Πάνε τέσσερα χρόνια τώρα που περιμένω με αγωνία να
βρεθεί επιτέλους ο άνθρωπος που θα με κάνει να δηλώσω δημόσια ότι έσφαλα
θεωρώντας πως το Μνημόνιο ήταν σωστή επιλογή. Και για να μην υπάρξουν
παρεξηγήσεις, δεν εννοώ ότι οι ρυθμίσεις που προβλέπονταν και οι υποχρεώσεις
που μας επιβάλλονταν δεν ήταν σε πολλά σημεία τους υπερβολικές ή και άδικες.
Γνωρίζω πολύ καλά πόσο άδικες και υπερβολικές ήταν. Αλλά
γνωρίζω και πόσο ανόητες και γελοίες ήταν οι «αντιπροτάσεις» που ακούστηκαν.
Από τα λεφτά που υποτίθεται ότι μας έδιναν οι Κινέζοι και οι Ρώσοι και ο
Παπανδρέου δεν τα έπαιρνε μέχρι τον τσαμπουκά του Τσίπρα και του Λαφαζάνη που
θα γονάτιζε τη Μέρκελ και τον Σόιμπλε.
Θα περίμενα, κατά συνέπεια,
να είχαμε αρχίσει να σοβαρευόμαστε, τώρα που κάτι μοιάζει να αχνοφέγγει στο
βάθος του τούνελ και να αφήναμε κατά μέρος τα καουμποϊλίκια της ενασχόλησης με
το παρελθόν. Καμία αντίρρηση να ψάξουμε το πώς φτάσαμε στα πρόθυρα της
χρεοκοπίας, έτσι ώστε να μας γίνει μάθημα.
Αλλά αν είναι να ψάχνουμε πώς και
γιατί βρεθήκαμε μπλεγμένοι με Μνημόνια και δανειακές συμβάσεις, τότε μάλλον σε
ψυχιάτρους θα πρέπει να απευθυνθούμε.
Ηδη έχουμε επιδείξει καλπάζουσα υποκρισία στην
περίπτωση του ελλείμματος. Οι Βρυξέλλες μάς «έφτυναν» για τις στατιστικές
λαθροχειρίες μας κι εμείς προωθούμε διαδικασίες για να καθίσουν στο σκαμνί όχι
εκείνοι που έκαναν τις λαθροχειρίες, αλλά εκείνοι που τις διόρθωσαν.
Και τώρα
κάποιοι αβαντάρουν την ιδέα να ελεγχθούν αυτοί που μας έμπασαν στο Μνημόνιο
χωρίς μάλιστα να είναι σε θέση να μας πουν τι άλλο θα μπορούσαν να είχαν κάνει,
όταν κανένας δεν μας δάνειζε και μηχανισμός αλληλεγγύης και στήριξης στην
Ευρωπαϊκή Ενωση δεν υπήρχε.
Και το χειρότερο δεν είναι αυτό. Το χειρότερο είναι πως δεν
καταλαβαίνουν ή δεν τους νοιάζει αν με τον λαϊκισμό που υπηρετούν και τον
φανατισμό που συντηρούν επιτρέπουν στον Τόμσεν, στην παρέα του και στους
εντολοδόχους τους να διατείνονται ότι είμαστε ανώριμοι και δεν μπορούν να μας
εμπιστευθούν γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να υποτροπιάσουμε.
Υ.Γ.: Εκτός κι αν κάποιος -πολιτικός, ακαδημαϊκός ή και
δημοσιογράφος- μας αποκαλύψει επιτέλους την άλλη λύση. Στην περίπτωση αυτή, κι
εγώ μαζί του.
