«Το Βερολίνο θα ζήσει
και το Τείχος θα πέσει!». Με αυτά τα λόγια, στις 10 Νοεμβρίου του 1989, ο
Χέλμουτ Σμιτ κήρυσσε ουσιαστικά τη γερμανική επανένωση. Την προηγούμενη νύχτα,
το Τείχος του Βερολίνου είχε ανοίξει για πρώτη φορά από την ανέγερσή του, το
1961. Χιλιάδες Ανατολικογερμανοί περνούσαν στην άλλη πλευρά, για να ενωθούν με
συγγενείς, φίλους, ακόμη και με αγνώστους και να γιορτάσουν την αρχή της
ελευθερίας τους.
Εκείνη τη μέρα,
ουδείς γνώριζε ακόμη εάν και πότε η Γερμανία επρόκειτο να επανενωθεί. Η
κυβέρνηση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας είχε ανακοινώσει τις πρώτες
ελεύθερες εκλογές.
Η Ουάσιγκτον και η Μόσχα είχαν σπεύσει να χαιρετίσουν τις
εξελίξεις, οι οποίες, όπως είχαν ξεπεράσει τις μυστικές τους υπηρεσίες,
επρόκειτο σύντομα να ξεπεράσουν και τη ζωηρότερη φαντασία.
Πολύ σύντομα, το
καθεστώς στην Ανατολική Γερμανία θα κατέρρεε και θα ξεκινούσε μια μακρά,
ιστορική, αλλά και επώδυνη πορεία ? για μια χώρα και έναν λαό, αλλά και για
ολόκληρη την Ευρώπη.
Είκοσι τρία χρόνια
αργότερα και περίπου 1,3 τρισεκατομμύρια ευρώ, οι «ραφές» της ένωσης είναι
ακόμη ορατές.
Η Γερμανία μπορεί να είναι η ισχυρότερη οικονομία της Ευρώπης και
μια από τις πέντε ισχυρότερες του πλανήτη, μπορεί να διεκδικεί ηγεμονικό ρόλο
στην Ευρώπη και να επιβάλλει την πολιτική της, αλλά υπάρχουν πολλοί που θα
επιχειρηματολογήσουν ότι η επανένωση βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη.
Τα κρατίδια
των ανατολικών περιοχών δεν καταφέρνουν να ακολουθήσουν τον ρυθμό ανάπτυξης των
δυτικών, η ανεργία καλπάζει και οι διαφορές παραμένουν.
Η έρευνα που διεξήχθη
το 2010 με αφορμή τη συμπλήρωση 20 χρόνων από την επανένωση, κατέδειξε ότι το
κατά κεφαλήν εισόδημα των κατοίκων της πρώην ανατολικής Γερμανίας έφθανε μόλις
το 71% των αδελφών της Δύσης, ενώ ο ρυθμός ανάπτυξης των ανατολικών περιοχών
ήταν περίπου ο μισός αυτού των δυτικών.
Οι δε μισθοί των πρώην
Ανατολικογερμανών έφθαναν μόνο στο 83% των Δυτικογερμανών, ενώ η ανεργία
παραμένει ακόμη και σήμερα σχεδόν διπλάσια από ό,τι στη Δύση. Επιπλέον, το 2008,
το εισόδημα ενός ανατολικογερμανικού νοικοκυριού έφθανε μόλις στο 53% αυτού
στην δυτική Γερμανία.
