Ο γενικός γραμματέας του ΟΟΣΑ Αν. Γκουρία έκανε
ορισμένες παρατηρήσεις για την πορεία της ελληνικής οικονομίας.
Η «γραμμή του» συνοπτικά ήταν ούτε όλα θετικά ούτε
όλα αρνητικά. Αναγνώρισε από τη μία τις προόδους που όντως στα δημοσιονομικά
έχουν γίνει -με υψηλό κοινωνικό κόστος- και από την άλλη τον κίνδυνο που
εκπροσωπεί η εκτίναξη του χρέους (157% το... 2020), και η ανάγκη να ληφθούν
άμεσα μέτρα, που θα το καθιστούν βιώσιμο.
Υποστήριξε επίσης ότι είναι δύσκολο να ξεφύγουμε από
την ύφεση το 2014 (κατά την εκτίμηση του ΟΟΣΑ -0,4%), ενώ παράλληλα θεωρεί την
επίτευξη ρυθμών ανάπτυξης, σύμφωνα με το «πρόγραμμα», της τάξης του 4,8% κατ'
έτος, στην περίοδο 2014-2020, εξωπραγματική.
Αυτή είναι και η γνώμη των περισσότερων διεθνών
οικονομικών παρατηρητών, παρότι υπάρχουν και αντίθετες, πιο «αισιόδοξες»
εκτιμήσεις. Αρα, ο καθένας μπορεί να βλέπει το «ποτήρι» είτε μισογεμάτο είτε
μισοάδειο.
Το θέμα είναι πώς και με ποιον τρόπο θα πάει καλύτερα η οικονομία
μας. Δυστυχώς, η έλλειψη ρευστότητας, η υπερφορολόγηση και η έλλειψη σοβαρών
αναπτυξιακών πόρων και σχεδίου, δεν διευκολύνουν θετικές εξελίξεις, σε
συνδυασμό με τις ευρωπαϊκές «καθυστερήσεις», σε θέματα (χρέος) που μας καίνε.
Από την άλλη πλευρά, ενδιαφέρον παρουσιάζουν
οι προτάσεις (329) του ΟΟΣΑ, για να πέσουν οι τιμές σε προϊόντα καθημερινής
χρήσης, που επηρεάζουν τη ζωή των πολιτών. Δυστυχώς τέσσερα χρόνια μνημονίων,
στον τομέα αυτόν, δεν έγινε σχεδόν τίποτα.
Τα καρτέλ σε πολλούς κλάδους κάνουν ανενόχλητα τη
«δουλειά τους». Παράλληλα υπάρχουν χιλιάδες αναχρονιστικές ρυθμίσεις στην
αγορά, που πρέπει να αλλάξουν, αλλά πάλι τίποτα δεν έχει γίνει...
Λες και ο
ΟΟΣΑ έπρεπε να μας το πει! Με μία όμως παρατήρηση: Πολλές προτάσεις του ΟΟΣΑ
εμπεριέχουν και στοιχεία -στο όνομα της «απελευθέρωσης» και του «ανταγωνισμού»-
απορρύθμισης τής ευρισκόμενης ήδη σε κακή κατάσταση αγοράς...
Η κυβέρνηση
οφείλει -επιτέλους- να προστατεύσει τους πολίτες - καταναλωτές, αλλά και την
καλώς νοούμενη «αγορά», από απορρυθμιστικές στρεβλώσεις.
