα λαού», όπως τον έλεγε ο πρίγκιψ Γεώργιος ο Μικρός, δεν αντέχει μεγάλες δόσεις πραγματικότητας. 

Προτιμά να του λέει κάποιος ότι η Ελλάδα είναι μια δυνατή χώρα της οποίας η βαριά βιομηχανία είναι ο πολιτισμός και την αδικούν επειδή τη ζηλεύουν, παρά να ακούει ότι η Ελλάδα είναι μια μικρή, αδύναμη και πτωχευμένη χώρα επειδή δεν μπορεί να παράγει ούτε πολιτισμό, ούτε ελιές, ούτε καν συνδετήρες. Θέλω να πω ότι την απόλυτη αναντιστοιχία ανάμεσα στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τη ζωή μας και την ίδια μας τη ζωή, κοινώς ανάμεσα στη ρητορεία και την πραγματικότητα, δεν την εφηύρε η σημερινή αριστερά. Απλώς, λόγω παιδείας, λόγω έλλειψης παιδείας για την ακρίβεια, την πήρε κατά γράμμα. 

Διότι έτσι πίστευε πως είναι ο κόσμος. Το αποτέλεσμα είναι ότι μπόρεσε να την εφαρμόσει, ως γνήσιο τέκνο της ημετέρας παιδείας, χωρίς αναστολές, άρα με μεγαλύτερη πειστικότητα.

Πλανώνται όσοι κατηγορούν την πολυχρονεμένη μας αριστερά ότι δεν είναι πραγματική αριστερά. Αναρωτιούνται, ας πούμε, πώς είναι δυνατόν μια αριστερή κυβέρνηση, εδώ και ενάμιση χρόνο, να μην έχει κουνήσει το δαχτυλάκι της για τους ανέργους. Λάθος. Η αριστερά ενδιαφέρεται για τα συμφέροντα των εργαζομένων, και δυστυχώς οι άνεργοι δεν είναι εργαζόμενοι. Είναι θύματα του καπιταλισμού και της λιτότητας. Και η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί για να καταπολεμήσει τη λιτότητα. Αυξάνει τους φόρους. Σοβαρά όμως τώρα: αυτή είναι η αριστερά σήμερα και, δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν μπορεί να γίνει αλλιώς.

Μην ξεχνάμε ότι ο κ. Τσίπρας και η παρέα του ανδρώθηκαν στο θερμοκήπιο του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Κοινώς σε ένα περιβάλλον απολιθωμένης σκέψης και πολιτικής που αδιαφορεί για την πραγματικότητα. Πιστεύουν ακόμη ότι μπορούν να εκδικηθούν για την ήττα τους στον Εμφύλιο και δεν αναγνωρίζουν ούτε την πτώση του Τείχους του Βερολίνου. Θεωρούν ότι η Ιστορία είναι καταδικασμένη να οδηγηθεί στη σοσιαλιστική κοινωνία επειδή κάποτε το έγραψε ο Μαρξ. Οπως οι πρώτοι χριστιανοί πίστευαν ότι η Δευτέρα Παρουσία θα γίνει όσο ακόμη οι ίδιοι ήσαν εν ζωή. Και ο Μαρξ και ο Ενγκελς έγραφαν ότι η επανάσταση θα ξεκινήσει από τη Βρετανία. Δεν έχει σημασία αν δεν έγινε. Σημασία έχει ότι το έγραψαν.

Οι ίδιοι έφυγαν από το ΚΚΕ, το οποίο τους αντιπολιτεύεται, τους εξόπλισε όμως με το λεξιλόγιο της ρητορικής του και τη νοοτροπία του. Σημασία δεν έχει η πραγματικότητα. Σημασία έχει η περιγραφή της, οι λέξεις, κυρίως όμως σημασία έχει η θέλησή σου. Πώς τη θέλεις την πραγματικότητα. Δεν υπάρχει καλύτερη περίληψη του αριστερού βολονταρισμού από τη «σκληρή» διαπραγμάτευση και το δημοψήφισμα. Σημασία δεν έχει ούτε το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης ούτε το «Οχι» στο δημοψήφισμα. Αυτά μπορεί να είναι αρνητικά. 

Είναι θετικό όμως ότι εμείς έτσι τα θέλουμε.

Με τούτα και με κείνα, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι είναι η συνεπέστερη κυβέρνηση όλων των εποχών. Θα μου πείτε ότι και η παράνοια, κατά τους ψυχιάτρους, έχει εσωτερική συνέπεια. Αν πιστέψεις ότι ο διπλανός σου σού κάνει μάγια μπορείς να πιστέψεις ότι αυτός φταίει για το συνάχι σου. Μακριά από μένα τέτοιες σκέψεις.

.Στρίβειν διά των εκλογών…

Η κυβέρνηση πριν ακόμη εκπνεύσει ο Σεπτέμβρης φαίνεται πως περιέρχεται προ ολοσχερούς αδιεξόδου. Στο αδιέξοδο στην οικονομία προστίθεται και η ουσιαστική χρεοκοπία του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες πριν καν εφαρμοστεί ο νόμος λόγω της μνημειώδους προχειρότητας, των εμφανών σκοπιμοτήτων φίμωσης του τύπου και της γελοιοποίησης του περίφημου ηθικού πλεονεκτήματος της Αριστεράς σε σχέση με τη διαπλοκή των προηγούμενων και την εντιμότητα των δικών της στελεχών.

 Εδώ και αρκετούς μήνες η στήλη εκτιμά πως η απουσία εμπιστοσύνης του κόσμου της οικονομίας στην κυβέρνηση σε συνδυασμό με το σοκ που θα προκαλέσουν στην οικονομία οι φορολογικές και ασφαλιστικές επιδρομές, θα εντείνουν τα σημάδια της ύφεσης και θα οδηγήσουν περί τα μέσα του Φθινοπώρου και το τέλος του χρόνου σε κοινωνικές εντάσεις και πολιτικές αναταράξεις...

 Η στήλη εκτιμούσε τότε πως η κυβέρνηση λόγω των κοινωνικών εντάσεων και του οικονομικού αδιεξόδου και της δημοσκοπικής της κατάρρευσης είναι πιθανό να επιλέξει το δρόμο των πρόωρων εκλογών προκειμένου να διασωθεί πολιτικά ως αξιωματική αντιπολίτευση.

Στην περίπτωση αυτή, ο κ. Τσίπρας και η ηγετική ομάδα με ένα 20% θα μπορούσαν  να ηγεμονεύσουν στον πολιτικό χώρο της κεντροαριστεράς και να επανέλθουν στην εξουσία ως ευρύτερο σχήμα με λιγότερες ιδεολογικές αγκυλώσεις και περισσότερα στελέχη με ικανότητα να διαχειριστούν κυβερνητικούς θώκους, εν αντιθέσει με την εικόνα "τσίρκου" που παρουσιάζουν σήμερα.

Το περασμένο Σαββατοκύριακο οι δημοσκοπήσεις που δημοσιεύτηκαν είχαν σαν κοινό παρανομαστή τη διεύρυνση της διαφοράς μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ λόγω κατάρρευσης του δεύτερου.

Στη δημοσκόπηση της MRB π.χ. στη Realnews η διαφορά έφτασε το Σεπτέμβριο του ’16 στο 7,5% από 5,9% και 3,7% τον Ιούνη και το Φεβρουάριο αντίστοιχα. Ο ΣΥΡΙΖΑ το Σεπτέμβριο συγκεντρώνει 16,9% έναντι 20,2% τον Ιούνιο και 23,2% το Φεβρουάριο.

Στη δημοσκόπηση της Opinion Poll για τον Ελεύθερο Τύπο η διαφορά ήταν 12,5% υπέρ της ΝΔ και της Marc για τον Alpha στο 9,5%.

Μια διαφορά από τη ΝΔ πριν το καλοκαίρι μεταξύ 4 - 7%, πριν τα πρωτοβρόχια του Οκτώβρη τείνει να λάβει διαστάσεις μεταξύ 7-12% και αυτό χωρίς η ΝΔ να εισπράττει ακόμη εμφανώς λόγω της απουσίας προοπτικής εκλογών στον ορίζοντα και ως εκ τούτου  πίεσης για απόφαση στο μέσο ψηφοφόρο.

Πριν από μερικούς μήνες το σενάριο των πρόωρων εκλογών δεν το πίστευε ούτε η Νέα Δημοκρατία που το συντηρούσε για να κρατά συσπειρωμένη την εκλογική της βάση.

Την Κυριακή που μας πέρασε δυο τουλάχιστον μεγάλης κυκλοφορίας κυριακάτικα φύλλα είχαν σαν πρώτο θέμα ή στην πρώτη σελίδα πληροφορίες για εισηγήσεις στον πρωθυπουργό για πρόωρες εκλογές.

Ενώ το μεγάλο αδιέξοδο της κυβέρνησης Τσίπρα είναι η διαλυόμενη οικονομία η κωμωδία των τηλεοπτικών αδειών, της Αττικής και η ανάληψη έργων από τους κουμπάρους εργολάβους έρχονται να εντείνουν το κλίμα κατάρρευσης.

Στην κυβέρνηση φαίνεται πως αρχίζουν να αντιλαμβάνονται το αδιέξοδο και αυτός ενδεχομένως είναι ένας λόγος που επαναφέρουν στο τραπέζι το θέμα του χρέους περί δήθεν ρύθμισης τους επόμενους μήνες.

Πριν από τις γερμανικές εκλογές σε ένα χρόνο από σήμερα κανείς εχέφρων πολιτικός στην Ευρώπη δεν πρόκειται να ανοίξει το ζήτημα του χρέους.

Προφανώς στην κυβέρνηση αναζητούν σημεία τριβής προκειμένου να συσπειρώσουν την εκλογική τους βάση σε περίπτωση πρόωρων εκλογών.

Αυτός είναι και ο λόγος που το καλοκαίρι στα καλά καθούμενα έθεσαν πάλι θέμα γερμανικών αποζημιώσεων.

Παρά τη θερινή αντεπίθεση η κατάσταση όπως την καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις στα τέλη του Σεπτέμβρη δεν επιβεβαιώνουν κάποιο θετικό σενάριο για την κυβέρνηση και αυτό φέρνει πιο κοντά την πιθανότητα πρόωρων εκλογών καθώς η οριακή πλειοψηφία δεν επιτρέπει το στοίχημα ενός σαρωτικού ανασχηματισμού.

Στρίβειν δια των πρόωρων εκλογών λοιπόν όπως έπραττε ο Παναγής από τα Μέγαρα δια του αρραβώνος...

Η προσπάθεια που έκανε το καλοκαίρι η κυβέρνηση να αντιστρέψει το σε βάρος της κλίμα του πρώτου απέτυχαν παταγωδώς. Εκτός της περιπτώσεως που θα γίνει κάποιος θαύμα, για κάθε μήνα που περνάει από τούδε και στο εξής τόσο μεγαλύτερες απώλειες θα εμφανίζει.

Οι επιλογές είναι μεταξύ του στρίβειν δια των εκλογών ή του γαντζώματος στην εξουσία με κάθε τρόπο ακόμη και αυταρχικό. Το κόστος για την περίπτωση που επιλέξει το δεύτερο θα είναι μεγαλύτερο και δεν θα είναι μόνο πολιτικό. Μόλις το καταλάβουν αυτό θα επιλέξουν πάραυτα τις πρόωρες εκλογές.

.Επάγγελμα… αριστερός

Υπάρχουν δύο ειδών αριστεροί. Εκείνοι που κάνουν την ιδιότητά τους επάγγελμα και ζουν μια χαρά στην Ελλάδα, τη μοναδική σοβιετικής εμπνεύσεως και λειτουργίας χώρας του πλανήτη.

Υπάρχουν και οι ιδεολόγοι αριστεροί που είτε βρίσκονται στο δρόμο προς τον σοσιαλισμό είτε έχουν φτάσει σ’ αυτόν και ζουν μια χωρά με τον Πατερούλη αγκαλιά.

Το πρώτο δεν είναι ντροπή, κανένα επάγγελμα δεν είναι αρκεί να βγάζει τα προς το ζην. Ούτε καν το αρχαιότερο, πόσω μάλλον αυτό του αριστερού που έχει και ένα στάτους στην ελληνική κοινωνία.

Το δεύτερο πάλι μπορεί να σε καταντήσει σαν τον Μπαλτά ή σαν τον Δρίτσα, αλλά κι αυτό δεν είναι ντροπή. Το πολύ πολύ να τρως σφαλιάρες και ήττες μέχρι να πληρωθεί η ιδέα του σοσιαλισμού και δη δημοκρατικού.

Υπάρχει βεβαίως και ένα τρίτο είδος που διαβιεί εν Ελλάδι. Είναι οι «νεογενίτσαροι». Οι πρώην Πασόκοι (και ορισμένοι δεξιοί βεβαίως αλλά στα κρυφά γιατί ντρέπονται) που δηλώνουν αίφνης αριστεροί. Όχι για τίποτε άλλο, αλλά για να μη χάσουν το γκουβέρνο που τους ήρθε ουρανοκατέβατο.

Πάρτε παράδειγμα τον Κουρουμπλή. Είναι αυτός που είχαν πει όταν δεν ψήφισε κάποιο μνημόνιο του ΠΑΣΟΚ και αποχώρησε ότι… βλέπει καλύτερα απ’ όλους καίτοι τυφλός. Μόνο που από τότε «είδε» πολλά ακόμη μνημόνια και πολλά σκληρά μέτρα αλλά τώρα που έγινε υπουργός να χάσει τη θεσούλα;

Από την άλλη, να μην εκθειάσει και το αφεντικό; Παρομοίασε τον Αλέξη Τσίπρα με τον… Ελευθέριο Βενιζέλο, οπότε στον επερχόμενο ανασχηματισμό θα έχει ένα υπουργείο στο τσεπάκι, παρ’ ότι δεν έκανε τίποτε ούτε στο υγείας, ούτε στο εσωτερικών.

Κι άλλα πολλά παραδείγματα «νεογενίτσαρων». Η Τζάκρη που έχει ψηφίσει όλα τα μνημόνια από το 2010 και μετά, ο Κοτζιάς που έγινε υπουργός και θυμήθηκε ότι κάποτε ήταν ΚΚΕ, ο Μπόλαρης που μιλά για τον Τσίπρα και στάζει μέλι το στόμα του και άλλοι ακόμη. Ή ο Σπίρτζης που τον γνωρίσαμε ως κομματάρχη του ΠΑΣΟΚ και μας βγήκε ο Άρης Βελουχιώτης.

Όμως, το θέμα μας είναι ο αριστερός επαγγελματίας που έχει πέραση εδώ και χρόνια, αλλά όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις μέχρι εδώ. Σε λίγο θα είναι είδος προς εξαφάνιση όπως οι Καρέτα – Καρέτα.

Θέλει ένα μείγμα από συγκεκριμένα χαρακτηριστικά για να πάρεις το δίπλωμα της Ανωτάτης αριστερικής. Θέλει να είσαι δημόσιος υπάλληλος και συνδικαλιστής και να τα ξύνεις όλη μέρα.

Μπορεί να είσαι επίσης εισοδηματίας γιατί σου άφησε ο μπαμπάς μερικά εκατομμύρια να παίζεις κι εσύ το ’ριξες στο σορολόπ με τις Κνίτισσες από μικρός αλλά είδες το φως το αληθινό με τα ταγάρια του ΣΥΡΙΖΑ.

Χρειάζεται επίσης να είσαι εύκολος στο ψέμα και την παπάτζα. Αν το έχεις αυτό μέχρι και… πρωθυπουργός γίνεσαι.

Θέλει επίσης κότσια, βρόμικο μυαλό και σκοτεινό σκεπτικό προκειμένου να γίνεις μέχρι και… υπουργός Επικρατείας. Μαζεύεις και κανένα δύο πρωτοπαλίκαρα που βάζουν την υπογραφή τους για να γλιτώσει ο υπουργός τη φυλακή και είσαι μια χαρά.

Πρέπει να είσαι επίσης και κρυφολαμόγιο. Όχι σαν τα φανερά της ΝΔ ή του ΠΑΣΟΚ, αλλά να ξέρεις το κόλπο και να κάνεις δουλειές παρουσιάζοντάς τες με αριστερό πρόσημο.

Και τέλος πρέπει να είσαι καλός… συγκεντρωσιάρχης. Μαζεύεις κόσμο δηλαδή, ετερόκλητο πολλές φορές αρκεί να κάνει τη δουλειά του. Να δημιουργεί μπάχαλο, να βάζει και καμιά φωτίτσα, να ρίχνει και καμιά μολότοφ και όλα καλά, τα πάντα θα πάρουν το δρόμο τους.

Αν έχεις όλα τα παραπάνω έκανες καριέρα αριστερού κι άσε τους ιδεολόγους να αμπελοφιλοσοφούν. Εσύ θα έχεις κάνει τη δουλίτσα σου, τα ωραία σου λεφτουδάκια, θα έχεις κάνει τους τσαμπουκάδες που γούσταρες από μικρός όταν ήσουν ο καρπαζοεισπράκτορας του σχολείου και κάποια στιγμή θα συνταξιοδοτηθείς έχοντας την ταμπέλα του «τίμιου αριστερού» που δεν τον άφησε το σύστημα να μεγαλουργήσει.

Δεν είναι κι άσχημα για τους ηττημένους του Εμφυλίου. Δεν είναι καθόλου άσχημα και για τους θαμώνες των Εξαρχείων. Στην Ελλάδα άλλωστε τα βόδια ευδοκιμούν και ο σανός κυριαρχεί. Γιατί όχι και ο επαγγελματίας αριστερός;

.Φιλελεύθερες... αμαρτίες!

Η Νέα Δημοκρατία μοιάζει με τον Ολυμπιακό ή τον Παναθηναϊκό στην Ευρώπη. Πηγαίνουν και... ανασταίνουν πεθαμένες ομάδες ή «παλτά» στην ποδοσφαιρική διάλεκτο.

Έτσι και η ΝΔ ουκ ολίγες φορές έχει αναστήσει πεθαμένους, τελειωμένους ή ανόητους πολιτικούς, δημοσιογράφους, πολιτικούς αναλυτές, επικοινωνιολόγους – γλείφτες και διάφορα άλλα τρωκτικά της εξουσίας που δεν ξέρουν τι πάει να πει μεροκάματο.

Με τις γκάφες των ηγεσιών της διαχρονικά πάντα, δίνει λαβή σε διάφορους της παραπολιτικής και της παραδημοσιογραφίας να βγάζουν εκατομμύρια, να στήνουν sites με δήθεν φιλελέ χαρακτήρα, να πουλάνε εκδούλευση, ακόμη και στη νέα ηγεσία που υποτίθεται ότι πήρε μαθήματα από τα παθήματα του παρελθόντος.

Μπα, φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Δεν πάει να τους τα λέμε εμείς, δεν πάει να ακούνε ότι θα ξανακάνουν τα λάθη που τους καταδίκασαν να βλέπουν τα ραδίκια ανάποδα ή την πλάτη του Αλέξη. Εκεί, ξανά και ξανά τις ίδιες γκάφες με τους ίδιους ανθρώπους που το μόνο για το οποίο είναι χρήσιμοι είναι για... στόχο στην σκοποβολή της Άννας Κορακάκη που χρειάζεται οπωσδήποτε τενεκέδες ξεγάνωτους.

Αλλά τι τα λέμε όλα αυτά; Μήπως θα μας ακούσει κανείς; Έχουν πάθει αυτισμό στη Νέα Δημοκρατία και αφήνουν τους εαυτούς τους... φιλελεύθερους να κάνουν τις ίδιες γκάφες.

Μόλις δύο χρόνια έχουν περάσει από τότε που έχασε η ΝΔ την εξουσία. Θα θυμάστε ότι δεν ήταν μόνο η Μέρκελ που καταδίκασε τον Σαμαρά στις εκλογές. Ήταν και τα εγκληματικά λάθη που έγιναν από τους φανερούς και μυστικούς συμβούλους του πρώην πρωθυπουργού. Τουιτάκηδες και φεισμπουκάδες, «τρόλια» της Νέας Δημοκρατίας και τεμπελχανάδες της εύφορης κοιλάδας είχαν μαζευτεί στο Μαξίμου και πουλούσαν «προστασία» στον Σαμαρά. Μόλις έμπαινε βέβαια μέσα στο γραφείο κάθονταν «κλαρίνο» από το φόβο, αλλά από πίσω έκαναν τρελές μπίζνες.

Υπάρχουν αυτοί και ορισμένοι άλλοι που το παίζουν ξαφνικά κήρυκες του φιλελευθερισμού. Αμ δεν είναι έτσι το... liberal κύριοι. Θέλει κότσια, τιμιότητα και κυρίως να μην είσαι κωλοτούμπας. Μαθαίνουμε ότι τελευταία ο πρωινός καφές της Νέας Δημοκρατίας έχει διευρυνθεί. Παίρνουν μέρος οι νέοι που έβαλε ο Κυριάκος αλλά που δεν ξέρουν ακόμη την τύφλα τους, ο Κουμουτσάκος που ήταν μέχρι προχθές υπό διωγμό, ο «τρεχαλατζής» του προέδρου Μακάριος Λαζαρίδης και ο... Μαυρίδης του Liberal. Ο πρώην Capital που έκανε χρυσές δουλειές μαζί με τον Θ. Φιλιππόπουλο, δηλαδή με τον Βαρδινογιάννη ο οποίος πολέμησε όσο κανείς τη ΝΔ και στήριξε όσο κανείς τον Τσίπρα.

Πίσω από τον Μαυρίδη είναι βεβαίως ο... αιώνιος σύμβουλος στη ΝΔ, ο Μουρούτης που επανέκαμψε καθώς για κάποιο χρονικό διάστημα δεν του μίλαγε ούτε ο περιπτεράς της γειτονιάς του εξαιτίας των εγκληματικών λαθών που έκανε όταν ήταν στο Μαξίμου. Τρέχει στους δρόμους, παρακαλάει διαφημιστικές, μιλά με κορυφαίους οικονομικούς και πολιτικούς παράγοντες για να ζητήσει διαφήμιση για το site το οποίο «τρώει» τόσα πολλά που σε λίγο θα το λένε ο axortagos.gr». Α, ήταν και στις πρώτες θέσεις στη ΔΕΘ όταν μιλούσε ο Κυριάκος. Βγήκαν και φωτογραφίες με τους νέους εκπροσώπους του... φιλελευθερισμού. Ελπίζουμε χωρίς την συναίνεση του Αντώνη Σαμαρά να τα κάνουν όλα αυτά. Γιατί αν ο Κυριάκος εμπιστεύεται τις συμβουλές τους και ταυτόχρονα ο πρώην πρωθυπουργός δεν του λέει ότι κάηκε από κάτι τέτοιους, τότε η ΝΔ θα έχει πρόβλημα.

Αν λοιπόν θέλει η ΝΔ όχι απλά να γίνει κυβέρνηση αλλά να μείνει για χρόνια και να βάλει τη χώρα σε σωστές ράγες οφείλει να δει τι έγινε στο πρόσφατο παρελθόν. Ομαδούλες, Κολωνακιώτικες, φλώρικες συμπεριφορές, ιδεολογικές παρλαπίπες που κάποιοι τις πουλάνε ακριβά δήθεν για να το παίξουν η ψυχή της παράταξης, πρέπει να απομονωθούν. Ψυχή της ΝΔ είναι ο κόσμος της κι όχι οι επαγγελματίες που βγάζουν τρελό χρήμα, τέτοιο που σου... πέφτουν τα μαλλιά.

.Η άγνοια της οικονομικής αλυσίδας

Ηταν όντως μια καλή εμφάνιση αυτή του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Θεσσαλονίκη και νομίζω δικαιώνει όσους πιστεύουν ότι η περαιτέρω ζύμωση στη θέση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης μόνο καλό θα του κάνει. Οπως καλό θα κάνει αργότερα και στην ίδια τη χώρα, όταν έρθει κάποια στιγμή η ώρα των εκλογών.

Φυσικά οι πιο αρμόδιοι πολιτικοί αναλυτές θα σταθούν σε άλλα θέματα, αλλά κατά τη γνώμη μου, η παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Διεθνή Εκθεση της Θεσσαλονίκης ανέδειξε μια ακόμα, λιγότερο εμφανή, παθογένεια του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβάνεται η ελληνική κοινωνία κρίσιμες πτυχές της πολιτικής και οικονομικής ζωής.

Αναφέρομαι στην πλήρη άγνοια του οικονομικού κύκλου, του τρόπου, δηλαδή, με τον οποίο μια κοινωνία παράγει πλούτο, δημιουργούνται θέσεις εργασίας, αυτός ο πλούτος αναδιανέμεται και το κοινωνικό σύνολο προοδεύει οικονομικά, εξασφαλίζοντας για τα μέλη της καλύτερες συνθήκες ζωής και τελικά ευημερία.

Ισως επειδή είχε τον χρόνο να το κάνει, ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξειδίκευσε αυτόν τον κύκλο επιμένοντας σε ιδέες και λύσεις που αφορούν τη μεσαία τάξη, την επιχειρηματικότητα κάθε κλίμακας, την ιδιωτική οικονομία. Βρισκόμαστε, όμως, σε τόσο πρωτόγονο σημείο αντίληψης της οικονομικής αλυσίδας, έχουμε υποστεί τόση ανελέητη προπαγάνδα από τις δυνάμεις του λαϊκισμού 

(είτε αυτές δημαγωγούν από πολιτικά μπαλκόνια, είτε από πρωινές εκπομπές στα κανάλια), που θεωρώ ότι ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας πρέπει να γίνει ακόμα πιο αναλυτικός στο μέλλον. Να πει, δηλαδή, το αυτονόητο, ότι χωρίς οικονομική μεγέθυνση (χωρίς σοβαρούς επενδυτές, χωρίς επιχειρηματική τάξη, χωρίς εφοπλισμό, χωρίς τους λεγόμενους «καρχαρίες» του καπιταλισμού) δεν ανοίγουν νέες θέσεις εργασίας, δεν θα επιστρέψουμε καθόλου σύντομα σε αναπτυξιακή τροχιά. 

Τα λεφτά δεν πέφτουν από τον ουρανό, δεν φυτρώνουν στα δέντρα, ανάπτυξη δεν γίνεται με σουβλατζίδικα και καφετέριες, ούτε πηγαίνει μπροστά μια κοινωνία εξαντλώντας την επιδοματική της πολιτική, που θα πρέπει να κατευθύνεται αποκλειστικά για την ενίσχυση των αδυνάτων. Στο ίδιο πλαίσιο, θα πρέπει να δώσει στους πολίτες την ευρύτερη εικόνα, να τοποθετήσει τη χώρα στο μεγαλύτερο κάδρο της παγκόσμιας οικονομίας έτσι ώστε να γίνει πλήρως κατανοητός ο βαθμός αλληλεξάρτησης των εθνικών οικονομιών.

Σωστά ο Κυριάκος Μητσοτάκης ψέγει τους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες, σωστά καλεί τους πολίτες σε έναν «νέο πατριωτισμό» γιατί υπάρχει τεράστια ευθύνη σε ένα ολόκληρο σύστημα συνδιαλλαγής ανάμεσα στην πολιτική και επιχειρηματική ελίτ που έβλαψε τον τόπο και κατέστησε ένα κόμμα της Αριστεράς πειστική εναλλακτική λύση για τη διακυβέρνηση της χώρας. 

Ομως σήμερα βρισκόμαστε στο «σημείο μηδέν» και χρειάζεται επιτακτικά να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε. Ας ξεκινήσουμε με τις βασικές αρχές της δυτικής οικονομίας σαν να είμαστε η Βουλγαρία ή η Ρουμανία του 1989. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε στην άγνοια και τις ιδεοληψίες να δηλητηριάσουν άλλη μια γενιά Ελλήνων. 

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ

.Να ξεπεράσει η ΝΔ την ιδεολογική… «λοβοτομή» της!

Διάβασα κάπου, ότι η δυστοκία της Νέας Δημοκρατίας οφείλεται στο γεγονός ότι *«επί πολλές δεκαετίες δεν έδωσε τη μάχη των ιδεών κατά της Αριστεράς»*. Σωστό είναι αυτό! Πολύ σωστό… Πράγματι, για πολλά χρόνια επιβλήθηκε στην ΝΔ μια ιδιότυπη *«λογοκρισία»*. 

Στην αρχή ήταν *ΑΥΤΟ-*λογοκρισία και «ενοχικότητα»: --Τόσο χρόνια καταπιέζονταν οι αριστεροί, ας τους να πουν και μισή κουβέντα παραπάνω. Μη τους προκαλούμε και θυμούνται τις εποχές με τα «ξερονήσια»… Όμως, οι αριστεροί «θυμούνταν τα ξερονήσια», είτε τους τα θυμίζαμε εμείς είτε όχι… Και το αποτέλεσμα ήταν *να επιβάλλουν* ενοχική συμπερι... περισσότερα »

.Η ανάταξη της οικονομίας, το «πώς» του κ. Μητσοτάκη

Η πλέον ενδιαφέρουσα ανάγνωση όσων επί διήμερον είπε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη Θεσσαλονίκη βρίσκεται, κατά τη γνώμη μου, πίσω από την ακόλουθη διατύπωση: «Δεν θα δώσω ψεύτικες υποσχέσεις. Δεν θα μοιράσω χρήματα που σήμερα δεν υπάρχουν. Ποτέ δεν πρόκειται να το κάνω». Η δέσμευση είναι «κοφτή». Επιδιώκει να πείσει ότι η νέα ηγετική ομάδα στο κόμμα της Ν.Δ. έχει καταλάβει ότι δεν υπάρχει χειρότερη υπόσχεση από τη δημοσιονομική χαλάρωση και τον ασυγκράτητο δανεισμό που τη συνοδεύει. Αν υπάρχει ένα πεδίο στο οποίο καλείται να διακριθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης, είναι η ψύχραιμη διαχείριση της εξόδου από τη μακρά κρίση.

Αν και, όπως σημειώνω στη συνέχεια, η δρομολόγηση σοβαρών φορολογικών μειώσεων, για τις οποίες δεσμεύθηκε, είναι απαραίτητη, θα ήμουν απολύτως ικανοποιημένος αν ο κ. Μητσοτάκης είχε περιοριστεί σε μία και μόνη υπόσχεση.

«Δεν μπορώ να σας πω με ακρίβεια και με λεπτομέρειες όσα θα χρειαστεί να κάνει η επόμενη κυβέρνηση. Αυτό που μπορώ να υποσχεθώ είναι ότι η κυβερνητική ομάδα θα κάνει ό,τι χρειαστεί για να κινηθεί η οικονομία σε ράγες σταθερότητας, να σταθεί η κοινωνία στα πόδια της, να ξαναβρεί το κράτος τη σοβαρότητά του και, τέλος, αλλά σημαντικό, να αποκατασταθεί το κύρος των ανεξάρτητων θεσμών του πολιτεύματος, από τη Δικαιοσύνη μέχρι τις ανεξάρτητες αρχές».

Με δυο λόγια, το σημαντικό για την επόμενη κυβέρνηση θα είναι να μαζέψει τα συντρίμμια που δημιουργεί και θα συνεχίσει να δημιουργεί η παρούσα διακυβέρνηση. Η νεομνημονιακή πολιτική της παράδοξης πλειοψηφίας, που ετοιμάζεται να γίνει παραδοξότερη, βρίσκεται στον έναν πόλο των πολιτικών εξελίξεων. Βεβαίως, η πρωθυπουργία του κ. Τσίπρα δεν έχει ακόμη εξαντλήσει τα γραμμάτια που του υπέγραψαν οι ψηφοφόροι. Ο χρόνος όμως περνάει γοργά.

Το σπουδαιότερο στις κυβερνητικές προτάσεις του κ. Μητσοτάκη είναι η σαφώς διαφορετική αφετηρία της πολιτικής που θέλει να εφαρμόσει. Χρειάζεται ακόμη πολύ δρόμο για να εξηγήσει και να πείσει, αλλά έχει δίκαιο: μόνον η ραγδαία και δραστική μείωση των φόρων θα κάνει την οικονομική μηχανή να πάρει μπροστά. Λιγότεροι φόροι, περισσότερες δουλειές, μεγαλύτερη παραγωγή είναι η συνταγή που «μαγειρεύει» ο κ. Μητσοτάκης.

Υπάρχει όμως στα λεγόμενα της αντιπολίτευσης μια καίρια αδυναμία. Η κύρια μείωση των φόρων πρέπει βεβαίως να αφορά τα επιχειρηματικά κέρδη. Είναι ο σπουδαιότερος συντελεστής όταν πρόκειται να ληφθούν επενδυτικές αποφάσεις. Η επιλογή αυτή καθίσταται σημαντικότερη επειδή πρόκειται να εφαρμοστεί –αφού έχει προηγηθεί το σοβαρότατο λάθος του κ. Τσίπρα, που αύξησε τη φορολογία κερδών σχεδόν στο 40% και μαζί με την προκαταβολή στο 60%– στο ενθαρρυντικό μεικτό επίπεδο του 24%. Η διαφορά είναι συγκλονιστική.

 ΜΠΑΜΠΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

.Μεταξύ πρωτοβουλίας και υστεροβουλίας

Είχε επενδύσει πολλά η κυβέρνηση στον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες. Ευελπιστούσε ότι με τη θεσμική, επιτέλους, ρύθμιση ενός πεδίου που πορευόταν επί δεκαετίες υπό καθεστώς «προσωρινότητας», ευνοϊκό για ποικίλα παίγνια, για αλληλοεξυπηρετήσεις αλλά και για αλληλοεκβιασμούς, θα κέρδιζε αρκετούς ηθικοπολιτικούς πόντους. Ωστε να αντιρροπήσει μερικώς όσους χάνει στο πεδίο της καθημερινότητας, η οποία παραμένει ασφυκτική, παρά το «success story Νο 2», που προωθούν άλλοι σεναριογράφοι πια.

Τις μεγάλες προσδοκίες τις είχε πρωτίστως, αν όχι αποκλειστικά, η εξ αριστερών δεσπόζουσα πτέρυγα του αλλόκοτου κυβερνητικού σχήματος που προέκυψε τον Γενάρη του 2015. Οχι οι δεξιοκάθεδροι ΑΝΕΛ ή οι συμπιεσμένοι, σχεδόν αφανείς Οικολόγοι. Δεν επρόκειτο, πάντως, για «επιχείρηση αποπροσανατολισμού του λαού και παραπλάνησής του», όπως μονότονα ισχυρίζονται από τα έδρανα της εκάστοτε αντιπολίτευσης όσοι αυτοσυστήνονται σαν ενθουσιώδεις και πιστοί φίλοι-φύλακες των συμφερόντων του λαού αλλά και θαυμαστές της μνήμης και της κρίσης του, την ίδια ώρα που, με κάμποσο σνομπισμό, τον παρουσιάζουν σαν αγόμενο και φερόμενο από τις εντυπώσεις της στιγμής· σαν ένα πλάσμα που εύκολα το αποπροσανατολίζεις και πανεύκολα το παραπλανάς. Αβυσσαλέα ανώριμο δηλαδή.

Επρόκειτο, λοιπόν, για μια απόπειρα να πραγματωθεί μια εξαγγελία η οποία για τον ΣΥΡΙΖΑ συμβόλιζε ευκρινώς τον «πόλεμο κατά της διαπλοκής», που κήρυξε όταν ακόμη το ποσοστό του κυμαινόταν περί το 3%. Τι έπραξε ως κυβερνών κόμμα όσον αφορά αυτήν την ιδρυτική δέσμευσή του, τη μοναδική ίσως –ή την κυριότερη– που δεν έχει ταξινομηθεί μέχρι στιγμής στις «αυταπάτες»; Επραξε λίγα για να την υπηρετήσει ήρεμα και φρόνιμα, με καθαρό μυαλό και καθαρότατες προθέσεις, και σαφώς περισσότερα για να τη διαβάλει, να τη μειώσει ηθικά, να την παραδώσει στην αμφισβήτηση αλλά και στην ειρωνεία. Μια πρωτοβουλία απολύτως αναγκαία, αν θέλουμε να λεγόμαστε ευνομούμενη πολιτεία, απειλείται να εξαλλαγεί σε υστεροβουλία. Το γεγονός ότι και σε αυτό το ζήτημα οι αντιπολιτευόμενοι, μείζονες και ελάσσονες, επιμένουν να εννοούν την αντιπολίτευση ως ευκαιρία πνευματικής χαλάρωσης και συρρίκνωσης του πολιτικού τους λόγου σε ατάκες, δεν αποτελεί άλλοθι για τους κυβερνώντες.

Η κυβέρνηση όφειλε να παρουσιάσει εξαρχής τον πλήρη και οριστικό χάρτη του εγχειρήματος, δίχως θολά σημεία, λ.χ. για τα θεματικά και τα περιφερειακά κανάλια. Οφειλε να προσπαθήσει με πολύ μεγαλύτερο ζήλο για να συγκροτηθεί ΕΣΡ. Να καταθέσει πειστικότερες εξηγήσεις για τον αριθμό των καναλιών, το αυθαίρετο 4. Να αποκλείσει την είσοδο σκοτεινού χρήματος στη δημοπρασία, με τον προκαταβολικό αυστηρό έλεγχο του «πόθεν έσχες», ώστε να μην ανακαλύπτονται εκ των υστέρων σκιές και βοσκοτόπια. Να μην επιτρέψει να πιστέψει κανείς ότι θα τύχει ευνοϊκής μεταχείρισης. Αν τα αυτονόητα αυτά είχαν γίνει σεβαστά, δεν θα χρειαζόταν να λέει τώρα ο πρωθυπουργός το απολύτως αυτονόητο, ότι όποιος πλειοδότης δεν είναι σύννομος, θα εκπέσει.

.Και μη παρέκει…

Τα ονόματα Νώντας Τσάκαλης, Βιβή Ζούλια και Αγγελική Παπαθανασοπούλου δεν είναι γνωστά στο Πανελλήνιο…

Είναι τα ονόματα των νεκρών της Marfin.

H τελευταία, μάλιστα ήταν έγκυος και προστίθεται και το νεκρό έμβρυο στη μακάβρια λίστα…

Δεν τους μάθατε ποτέ, δεν έγιναν πλατείες, δεν… κάηκε ποτέ η Αθήνα στη μνήμη τους, δεν πραγματοποιούνται ετήσιες εκδηλώσεις κάθε χρόνο στην επέτειο του άδικου χαμού τους, γιατί δεν έχασαν τη ζωή τους στη διάρκεια συγκρούσεων με την αστυνομία. Κάηκαν ζωντανοί στο χώρο εργασίας τους…

Και κάποιοι θρασύτατοι μιλάνε για «εργατικό ατύχημα»!

Αλλά οι μάρτυρες στη δίκη τους διαψεύδουν:

Κάηκαν από κουκουλοφόρους που έριξαν μολότοφ στο ισόγειο τραπεζικό παράρτημα που δούλευαν. Κι ύστερα οι κουκουλοφόροι έριχναν «ενισχυτικό» (εύφλεκτο) υλικό για να τους κάψει για τα καλά – μη και τα καταφέρουν να γλιτώσουν! Κι ύστερα οι ορδές των κουκουλοφόρων κραύγαζαν από κάτω στις απονενοημένες κραυγές όσων είχαν βγει στα μπαλκόνια: Να καείτε!

Τα λένε όλα αυτά οι μάρτυρες στη δίκη. Και προσθέτουν πως άλλοι, από την ίδια ομάδα των κουκουλοφόρων,σταμάταγαν τις πυροσβεστικές αντλίες στο δρόμο (στη Σταδίου), για να μη φτάσουν έγκαιρα και τους σώσουν.

Και υπάρχουν και φωτογραφίες από τους εγκληματίες αυτούς (από κάμερες ασφαλείας στους δρόμους) που είχαν κατεβάσει τις κουκούλες και φάνηκαν τα πρόσωπά τους.

Όχι, για την ταυτότητα των κουκουλοφόρων που έκαναν αυτό το ειδεχθές έγκλημα εκ προμελέτης, δεν ξέρουμε πολλά πράγματα ακόμα…

Αλλά η γραμματέας του ΚΚΕ είχε καταγγείλει στη Βουλή πριν μερικά χρόνια (αρχές του 2009), λίγο μετά που κάηκε η Αθήνα μετά το θάνατο του Αλέξη Γρηγορόπουλου, ότι οι κουκουλοφόροι που επιδίδονταν τότε σε εμπρησμούς της Αθήνας έβγαιναν από τα «μπλοκ» του ΣΥΡΙΖΑ!

--Εσείς τους χαϊδεύετε, είχε πει τότε απερίφραστα η κα. Παπαρήγα…

Κι έκτοτε, σε κάθε ευκαιρία, όταν πιάνονταν κουκουλοφόροι, βουλευτές και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έσπευδαν στα δικαστήρια να τους υπερασπιστούν.

Όπως παλαιότερα, βουλευτές και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ είχαν υπερασπιστεί στα δικαστήρια τους δολοφόνους της 17 Νοέμβρη.

Όπως αργότερα, βουλευτές και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ είχαν υπερασπιστεί αυτουργούς (κουκουλοφόρους κι αυτούς) στα έκτροπα που έγιναν στις Σκουριές της Χαλκιδικής. Όταν έδεσαν τους φύλακες του εργοταξίου στα δέντρα και τους περιέλουσαν με βενζίνη. Από τύχη δεν θρηνήσαμε ανθρώπινα θύματα τότε (έπιασε βροχή).

Όλες αυτές οι στενές σχέσεις υποστήριξης του ΣΥΡΙΖΑ με πυρομανείς κουκουλοφόρους που καίνε κτήρια και ανθρώπους είναι, ασφαλώς…συμπτωματικές.

Και «καμιά σχέση δεν έχουνε» με το τριπλό έγκλημα της Marfin.

Βέβαια…

Ποτέ δεν αποκήρυξαν τα μέλη και τα στελέχη τους που πάνε και υπερασπίζονται τους δολοφόνους. Αλλά δεν έχουν καμία σχέση με το έγκλημα.

Βέβαια…

Ο ίδιος ο πρώην υπουργός τους επί της Δημοσίας Τάξεως, Γιάννης Πανούσης, αποκάλυψε πως έφτιαχναν«αριστερό παρακράτος» και διαπραγματεύονταν με καταδικασμένους τρομοκράτες, δηλαδή δολοφόνους, στις φυλακές! Αλλά καμιά σχέση δεν έχουν μαζί τους. Βέβαια…

Είμαστε η μόνη χώρα στον κόσμο που ο καινούργιος (μετά τον Πανούση) υπουργός Δημοσίας Τάξεως αποκαλεί τις εγκληματικές οργανώσεις των Εξαρχείων… …«συλλογικότητες» και τις καλεί να διαπραγματευθούν μαζί του!Δηλαδή τις νομιμοποιεί πλήρως!

Αλλά καμιά «σχέση στοργής» δεν έχουν με τους κουκουλοφόρους δολοφόνους. Βέβαια…

Από πόρισμα των ορκωτών λογιστών προκύπτει ότι μη συστημική τράπεζα λειτούργησε ως… «παρατράπεζα»της κυβέρνησης, και χρηματοδότησε σκανδαλωδώς εργολάβο που έβαλε ενέχυρο… βοσκοτόπια, που δενήταν δικά του για να πάρει κανάλι και να χτυπηθεί έτσι η… διαπλοκή!

Αλλά δεν έχουν σχέση με το οργανωμένο έγκλημα. Καμία απολύτως. Βέβαια…

Για πολύ λιγότερα έχουν πέσει κυβερνήσεις κι έχουν πάει φυλακή άνθρωποι.

Να μου το θυμάστε: Όταν θα σκάσει η φούσκα του ΣΥΡΙΖΑ, τότε οι μισοί θα σχίζουν τα ιμάτιά τους, ότι: «δεν ήξεραν, δεν άκουσαν, δεν μπορούσαν να φανταστούν, έπεσαν από τα σύννεφα»…

Κι οι άλλοι μισοί θα τρέχουν να κρυφτούν ή θα φυγαδευτούν στο εξωτερικό.

Αλλά δεν θα τη γλιτώσουν.

Η «Χρυσαυγίτες» είναι υπόδικοι για άλλα εγκλήματα.

Κάποιοι άλλοι εγκληματίες διαφεύγουν ακόμα.

Ως πότε;

Κι αν κάποιοι αναρωτώνται ακόμα, μήπως… «εξισώνουμε τα εγκλήματα των δύο άκρων», η απάντηση είναι απλή:

Πρέπει να τα… διαχωρίζουμε, άραγε;

Πρέπει να είμαστε άτεγκτοι στους εγκληματίες της ΧΑ, αλλά επιεικείς στους εγκληματίες που υποθάλπει και καλύπτει ο ΣΥΡΙΖΑ;

Όχι! Οφείλουμε να είμαστε άτεγκτοι στο έγκλημα και στις εγκληματικές οργανώσεις ό,τι χρώμα κι αν έχουν, ότι ανοησία κι αν επικαλούνται…

Οι ακραίοι είναι ακραίοι. Και οι εγκληματίες είναι εγκληματίες.

Κι όποιος το αμφισβήτησε αυτό κάποτε, ήδη το μετανιώνει…

Οι νεκροί της Marfin δεν ήταν «αγωνιστές» δεν ήταν «ήρωες» ήταν κάτι παραπάνω: ήταν ΑΘΩΟΙ!

Αθώα θύματα, κακούργων.

Αθώα θύματα ειδεχθών εγκληματιών που τους καλύπτει μια εγκληματική οργάνωση ιδεοληπτικών και τους ανέχεται μια αφασιακή κοινωνία.

Τώρα όμως, η κοινωνία ξυπνάει. Και η αφασία τελείωσε.

Και η ανοχή τελείωσε.

Και η τιμωρία έρχεται.

Και τα αθώα θύματα της Marfin, θα μείνουν στη συνείδησή μας, ως σύμβολα αυτού του παρατεταμένου εγκλήματος που χρόνια τώρα ανεχθήκαμε.

Ως εδώ και μη παρέκει…

.Το τυράκι της επικοινωνίας

Τελικώς, «το χαμογελαστό παιδί που κάθε μάνα θα ήθελε να κάνει γαμπρό», έχασε προχθές την ψυχραιμία του και μάλιστα απέναντι στον πιο αδύναμο της σύναξης, που ονομάζεται «συνέντευξη Τύπου του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ». Επέπληξε τη δημοσιογράφο κ. Ευαγγελία Τσικρίκα, η οποία μαζί με 1.700 άλλους εργαζομένους αντιμετωπίζουν το φάσμα της ανεργίας, χρησιμοποιώντας τα γνωστά αριστερίστικα κλισέ ότι, δηλαδή, «και η κρίση βασανίζει τους μαύρους».

 «Ενδιαφερόμαστε», είπε ο κ. Αλέξης Τσίπρας, «για τις θέσεις εργασίας σας όπως ενδιαφερόμασταν και για τις 2.000 από τις 4.000 που υπήρχαν στον χώρο των ΜΜΕ το 2008. Γι’ αυτούς τους 2.000 εργαζόμενους δεν έκλαψε κανείς, δεν είχαν μάνα αυτοί...». Και προφανώς, από το πολύ ενδιαφέρον και το πολύ κλάμα η κυβέρνησή του αποφάσισε τους 2.000 απολυμένους, λόγω της κρίσης, να τους κάνει 3.700.

Από κοντά ο θεριακλής υπουργός Υγείας, κ. Παύλος Πολλάκης, έκανε λιανά όσα είπε ο κ. Τσίπρας: «Βρε βρε την κυρία Τσικρίκα που την “απολύει” η κυβέρνηση επειδή δεν πήρε άδεια το αφεντικό της. Το 2011-12-13-14 δεν πόναγε, δεν δάκρυζε, δεν ρωτούσε αλλά ως θεραπαινίδα και λιβανιστήρι των παράνομων καναλαρχών και του Σαμαρά έβγαζε μόνο ευτυχισμένες “οικογενειακές” φωτογραφίες».

Κάθε κυβέρνηση σε αποδρομή εμφανίζει σημάδια πανικού. Ποτέ όμως τόσο πολλά και ποτέ σε τέτοιο βαθμό αντιδημοκρατικά. Κάθε πρωθυπουργός δηλώνει πως εμπιστεύεται τη Δικαιοσύνη, αλλά ποτέ δεν προδικάζει απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, για τον απλό λόγο ότι εκθέτει τον πρόεδρό του, τον οποίο διορίζει ο ίδιος διά του υπουργικού του συμβουλίου. 

Πολλοί έχουν παράπονα από την ιεράρχηση των θεμάτων στα δελτία των καναλιών, αλλά ουδείς κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε ότι «έχει το δικαίωμα να παρεμβαίνει». Ειδικά τώρα που η ίδια η κυβέρνηση έχει δικαίωμα ζωής ή θανάτου ενός καναλιού, αφού ο κ. Νίκος Παππάς κούρσεψε αντισυνταγματικώς τη δικαιοδοσία από το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο.

Είναι κατανοητός ο εκνευρισμός του κ. Τσίπρα, αφού επιχείρησε να κάνει ένα επικοινωνιακό κόλπο γκρόσο με τα κανάλια και τώρα βλέπει να του γυρνά μπούμερανγκ. Γράφαμε και παλιότερα (5.4.2016) ότι «η κυβέρνηση έχει μια μοναδική ικανότητα. Βάζει η ίδια μπροστά της τις πέτρες στις οποίες θα σκοντάψει... Τα αδιέξοδα που δημιουργεί η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν οφείλονται μόνο στην απειρία των κυβερνητικών στελεχών. Πρόκειται για ένα μείγμα αμάθειας, αλαζονείας και ωχαδελφισμού. Πρωτίστως όμως οφείλονται σε μια αντίληψη της πολιτικής, που όπως έλεγε και νεότερος ο κ. Τσίπρας “μεγάλη (σ.σ.: επικοινωνιακή) φασαρία, θαυμάσια κατάσταση”. Για όλα τα προβλήματα η κυβέρνηση δεν παρουσιάζει κάποια λύση.

 Εχει έτοιμη μια καμπάνια που εμπεριέχει τη σπίλωση όλων των άλλων (και ουχί μόνο των αντιπάλων της) και κατόπιν τη δικαιολόγηση των δικών της καταστρεπτικών πεπραγμένων». Κάπως έτσι εξελίσσεται η ασχεδίαστη «μάχη κατά της διαπλοκής». Προχειροδουλειά, με εμφανείς αντισυνταγματικές αποφάσεις, και με γνώμονα μόνο την επικοινωνιακή εκμετάλλευση του θέματος. Μόνο που, όπως στη διαπραγμάτευση με τα πουκάμισα έξω, βλέπουν το τυράκι της επικοινωνίας και αδιαφορούν για τη φάκα της πραγματικότητας. Ετσι αυτοκαταστρέφονται, αλλά –δυστυχώς– καταστρέφουν και τον τόπο...

 ΠΑΣΧΟΣ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗΣ

.Το Σύνταγμα θα λυτρώσει τη χώρα από τους δικτατορίσκους

Πώς θα πέσει αυτή η κυβέρνηση; Με ποιο τρόπο θα εξαναγκαστεί ο Τσίπρας να πάει σε εκλογές και να τις χάσει;

Είναι τα ερωτήματα που τίθενται άμεσα, έπειτα από την τραγική εμφάνιση του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ. Η πρώτη περίπτωση, να περιμένουμε να πέσει σαν ώριμο φρούτο δημιουργεί μεγάλους κινδύνους για τη χώρα. Δεν μπορεί να περνούν οι μήνες και η χώρα να μπαίνει όλο και πιο βαθιά στον «γύψο» της ψευτοαριστεράς.

Δεν μπορεί να βρισκόμαστε εν αναμονή του πότε ο Τσίπρας θα καταλάβει ότι είναι ανεπιθύμητος. Και δεν μπορεί να μας συγκρίνουν με το λαό της Βενεζουέλας που περιμένει πότε θα υπάρξουν νεκροί στους δρόμους για να κάνει την οριστική επανάστασή του και να διώξει με τις κλωτσιές τον Μαδούρο. Ε, λοιπόν, κι εδώ δεν μπορεί να περιμένουμε πότε θα ξεσηκωθεί ο κόσμος.

Η πτώση της κυβέρνησης Τσίπρα πρέπει να γίνει πολιτικά. Με συνεχή πίεση στη Βουλή, με γενικευμένη επίθεση της ΝΔ σε όλα τα μέτωπα, με καθημερινό «σκίσιμο» της κυβερνητικής ανοησίας από τα κανάλια. Και κυρίως με το να πειστεί ο κόσμος ότι αυτό που ζούμε είναι ένα κοινοβουλευτικό πραξικόπημα της παρέας του Τσίπρα που δεν πρέπει να περάσει για πολύ χρόνο.

Ωστόσο, έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα και με δεδομένη την εμμονή της παρέας Τσίπρα – Παππά στην «κάθαρση» του τηλεοπτικού τοπίου μέσω του διαγωνισμού για τις άδειες, μια μόνο λύση βλέπουμε αυτή τη στιγμή για να τελειώσει η κυβέρνηση μια ώρα αρχύτερα. Κι αυτή δεν είναι η οικονομία η οποία έτσι κι αλλιώς είναι σε κακή κατάσταση.

Αυτή είναι η Δικαιοσύνη. Στα χέρια των δικαστών του ΣτΕ βρίσκεται το πολιτικό τέλος του Τσίπρα και του αριστερού μπαχαλιστάν που μας κυβερνά. Οι δικαστές πρέπει να αρθούν στο ύψος των ιστορικών περιστάσεων και να αποφασίσουν με βάση το Σύνταγμα και τους νόμους και κυρίως με βάση τη φωνή της συνείδησής τους.

Δεν παρεμβαίνουμε στη Δικαιοσύνη, όπως κάνει ο Τσίπρας. Αυτό που λέμε είναι να διαβάσουν κατά γράμμα το άρθρο του Συντάγματος που αναφέρεται συγκεκριμένα στο θέμα. Το διάβασε πριν από μερικές ημέρες ο Κ. Μητσοτάκης και ο ΣΥΡΙΖΑ το θεώρησε παρέμβαση. Το Σύνταγμα λέει ξεκάθαρα ότι το ΕΣΡ αποφασίζει για τα κανάλια κι όχι ο καναλάρχης – υπουργός. Κι αυτό δεν μπορεί να το αλλάξει καμιά ανόητη προσέγγιση του στυλ «είναι εθνικής σημασίας γεγονός και έκτακτη ανάγκη».

Οι δικαστές, λοιπόν, πρέπει να αποφασίσουν με το γράμμα του νόμου και να μην επηρεαστούν από την ωμή παρέμβαση του πρωθυπουργού στη Δικαιοσύνη. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι πρέπει να αποφασίσουν κατά του νόμου επειδή είναι εξοργισμένοι από τον Τσίπρα. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το ΣτΕ πρέπει να κρίνει αντισυνταγματικό το νόμο Παπά προκειμένου να εκβιαστεί η Πολιτεία και να δώσει αυξήσεις στους δικαστές.

Τίποτε από αυτά δεν πρέπει να μπει στο μυαλό του κάθε έντιμου δικαστή. Μόνο το Σύνταγμα. Ας ελπίσουμε λοιπόν ότι η εξέλιξη θα κινείται προς την υπεράσπιση του Συντάγματος. Αν εκδοθεί λοιπόν μια απόφαση που ακυρώνει το έκτρωμα τι θα κάνει ο Τσίπρας; Μια ακόμη κωλοτούμπα; Η μόνη του επιλογή θα είναι να στήσει κάλπες, έστω κι αν αρχίσουν όλοι να «αλιχτάνε» ότι τους πολεμά η διαπλοκή.

Έτσι μόνο μπορεί να ξεκουμπιστούν και να φύγουν. Είναι η ώρα των δικαστών, στα χέρια τους η τύχη της χώρας.

.Κι όμως! Είπε και μιαν αλήθεια ο… Πινόκιο!

Καλοί μου άνθρωποι (που έλεγε ο Βέγγος), βοηθήστε με γιατί θα τρελαθώ.

Ρώτησαν τον Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη για τις διαφορές του με την προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά (ή κάτι τέτοιο, τέλος πάντων) και η απάντησή του με «κούφανε»:

Η κυβέρνηση Σαμαρά, είπε, αντιδρούσεστις απαιτήσεις των δανειστών. Ενώ εμείς εφαρμόζουμε το σχέδιο που οι ίδιοι πιστεύουμε.

Τι θέλει να πει ο… «ποιητής»;

Ότι ο Σαμαράς προέβαλε αντιρρήσεις στην Τρόϊκα, ενώ ο ίδιος όχι μόνο δεν αντιστέκεται, αλλά τα κάνει γιατί τα πιστεύει κι όλα;

Δηλαδή μας λέει πως ΔΕΝ ήταν ο Σαμαράς… «Τσολάκογλου» και «γερμανοτσολιάς» (όπως τον κατηγορούσε τότε), αλλά το ρόλο αυτό τον διεκδικεί ο ίδιος ο Τσίπρας!

Ουάου,που θα έλεγε και ο Βαρουφάκης!

Τι εννοεί ο… «παίχτης»;

Ότι ο Σαμαράς δεν ήθελε αύξηση του ΦΠΑ, αντίθετα τον μείωνε από το 23% στο 13%; Δίκιο έχει. Έτσι ακριβώς συνέβαινε…

Κι ότι ο Τσίπρας πιστεύει στην αύξηση του ΦΠΑ στο 24% και στους φόρους και στις ασφαλιστικές εισφορές (που δεν τις πληρώνουν);

Πάλι δίκιο έχει! Το είπαν και οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι: ότι οι αυξήσεις στους φόρους και τις ασφαλιστικές εισφορές που επέβαλε ο Τσίπρας ήταν δική του επιλογή. Άλλο αν δεν βγαίνουν…

Αλλά αφού συμφωνούμε, βρε παιδιά, «προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός»;

Ο Σαμαράς αντιστεκόταν στους δανειστές, αλλά έπιανε τους στόχους του προγράμματος, μας έβγαζε από την κρίση, μας έβγαζε από τα μνημόνια και μας είχε βγάλει στην ανάπτυξη.

Ενώ ο Τσίπρας εφαρμόζει τα Μνημόνια που τα «πιστεύει» κιόλας (προφανώς μόνον ο Τσίπρας τα πιστεύει, γιατί όλοι οι δικοί του από κάτω έχουν φρικάρει) δεν πιάνει τους στόχους και μας επανέφερε στην κρίση και στα μνημόνια.

Επί τέλους, μια φορά μας είπε και μιαν αλήθεια.

Του ξέφυγε βέβαια, δεν το εννοούσε ακριβώς έτσι, τον είχαν συγχύσει και οι δύο δημοσιογραφίνες προηγουμένως, αλλά δεν έχει σημασία.

Είπε την πρώτη του αλήθεια ο...Πινόκιο!

Ωσαννά!

.Καταστρέφοντας και βλέποντας

Ο Ρόναλντ Ρέιγκαν είχε πει κάποτε ότι «οικονομική πολιτική (για τις επιχειρήσεις) είναι τρία πράγματα: αν κινείται, φορολόγησέ το· αν παρ’ όλα αυτά συνεχίσει να κινείται, ρύθμισέ το· αν σταματήσει να κινείται, επιδότησέ το». Ο αφορισμός δεν θα μπορούσε να βρει καλύτερη εφαρμογή στην πολιτική των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και συγκεκριμένα στο καμάρι της, που είναι η «ρύθμιση του ραδιοτηλεοπτικού πεδίου». 

Ετσι μετά τα πανηγύρια και τα ταξίματα του κ. Τσίπρα, ξεκινά το πρόγραμμα επιδοτήσεων. Οπως διαβάζουμε, «σε συνάντηση που είχαν ο κ. Νίκος Παππάς με τον κ. Γιώργο Κατρούγκαλο και τις συνδικαλιστικές ενώσεις των ανθρώπων που η εργασία τους βρίσκεται σε επισφάλεια, οι υπουργοί παρουσίασαν πρόγραμμα επιδότησης θέσεων εργασίας. Το σχέδιο περιλαμβάνει επιδότηση θέσεων εργασίας στις επιχειρήσεις των νέων καναλαρχών, όταν αυτές οι θέσεις καλύπτονται από ανθρώπους που θα χάσουν τη δουλειά τους επειδή κάποια κανάλια κλείνουν. Το πρόγραμμα επιδότησης εργασίας θα έχει διάρκεια 24 μηνών».

Αν υπολογίσουμε ότι ο μέσος μισθός (μαζί με ασφαλιστικές εισφορές) των ανθρώπων που έχασαν –έτσι χωρίς σχέδιο– τη δουλειά τους είναι περί τις 2.000 ευρώ, τότε το κόστος της επιδότησης για 24 μήνες είναι γύρω στα 96 εκατ. ευρώ. Κάτι ήξερε ο πρωθυπουργός που έταξε ότι «τα χρήματα από τη διαγωνιστική διαδικασία θα πάνε σε ευπαθείς ομάδες». Μάλλον πρόκειται για τις ευπαθείς ομάδες που η κυβέρνησή του δημιούργησε.

Μιας ανοησίας όμως μύριες έπονται. Η επιδότηση που προχείρως ανακοίνωσαν οι κ. Παππάς και Κατρούγκαλος δημιουργεί αυτομάτως ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στους νέους καναλάρχες, αφού αυτοί θα στελεχώσουν τα κανάλια τους με νέο προσωπικό, το οποίο εκ των πραγμάτων θα είναι από τους ανέργους που δημιουργεί η κυβέρνηση διά της προχειρότητάς της. 

Συνεπώς, οι δύο τηλεοπτικές επιχειρήσεις που πήραν άδεια, θα έχουν κάθε κίνητρο να απολύσουν τους εργαζομένους που έχουν για να προσλάβουν επιδοτούμενους ανέργους. Αυτό προσπαθεί η κυβέρνηση ή θέλει απλώς να αποδείξει ότι είναι ανίκανη στα μικρά εξίσου με τα μεγάλα; Το σόου τύπου Big Brother, που ανέβασε προς τέρψιν του ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κοινού ο κ. Νίκος Παππάς, θα συνεχίσει να βγάζει πολλά φασούλια στην πορεία.

 Πολύ λογικό: όταν πολιτεύεσαι χωρίς σχέδιο και με βάση μόνο τα επικοινωνιακά αποτελέσματα κάθε κίνησης, επόμενο είναι να προκύπτουν διαρκώς εκπλήξεις. Εκπλήξεις που μπορεί να ξαφνιάζουν τους πρόχειρους στα λόγια και στις πράξεις υπουργούς, αλλά είναι οδυνηρές για όσους τις υφίστανται.

Η δε προχειρότητα είναι εμφανής σε μια άλλη απόφαση του κ. Παππά: Ο έλεγχος του «πόθεν έσχες» των νέων καναλαρχών γίνεται μόνο για το ποσό που αφορά την πρώτη δόση, η οποία πρέπει να καταβληθεί σε 15 ημέρες και όχι για το συνολικό τίμημα της άδειας (Real FM 7.9.2016). Ο κ. Παππάς σημείωσε πως «αυτήν τη στιγμή πρέπει να βεβαιώσουν ότι μπορούν να καταβάλουν την πρώτη δόση.

 Από εκεί και ύστερα θα το δούμε και θα πράξουμε τα ανάλογα». Καταστρέφοντας και βλέποντας δηλαδή, αλλά ποιος είπε στον υπουργό ότι το «πόθεν έσχες» δεν αφορά την προέλευση των χρημάτων και αφορά μόνο την ταμειακή κατάσταση όσων το συντάσσουν; Πρώτη Φορά Αριστερά, πρώτη φορά τέτοια προχειρότητα· αν φυσικά πρόκειται περί προχειρότητας και όχι καραμπινάτης διαφθοράς.

  ΠΑΣΧΟΣ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗΣ