Ωστε έτσι, λοιπόν. Είναι μείζον θέμα αρχής
για την Αριστερά να μην επιχειρεί η αστυνομία εναντίον όσων καταλαμβάνουν
παρανόμως ιδιωτικά η δημόσια κτίρια! Είναι τόσο σοβαρό, που αναγκάζει το
γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ να αντιπολιτευθεί την κυβέρνησή του με μια ανακοίνωση
λυρικής σφοδρότητας: «Η αστυνομική επιχείρηση εκκένωσης καταλήψεων στέγης στη
Θεσσαλονίκη μάς βρίσκει αντίθετους. Η ποινικοποίηση εγχειρημάτων αλληλεγγύης
συνιστά πρακτική που δεν έχει καμία σχέση με τις αρχές και τις αξίες της
αριστεράς»
Τα εν λόγω «εγχειρήματα» τα πραγματοποίησε
η ομάδα διεθνών ακτιβιστών «No Border», η οποία, αφού βανδάλισε και ψιλοέσπασε
το Αριστοτέλειο, όπου είχε κατασκηνώσει με την ανοχή όλων, ξεχύθηκε στην πόλη
για περαιτέρω εφαρμογή αριστερών αρχών και αξιών.
Από πότε, όμως, η ανομία, η
παράνομη δραστηριότητα καθαγιάζεται από κάποιον υψηλό σκοπό; Και πώς, άραγε,
επιτυγχάνει ένας επαναστατημένος νέος από τη Γουινέα να λύσει το πρόβλημα των
δύστυχων προσφύγων βάφοντας ένα πανεπιστήμιο μιας άλλης χώρας που τον φιλοξενεί
ή σπάζοντας πόρτες και παράθυρα του ίδιου ιδρύματος; Ζημιές που θα πληρώσουν
και οι φτωχοί πολίτες...
Ενα κόμμα κυβερνητικό, τα στελέχη του οποίου
ορκίστηκαν να εφαρμόζουν το Σύνταγμα και τους νόμους; Λέει πουθενά το Σύνταγμα
ότι, εάν πρόκειται να υπερασπιστείς αδικημένους, μπορείς ατιμωρητί να αλωνίζεις
ασύδοτος; Σε ποιο άρθρο ακριβώς;
Τόσο με την ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ όσο και με τη χθεσινή
παρέμβαση της περιβόητης κίνησης των «53+», οι οποίοι ζητούν να σταματήσουν
οι... διώξεις «αλληλέγγυων», μπορεί στην ουσία να επιδιώκουν να μπουκώσουν με
αρλούμπες το πεινασμένο αριστερό τους ακροατήριο, είναι όμως ενέργειες βαθιά
αντιδημοκρατικές. Παροτρύνουν δικαστές και αστυνομία σε περιφρόνηση νόμων και
Συντάγματος.
Σωκράτης Τσιχλιάς