Με άδεια χέρια γυρίζει από το παγωμένο και χιονισμένο Νταβός ο Τσίπρας και
έρχεται σε μια Ελλάδα που καίγεται από αγανάκτηση και οργή και σχεδόν σύσσωμη η
κοινωνία βρίσκεται στους δρόμους και στα …κάγκελα.
Για την ακρίβεια ο Τσίπρας γυρίζει από το Νταβός όχι μόνο με άδεια χέρια
αλλά με πιο βαρύ φορτίο στους ώμους. Ο Σόιμπλε του το ξεκαθάρισε ότι προέχει η
εφαρμογή των μέτρων του μνημονίου και μάλιστα με ιταμό τρόπο προς τον Έλληνα
πρωθυπουργό.
Η Λαγκάρντ ουσιαστικά του είπε ότι για να επιμείνει στη θέση του
ΔΝΤ για μείωση του χρέους θα πρέπει να εφαρμόσει και άλλα μέτρα πέραν του
ασφαλιστικού κάνοντας λόγο για «ισχυρές οικονομικές πολιτικές», ενώ τις ίδιες
αυτές μέρες που ο Τσίπρας βρισκόταν στο Νταβός της Ελβετίας ο Μάριο Ντράγκι
λέγεται ότι μετέφερε προς την κυβέρνηση δια του Προκόπη Παυλόπουλου ότι θα
πρέπει η κυβέρνηση να απελευθερώσει με μια τελική ρύθμιση την πώληση των
κόκκινων δανείων στα ξένα funds για να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση.
Και ενώ αυτά συμβαίνουν στο εξωτερικό στο εσωτερικό η κατάσταση αρχίζει να
ξεφεύγει επικίνδυνα από τα χέρια της κυβέρνησης η οποία δείχνει αδύναμη να τη
διαχειριστεί. Αγρότες καίνε σημαίες του ΣΥΡΙΖΑ και παίζουν σκετς παρομοιάζοντας
τον Τσίπρα με τζιχαντιστή που αποκεφαλίζει αγρότες!
Κυριολεκτικά πρόκειται για κατάσταση που κινείται μεταξύ σκύλας και
χάρυβδης για την κυβέρνηση. Απέναντι σ’ αυτό ακόμα δεν μπορεί να αντιτάξει
τίποτα το Μαξίμου. Η κοινή συνέντευξη τύπου για το ασφαλιστικό που έδωσαν οι
Κατρούγκαλος, Αποστόλου, Αλεξιάδης και Γεροβασίλη το μεσημέρι της Παρασκευής μάλλον
ήταν μια τρύπα στο νερό.
Είναι βέβαιο ότι ο Τσίπρας θα προσπαθήσει να παρέμβει στις εξελίξεις μ’
αυτά που θα πει την Κυριακή στη συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ για τον ένα χρόνο
διακυβέρνησής του και σίγουρα θα πάει όσο το δυνατό προετοιμασμένος στη συζήτηση
στη βουλή την Τρίτη για το ασφαλιστικό έχοντας απέναντί του την αντιπολίτευση.
Δυστυχώς για το Μαξίμου ο κύκλος δεν τετραγωνίζεται και η απώλεια της
πρωτοβουλίας των κινήσεων αρχίζει να γίνεται εμφανής. Το κλίμα όπως
διαμορφώνεται και οι καταστάσεις που παγιώνονται στην κοινωνία που είναι σε
βρασμό ψυχής μάλλον είναι δύσκολο να αναστραφούν αν δεν γίνει κάτι δραστικό.
Είναι ένα ερώτημα αν μπορεί να πάει σε ψήφιση του ασφαλιστικού ακόμα και στη
σημερινή του μορφή στη βουλή. Θα το αντέξουν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των
ΑΝΕΛ; Και αν το κάνουν αυτό θα εκτονώσει ή θα εξαγριώσει την κοινωνία; Έχει
άλλους άσους στο μανίκι ο Τσίπρας; Δύσκολη αν όχι άλυτη η εξίσωση για την
κυβέρνηση.
Το βέβαιο είναι ότι πια πέρασαν
ανεπιστρεπτί οι μέρες που ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να κινείται και να πολιτεύεται
πατώντας σε δύο βάρκες είτε σε επίπεδο ουσίας, είτε σε επίπεδο επικοινωνίας. Οι
μέρες που έρχονται ολοκληρώνουν έναν κύκλο «βίαιης ωρίμανσης» του ΣΥΡΙΖΑ που
ξεκίνησε πέρσι το καλοκαίρι την επομένη του δημοψηφίσματος και της υπογραφής
του τρίτου μνημονίου. Πόσο ακόμα θα μπορεί να το παίζει υπέρμαχος των
διαδηλώσεων ως διαπραγματευτική δύναμη της χώρας; Η συνέχεια προσεχώς…
